Αχ αυτή η παλιοπαρέα!
Ο Παντελής Διαμαντόπουλος γράφει για αυτούς που πρέπει να το ρίξουν στο υποβρύχιο τάβλι και αποθεώνει τη δύναμη της παρέας, για περί τέτοιας πρόκειται η Εθνική Ελλάδος.
Αν υπήρξε έστω ένας άνθρωπος που βγήκε και είπε ότι οι παίκτες της εθνικής μπάσκετ, έχουν προβλήματα μεταξύ τους, θα πρέπει να ασχοληθεί με το… υποβρύχιο τάβλι!
Γιατί η ασχετοσύνη έχει και όρια… Μπορεί να μας έτρεξαν οι Ιταλοί, να μας υποχρέωσαν σε μια ντροπιαστική ήττα οι Φινλανδοί, αλλά οι διεθνείς μας, ένα πράγμα έχουν κρατήσει και το κρατάνε χρόνια: Την πολύ καλή παρέα που κάνουν! Αυτή τους οδηγεί, αυτή τους κρατάει, αυτή τους έκανε να μπουν αποφασισμένοι και να κερδίσουν την Ισπανία.
Το… ημερολόγιό μας συνεχίζεται , πλέον είμαστε στην Λιουμπλιάνα. Πάει το Κόπερ, πάει η παραλία, πάει και ο ήλιος. Αν και Πέμπτη βγήκε έστω και με … δόντια. Και όλοι το πήραμε για «σημάδι». Τι να κάνουμε ρε παιδιά; Αν βλέπατε πως ήμασταν όλοι οι Έλληνες τις τελευταίες μέρες θα μας καταλαβαίνατε. Ψάχναμε να βρούμε σημάδια της μοίρας, κάτι καλό, κάτι που μας κάνει να πιστέψουμε. Τελικά αυτό το «κάτι» το έδωσε η ομάδα. Μπράβο.
Η αγωνιστική ημέρα, ξεκίνησε με… εκνευρισμό. Γιατί βλέπαμε τους Κροάτες να διασύρουν τους Φινλανδούς και θυμόμασταν όσα τραβήξαμε στο Κόπερ. Τα μεγάλα γήπεδα όμως, είναι για τις μεγάλες ομάδες και ο Κοπόνεν με τους συμπαίκτες του, φάνταζαν μικρούληδες. Πολύ μικρούληδες… Μια χαψιά τους έκαναν οι Κροάτες, τους οποίους βέβαια εμείς θα πρέπει να κερδίσουμε.
Ο Ντέτμαν το πήγαινε από ‘δω , το πήγαινε από ‘κει, τίποτα… Αποτέλεσμα μηδέν. Καμία προκοπή. Στο τέλος ο Ρέπεσα έκανε και αλλαγές, αλλά η διαφορά δεν έπεφτε. Μεγάλη νίκη των Κροατών.
Και όλα μπήκαν σε ρυθμούς …ντέρμπι. Γιατί Ελλάδα - Ισπανία είναι πάντα ξεχωριστό παιχνίδι. Ο Φιλέρης φώναξε την μασκότ των αγώνων τον Λίπκο, βγάλαμε μια φωτογραφία, μπας και αλλάξει το γούρι, την πόσταρε στο live που σας έκανε και μετά όλα ξεκίνησαν… Ψυχή, πάθος και πίστη. Όταν βλέπεις παίκτες να βουτάνε, μην φοβάσαι. Χτύπησε ο Ζήσης και έτρεξαν όλοι κοντά του.
Βούτηξε ο Μπουρούσης στις καρέκλες του πάγκου και σηκώθηκαν όλοι να δουν πως είναι. Η συζήτηση που είχαν κάνει πριν λίγα 24ωρα, δεν ήταν για να «σφίξει» σχέσεις. Αυτές δε χαλάνε ποτέ. Απλά να θυμηθούν ήθελαν, πόσο καλή παρεούλα είναι. Ο προπονητής «ελάφρυνε» το ροτέισον και όλα πήγαν καλά. Ο αφορισμός δεν έχει σχέση σε αυτή την ομάδα. Το στραπατσάριμα από την Φινλανδία τσίτωσε τους πάντες. Ακόμη και ο Γιώργος Βασιλακόπουλος, πήγε στα αποδυτήρια και μίλησε πριν αρχίσει το παιχνίδι. Ευχήθηκε «καλή επιτυχία» …
Ήμασταν όπως μας …έχουμε συνηθίσει. Ομάδα με «αυγά». Αυτό το παιχνίδι και να το χάναμε, θα ξέραμε ότι πολεμήσαμε. Ο Σπανούλης όμως όταν βλέπει Ισπανούς κάτι παθαίνει. Και ο Μπράμος τους… περιποιήθηκε και ο Μπουρούσης και όλοι. Αρκεί να συνεχίσουμε έτσι. Και στο τέλος, ας μείνει το Κόπερ να το θυμόμαστε ως ένα μέρος που δεν χρειάζεται να ξαναπάμε!
Το τέλος του ματς βρήκε ηρεμία και χαμόγελο. Δεν θέλω να πιστεύω ότι θα ξεφύγουμε πάλι. Κανείς… Ούτε η ομάδα, ούτε εμείς που την παρουσιάζαμε -κακώς- ως μεικτή κόσμου, ούτε οι ενθουσιώδεις που «πετάνε δίχως φτερά». Όμως θα πρέπει να ηρεμήσουν και οι παντός είδους μηδενιστές. Είναι αμαρτία, τραγικό και ελεεινό να λασπολογείς αυτά τα παιδιά. Ακόμη και στην ήττα. Άλλο η κριτική, άλλο η χολή! Ήμαρτον…
Δεν έχουμε την… μεικτή κόσμου, αλλά ούτε διαθέτουμε κανένα σύνολο της πλάκας. Έχουμε μια πολύ καλή εθνική ομάδα, που θα συνεχίσει να πρωταγωνιστεί και τα επόμενα χρόνια!
Μετά το γήπεδο γέμισε! Τα ουρλιαχτά των Σλοβένων κυριάρχησαν σε μια προσπάθεια να λυγίσει η συμπαθητικότατη Σκουάντρα Ατζούρα. Και για εμάς σε τέτοια έδρα δύσκολο θα είναι. Οι Ιταλοί με τον ενθουσιασμό τους και το αήττητο δεν είχαν καμία όρεξη να γνωρίσουν ήττα. Τα τύμπανα τρυπούσαν στις επιθέσεις των ατζούρι, που πεισματικά κράταγαν γερά. Στο τέλος λύγισαν. Τώρα το ερώτημα είναι πως θα αντιδράσουν στην πρώτη ήττα… Γιατί το ματς Ιταλία- Κροατία είναι σημαντικό και για εμάς. Ας κερδίζουμε όμως και άστους να κουρεύονται…
