Αδίστακτος
Ο Παντελής Διαμαντόπουλος γράφει για τον Πέδρο Μαρτίνς και τους παίκτες του Ολυμπιακού που έδωσαν ρεσιτάλ κυνικότητας κόντρα στον Αστέρα και ταξίδεψαν στην Αρκαδία για δουλειά ενός τετάρτου.
Είχε καιρό να… ξεβγάλει μπουγάδα τόσο απλά και εύκολα ο Ολυμπιακός. Και έλαβε χώρα αυτό, σε ένα γήπεδο που συνήθως τον δυσκολεύει και απέναντι σε μια ομάδα, η οποία δεν είναι από τις λεγόμενες εύκολες. Βέβαια, ο Αστέρας στο φετινό πρωτάθλημα δε τρομάζει, αλλά οι ειδικές συνθήκες που υπήρχαν κακά τα ψέματα, ανάγκαζαν τον Μαρτίνς και τους ποδοσφαιριστές του, να βρίσκονται σε εγρήγορση.
Η ομάδα του Πειραιά, είναι πρώτη στις καίριες κατηγορίες. Ασίστ και γκολ. Αυτό δεν είναι το ποδόσφαιρο; Και ναι, η ομάδα με τις περισσότερες τελικές, δεν έχει πάρει πάρα πολλά τέρματα από τους μεσοεπιθετικούς της, αλλά η βόλτα στην Αρκαδία, επιφύλασσε εκπλήξεις. Ευχάριστες και δυσάρεστες. Μέσα σε 16 λεπτά, είχαν τελειώσει όλα. Τα πάντα. Το παιχνίδι τόσο διήρκεσε για όσους καταλαβαίνουν τι γίνεται σε έναν αγώνα και δεν είναι απλά θεωρητικοί. Ο Ολυμπιακός είχε πάρει το ματς, γιατί πολύ απλά έκανε κάτι που φέτος δε το συνήθιζε. Μπήκε πανέτοιμος, ορμητικός, αποφασισμένος, άγριος και δεν άφησε ανεκμετάλλευτα τα αντίπαλα δώρα.
ΤΟ "ΜΠΡΑΒΟ" ΣΤΟΝ ΜΑΡΤΙΝΣ
Αξίζει ένα "μπράβο" στον Μαρτίνς. Όταν του χρεώνεται του ανθρώπου, η εικόνα της ομάδας τις φορές που δε μπαίνει σωστά στο γήπεδο, ε τώρα, που έγινε το αντίθετο δε πρέπει να ειπωθεί; Πρέπει. Με τον Ελ Αραμπί και τον Σουντανί να αλλάζουν συνεχώς θέσεις και να κάνουν άνω- κάτω την άμυνα του Αστέρα (τραγικές οι τοποθετήσεις της "κυανοκίτρινης" τετράδας), ο Ολυμπιακός ευτύχησε να κάνει δυο γκολ στις ισάριθμες πρώτες φάσεις του. Ο Μαρονικός άλλαξε παιχνίδι υπέροχα στον Σουντανί και αυτός είδε με το σωστό τρόπο τον Μασούρα να έρχεται. Ο Έλληνας διεθνής τελείωσε ιδανικά τη φάση και άνοιξε το σκορ.
Ακολούθησε το δεύτερο τέρμα, με τον Ποντένσε να κλέβει και να τελειώνει τη φάση, αφού πρώτα συμμετείχαν και οι συμπαίκτες του. Ο Ράσταβατς που ήθελε να κατεβάσει μια ομάδα για να κλείσει χώρους, έβλεπε τους ποδοσφαιριστές του να είναι "πανεύκολα θύματα" στις διαθέσεις των αντιπάλων τους. Ο Ολυμπιακός είχε τελειώσει το ματς από νωρίς και αυτό κατοχυρώθηκε στην αποβολή του Πασαλίδη, ο οποίος έκανε δολοφονικό τάκλιν στον Γκιλιέρμε και απορώ πραγματικά, γιατί ο Παπαπέτρου χρειάστηκε VAR, έχοντας πρώτα –κακώς- δείξει κίτρινη κάρτα στον παίκτη του Αστέρα.
Ο Βραζιλιάνος βγήκε από το παιχνίδι την ώρα που είχε ήδη πρόβλημα στον προσαγωγό και ο Ποντένσε. Σας είπα, υπήρξαν και δυσάρεστα. Το 0-3, είχε απόλυτη ομοιότητα με το 0- 2. Γιατί; Τούτη τη φορά, έκλεψε ο Ελ Αραμπί από τον Μουνάφο και έφυγε σφαίρα, για να πάρει τη μπάλα από τον Σουντανί και να βρει πλεχτό. Εκεί βγήκε και ο Ποντένσε. Καλά έκανε ο Μαρτίνς. Δεύτερη αλλαγή στο 35’ αλλά τι να κάνουμε; Υπάρχουν και αυτά τα παιχνίδια. Τα πάντα είχαν κριθεί.
Η ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΟΥ ΑΠΛΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ
Ο κόσμος που βρέθηκε στο "Θεόδωρος Κολοκοτρώνης" δε ξέρω αν γούσταρε ή "χαλάστηκε" που δεν υπήρξε κοντρίτσα και "ιστορία" στο ματς, αλλά αυτό ουδόλως απασχολεί τους Πειραιώτες. Είχαν κάνει την δουλειά τους, μετά από ένα ζόρικο παιχνίδι για το Champions League και ουσιαστικά στην έναρξη της ποδοσφαιρικής… διαβολοβδομάδας. Κάθε εύκολο απόγευμα, λοιπόν, πρέπει να είναι καλοδεχούμενο. Για μια ομάδα που το παλεύει, είναι πρώτη (οκ έχει πετάξει βαθμούς, αλλά δε μπορούμε να λέμε όλο τα ίδια) και περιμένει να δει υγιείς και τους ποιοτικούς παίκτες της.
Ο Χριστοδουλόπουλος, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, είναι έτοιμος (μπορεί και να ντυθεί την Τετάρτη με την ΑΕΛ), ο Βαλμπουενά θα επιστρέψει το 2020 και αν όλα συνεχίσουν να πηγαίνουν καλά, μέσα στις αρχικές προβλέψεις θα λάβει χώρα και ο γυρισμός του Φορτούνη. Την ιστορία βέβαια, όπως μου αρέσει να τονίζω συνέχεια, την γράφουν οι παρόντες. Και δε ξέρω αν ήταν τόσο χάλια ο Αστέρας, αλλά σίγουρα ο Ολυμπιακός (και με παίκτη παραπάνω) έκλεβε εύκολα μπάλες στην Τρίπολη και έβγαζε τις κόντρες για πλάκα, προσφέροντας όμορφο θέαμα. Η κάθετη του Καμαρά προς τον Ραντζέλοβιτς, η σέντρα του Σέρβου και το 0-4 του Ελ Αραμπί, ήταν η αποθέωση του απλού ποδοσφαίρου και της επιβλητικής εμφάνισης των "ερυθρόλευκων".
Ένα παιχνίδι στο οποίο μπορούσε (και είχε δικαίωμα) η ομάδα να ηρεμήσει, να διασκεδάσει, να δοκιμάσει, να ευχαριστηθεί το ποδόσφαιρο. Έτσι είναι. Όταν καταφέρνεις να κάνεις εύκολη την ιστορία, έχεις και τα παραπάνω δικαιώματα. Αδίστακτος τρόπος παιχνιδιού, ένα γκολάκι στο δεύτερο 45λεπτο (μπορούσε περισσότερα) και όλα καλά. Σε ένα βράδυ που ο Μασούρας και ο Ελ Αραμπί "τράβηξαν" δικαιολογημένα τα φώτα λίγο παραπάνω πάνω τους, θα δώσω ένα πιο δυνατό χειροκρότημα στον Σουντανί που και καλός ήταν και ασίστ μοίρασε με ιδιαίτερη ευχαρίστηση και δεν έπαψε να το πολεμάει σ’ όλο το ματς αφού γούσταρε κι αυτός να βάλει ένα γκολάκι. Άσχετα αν δε το πέτυχε. Όλη η ομάδα πήγε καλά, εξάλλου είπαμε, ένα τεταρτάκι διήρκεσε όλη αυτή η υπόθεση…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: