Εξελίχθηκε σε παρέλαση το ματς του Ολυμπιακού στην Λαμία. Πανεύκολο. Piece of cake που λένε και οι Άγγλοι. Και δεν έχεις πολλά να γράψεις για ποδόσφαιρο σε μια τέτοια συνάντηση. Έβγαλε αντίδραση η ομάδα μετά το χάλια ματς με την Πόρτο παρά τις απουσίες. To δεκάλεπτο ήταν ζόρικο για την ομάδα, μέχρι δηλαδή να συνηθίσει τη λασπουριά. Μετά όλα έγιναν όπως τα ήθελε. Κι αν του έλεγες του Μαρτίνς και των παικτών «στο ημίχρονο θα νικάτε 0- 3» θα σου φιλούσαν τα χέρια.

Ο Ολυμπιακός συνολικά μέχρι να αρχίσει το ματς είχε βάλει όλα κι όλα τρία γκολ σε πρώτο 45λεπτο. Και αυτή την φορά έβαλε τόσα από το 13’ ως το 35’ του ματς. Και αρκετά ενδιαφέροντα τέρματα. Ωραίο το ριμπάουντ του Μπουχαλάκη και η ζυγισμένη κεφαλιά στο 0- 1, καλή η βολίδα του Εμβιλά, παρότι το ριπλέι μου έριξε τον ενθουσιασμό του ζωντανού (λόγω κόντρας σε αντίπαλο) στο 0- 2 και μια χαρά η προβολή του Ελ Αραμπί στο 0- 3.

Σε αυτά τα ματς δεν έχεις πολλά να πεις ή να γράψεις. Βασικά είναι αυτά τα ξενέρωτα παιχνίδια στα άθλια ελληνικά γήπεδα. Που μόνο μια μισή ντουζίνα γκολ μπορεί να τα κάνει ενδιαφέροντα. Και έξι γκολ με έξι σκόρερ παρακαλώ. Γιατί και στην Αγγλία και στην Γερμανία βρέχει, αλλά αν δεν κάνει κοντινό η κάμερα δε το παίρνεις χαμπάρι. Εδώ γινόταν ένα απλό πάρσιμο της μπάλας και σηκωνόταν… κολυμβητήριο.

Ο Τεννές ξεκίνησε με ένα αμυντικό σχήμα, που δεν του έδωσε κάτι. Οι απουσίες της Λαμίας είναι μια καλή δικαιολογία, αλλά το να τρώνε το πρώτο γκολ και να δείχνουν ότι δεν έχουν όρεξη να συνεχίσουν, είναι κάτι που πρέπει να τους απασχολήσει. Ο Ολυμπιακός είχε όλη την άνεση και να δοκιμάσει πραγματάκια ή πιο σωστά να μοιραστεί ο χρόνος. Για ματς καθαρισμένο από νωρίς, φλέρταραν κάμποσοι «ερυθρόλευκοι» με τραυματισμούς. Όπως ξέρετε δε θέλει και πολύ. Και η ρουφιάνα η μοίρα καμιά φορά σου στήνει καρτέρι εκεί που δεν το περιμένεις.

Το δεύτερο μέρος ήταν από βαρετό ως ανούσιο. Και ο Βάτσιος εξελίχθηκε σε πρωταγωνιστή δίνοντας δυο πέναλτι. Η Λαμία το έχασε (έτσι γίνεται όταν οι παίκτες γκρινιάζουν ποιος θα το χτυπήσει), ο Ολυμπιακός το έβαλε.

Ο Σουντανί είχε την ευκαιρία με αυτόν τον τρόπο να πάρει και ψυχολογία κάνοντας το 0- 4 για να ακολουθήσουν η εύστοχη κεφαλιά του Κάιπερς και το γκολ του Μασούρα. Ποιο ήταν το κέρδος του Μαρτίνς;

Ο Πέπε πήρε χρόνο συμμετοχής, όπως και ο Ανδρούτσος. Ο Τιάγκο Σίλβα που λόγω προβλημάτων είχε ξεχαστεί, ξεκίνησε και ήταν θετικός. Ο Ανδρούτσος μοιράστηκε το ματς με τον Ραφίνια. Ο Αβραάμ πήρε και αυτός λεπτά για να προφυλαχθεί ο Σεμέδο. Η διαφορά δυναμικότητας τεράστια, αλλά τι να κάνουμε; Τα είπαμε αυτά μεσοβδόμαδα. Ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλύτερος από Σίτι και Πόρτο, αλλά στην Ελλάδα -ως τώρα- δεν τους βλέπει… Και αν διέκρινα ένα στοιχείο σε αυτό το ματς με την Λαμία, σε γήπεδο- βάλτο, εκεί που θα μπορούσε ο κάθε παίκτης να βαρεθεί και να αγανακτήσει , αυτό δεν έχει να κάνει με πάσες, σουτ, σέντρες, γκολ, τάκλιν και κόρνερ! Δείχνουν πολύ αγαπημένοι και αυτό αν το κρατήσουν θα τους φέρει και πάλι το ντάμπλ.

Ο τρόπος που χάρηκαν όλοι στο γκολ του Εμβιλά. Οι φωνές όλων για να χτυπήσει το πέναλτι ο Σουντανί και να πάρει ψυχολογία. Οι πανηγυρισμοί στο τέρμα του Κάιπερς.

Όλες οι αντιδράσεις τους, όλο το στυλ και η στάση τους μέσα στο γήπεδο, φανερώνουν ομάδα που έχει εξαιρετικό κλίμα στα αποδυτήριά της. Μεταξύ τους οι παίκτες σε κάθε ομάδα, ειδικά όταν μιλάμε για τόσους διαφορετικούς χαρακτήρες, αν μπορούν να φτιάξουν την… μαγιά , τότε θα ‘χουν κάνει άλμα. Και στην περίπτωση του Ολυμπιακού αυτό δείχνει να έχει συμβεί. Και ναι, η μαγκιά δεν είναι να υπάρχει σε εξάρες, αλλά και σε ατυχή αποτελέσματα.

Αυτοί οι ποδοσφαιριστές όμως νομίζω ότι θα το διατηρήσουν ως το τέλος… Μεσοβδόμαδα υπάρχει το παιχνίδι της πρώτης αγωνιστικής με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Λογικά εκεί θα υπάρχουν ετοιμοπόλεμοι και ο Φορτούνης και -ίσως- ο Βαλμπουενά. Για να δούμε…