X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

OPINIONS

44/81 μόνο ο Λεμπρόν

EUROKINISSI SPORTS

Ο Παντελής Διαμαντόπουλος γράφει γιατί οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού, πρέπει να γιορτάσουν με τη ψυχή τους αυτό το πρωτάθλημα, ενώ αποκαλύπτει ποιο είναι το μεγάλο πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Δε θα ασχοληθώ με τον αγώνα κόντρα στα Γιάννινα. Είχε εκρηκτικά διαστήματα ο Ολυμπιακός, έβαλε πολλά γκολ, πήρε και πέναλτι (εκεί δε ζητάς να το χάσει, απλά βάζεις τον τερματοφύλακα να το εκτελέσει), γενικά το έκανε πολύ εύκολο. Ήταν απλά το 90λεπτο που έφερε άλλον έναν τίτλο στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας!

Ο Ολυμπιακός είχε αγκαλιάσει αυτή την κούπα εδώ και μήνες. Φοβερό ήταν, έτσι όπως εξελίχθηκε. Από τον Δεκέμβρη η ομάδα άσθμαινε, αλλά κανείς δε την απείλησε. Εντάξει η διαφορά ροκανίστηκε, αλλά όχι σε σημείο να τρομάξει. Και η δεύτερη ομάδα στη βαθμολογία περισσότερο πίστεψε ότι θα πάρει πρωτάθλημα από μια… δίκη, παρά από παιχνίδι.

Κανείς λοιπόν δεν έχει δικαίωμα και κανείς δε μπορεί να στερήσει από αυτούς τους ποδοσφαιριστές, τη χαρά της κατάκτησης του πρωταθλήματος. Την κριτική τη δέχτηκαν. Από όλους μας. Άλλοι τους έκριναν ποδοσφαιρικά, άλλοι προσπάθησαν να κάνουν… μονόζυγο την εμφάνιση πάνω στο χορτάρι για να κρεμαστούν πάνω και να "ταξιδέψουν" τα επιχειρήματά τους και σε πράγματα που δεν έχουν σχέση με το άθλημα. Ας μην κοροϊδευόμαστε.

Η ΟΜΑΔΑ ΕΔΕΙΞΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ

Ο Ολυμπιακός σε μια σεζόν, όπου κατά τη μεγαλύτερη διάρκειά της, δεν έπαιξε τρομερή μπάλα, πήρε το πρωτάθλημα. Όμως σιγά μη καθίσουν και να κλάψουν. Υπέμειναν πολλά αυτοί οι παίκτες. Και δεν έχει να κάνει με την αξία τους. Αν ήταν οι άλλοι καλύτεροι ας τους το έπαιρναν. Μιλάμε για μια ομάδα γεννημένη να κατακτά τον τίτλο. Το στατιστικό 44/81 πρωταθλήματα είναι φοβερό, μόνο ο Λεμπρόν Τζέιμς στα τρίποντα μπορεί να κοντράρει! Τι θα ‘χει να θυμάται ένας φίλαθλος του συγκεκριμένου κλάμπ;

1. Η ομάδα του κατέκτησε το 44ο πρωτάθλημα, έχοντας πάρει ένα πέναλτι. Α ξέχασα, πήρε κι άλλο. Χαμός…

2. Έπαιξε καλά στον πρώτο γύρο, όπου και επιβλήθηκε στα λεγόμενα μεγάλα ματς με άνεση μέσα στην έδρα της.

3. Έδειξε χαρακτήρα στις περισσότερες από τις αναμετρήσεις με τους μικρομεσαίους, εκεί δηλαδή που χαντακώθηκαν, οι ανταγωνιστές.

4. Πήρε χρόνο στην αρχή της περιόδου, αφού Κοντονής και "συμμαχία" (τότε) λάθεψαν στον υπολογισμό και έδωσαν την ευκαιρία ακόμη και στον Μπέντο, να ετοιμάσει μια ομάδα!

5. Ο Ολυμπιακός είχε σοβαρότερα προβλήματα εκτός γραμμών, παρά μέσα σε αυτές.

6. Η τελευταία προσπάθεια "μείωσης" μιας επιτυχίας, υπήρξε πριν από λίγα 24ωρα, όταν ένας κάθιδρος τύπος, φυσούσε και ξεφυσούσε, προσπαθώντας να πείσει ανθρώπους – δικαστές, πολύ έμπειρους για πράγματα που έζησε λες και ήταν ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες (συγγνώμη και μόνο που το γράφω στον μεγαλύτερο Έλληνα πολεμιστή)!

7. Και για να ‘μαστε δίκαιοι, επειδή και οι άλλες ομάδες είναι και προσπαθούν, ποια το άξιζε περισσότερο; Πιο σταθερός ήταν ο Πανιώνιος μα δε μπορούσε. Η ΑΕΚ έχασε μισή χρονιά. Ο Παναθηναϊκός μέχρι να τα φτιάξει ο εξαιρετικός Ουζουνίδης τα πράγματα, ήταν άστα να πάνε. Ο ΠΑΟΚ; Του ύψους και του βάθους και ζήτω ή έδρα. Έτσι θα πάρεις πρωτάθλημα; Μπα…

Θα μπορούσα να γράψω κι άλλα πολλά, για όλες αυτές τις ιστορίες. Όμως όταν μια ομάδα παίρνει το πρωτάθλημα, δεν έχεις κανένα δικαίωμα να της το… χαλάσεις. Και θέλω σε αυτό το σημείο να γράψω και κάτι άλλο που αφορά αποκλειστικά και μόνο τους Ολυμπιακούς. Από τον τελευταίο φίλαθλο, μέχρι τον Βαγγέλη Μαρινάκη.

Όσα και να εμφάνισαν αυτά τα παιδιά, έχουν αναφαίρετο δικαίωμα και να γελάσουν και να ξεσπάσουν και να πάνε και στα μπουζούκια. Είναι πιθανό να αποκλειστούν στο κύπελλο, να αντιμετωπίσουν (για τελευταία φορά) τη σκληρή κριτική, αλλά όσον αφορά στο σκέλος του πρωταθλήματος, οι ποδοσφαιριστές, όπως συμβαίνει σε όλο τον κόσμο και σε όλες τις κατηγορίες, θα πρέπει να ανταμειφθούν. Τα δύσκολα είναι μετά! Αλλά δεν έχει να κάνει με τους παίκτες.

Ο Ολυμπιακός κέρδισε την παρεούλα των νεαρών. Έχει μια καλή βασούλα για να "χτίσει". Έχει 22 δανεικούς, από τους οποίους αξίζουν κάποιοι να μπουν στου Ρέντη αλλά επιτέλους να μη βγουν. Και να κριθούν σωστά. Η διοίκηση και ο προπονητής που θα αναλάβει, θα πρέπει να φτιάξουν από το μηδέν, κάτι γερό, δυνατό, όμορφο. Όχι στον κόσμο των μάνατζερ. Όχι στα τερτίπια και τους εγωισμούς παραγόντων ή προπονητών. Πρέπει ο Μαρινάκης να τους βάλει ένα στοπ, στο να προτείνει ο καθένας τον δικό του και στην προσπάθεια να αποκτηθεί να "καίει" του άλλου την πρόταση. Ο Ολυμπιακός δεν είναι… επιτραπέζιο παιχνίδι.

Ο ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ

Ο Ολυμπιακός είναι η μεγαλύτερη ελληνική ομάδα και όταν ο κόσμος του πάει στο γήπεδο εδώ και χρόνια, έχει απαίτηση και δικαίωμα να βλέπει κάτι που τον εκφράζει. Τα παιδιά αυτά που πήραν το πρωτάθλημα και το ξαναλέω αξίζουν και ένα "μπράβο", δεν εξέφρασαν ούτε στο 70% την… Ολυμπιακοσύνη. Έφυγαν οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές και δεν αποκτήθηκαν ισάξιοι. Άλλαξαν οι προπονητές σαν τα πουκάμισα και στο τέλος , ο καθένας έλεγε "πάμε να αλλάξουμε την ψυχολογία". Και τι είναι η ψυχολογία; Σώβρακο που θες το μικρότερο νούμερο; Πώς να "κολλήσεις" τον παίκτη στον τοίχο, όταν ο κάθε προπονητής, τον χρησιμοποιεί ή δεν τον χρησιμοποιεί ανάλογα με τα γούστα του.

Και για αυτά, υπεύθυνη ήταν η διοίκηση. Το καλό στην ιστορία, είναι πως και ο Μαρινάκης και οι συνεργάτες του, τα έχουν καταλάβει. Δε γίνεται να μη τα έχουν καταλάβει. Και εν μέσω του "κακού χαμού" που γίνεται κυρίως σε επικοινωνιακό επίπεδο, για να παρουσιαστεί ο Ολυμπιακός σε ρόλο Ελάι Ουάλας και Λι Βαν Κλιφ στο "ο καλός, ο κακός και ο άσχημος", θα πρέπει να τα φτιάξουν όλα από την αρχή και με στέρεες βάσεις. Γιατί όσο και να το θέλουν όλοι οι άλλοι, Κλιντ Ίστγουντ δεν είναι. Δεν είναι οι καλοί της ιστορίας και ακόμη και να ήθελες να το δεις, μετά το φιάσκο της περασμένης εβδομάδας, μόνο να γελάς μπορείς.

Το ελληνικό ποδόσφαιρο, έχει ένα μεγάλο πρόβλημα και θα το γράψω τώρα που τελείωσε το πρωτάθλημα: Δυστυχώς στα περισσότερα πόστα, διοικήσεις, παράγοντες, δημοσιογράφοι, κάνουν κουμάντο και περνάνε "γραμμή" άνθρωποι που δεν έχουν παίξει. Και προσπαθούν να καλύψουν την άγνοια πάνω στο αντικείμενο, βυθίζοντας τη μπάλα και προβάλλοντας ό,τι άσχετο και αηδιαστικά αντιποδοσφαιρικό μπορείς να δεις.

Ξέρω ότι είναι σκληρό αυτό που γράφω, αλλά είναι αληθινό. Ρωτήστε τους, "έχεις παίξει;". Όχι στο σχολείο με το μπουκαλάκι. Μπάλα κανονική. Αν βρείτε απ’ όλους αυτούς, πάνω από δέκα, ξαναμιλάμε. Για αυτό και ποτέ μα ποτέ, τα επιχειρήματα, δεν έχουν σχέση με τη μπάλα. Τέλος πάντων, σας κούρασα…

Μόνο Instagram: Pantelaras10

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ