Μετά από ένα διάστημα μεγάλων νικών, ο Ολυμπιακός ξανά χαμένος. Ξανά στο ΣΕΦ. Και με την βαθμολογία να γεννά άπειρες απορίες για το μέλλον του. Κάποιος θα πει «τώρα έχει δική του διαβολοβδομάδα και αν κερδίσει Βιλερμπάν, Ζαλγκίρις» όλα καλά.

Τρίχες κατσαρές θα απαντήσω εγώ. Γιατί πολύ απλά, η ομάδα μπορεί να κερδίσει οποιονδήποτε και να χάσει από οποιονδήποτε. Τα… γκολ μπήκαν με το σταγονόμετρο, γιατί αυτό είχε σχεδιάσει η Βιλερμπάν. Και της βγήκε. Παρά την απέλπιδα προσπάθεια στα τελευταία δευτερόλεπτα με την μείωση της διαφοράς. Η ζημιά είχε γίνει. Πιο νωρίς. Και όλα είχαν αρχίσει να… αχνοφαίνονται.

Βλέπετε, όταν ο αγώνας ξεκίνησε οι δυο ομάδες προτίμησαν να ρίξουν το βάρος στις άμυνές τους παρά στις επιθέσεις. Εντάξει το γράφω και έτσι για να τους δικαιολογήσω λίγο. Η τακτική ήταν λίγο διαφορετική. Ο Ολυμπιακός πέρναγε μπάλες κοντά στο καλάθι και καλά έκανε, η Βιλερμπάν αν δεν έβρισκε καλό σουτ, δεν έπαιρνε πράγματα. Ένα κακό μαντάτο ήταν για την ομάδα του Πειραιά το δεύτερο φάουλ του Σλούκα στο 8'. Και φάνηκε στην εξέλιξη της αναμέτρησης.

Την ίδια στιγμή ο Πάρκερ είχε προλάβει να αλλάξει σχεδόν όλο τον κόσμο στην πεντάδα του και εκεί που οι Πειραιώτες έδειχναν να είναι «αρχηγοί» στο ματς, βρέθηκαν ξαφνικά να παιδεύονται από μια ομάδα που ήθελε πρώτα να τους μπερδέψει και μετά να παίξει. Ένα σπανιότατο για αγώνα μπάσκετ στοιχείο, ήταν τα ολόιδια νούμερα σε σουτ, λάθη και ριμπάουντ. Και δίποντα και τρίποντα και βολές, όλα ίδια!

Για να μην σας ζαλίζω άδικα, θα γράψω απλά πως και η δεύτερη περίοδος βασανιστική ήταν για όσους θέλουν να δουν μπάσκετ ρυθμού. Οι Γάλλοι ξέρουν ότι δεν έχουν και κάποιο σύνολο να… μαγεύει αλλά προσπάθησαν να κρατηθούν με τα χαρίσματα που τους πρόσφερε ο καλός Θεούλης. Το κορυφαίο; Την αθλητικότητα. Έτσι παρά τις προσπάθειες του Άαρον Χάρισον που κλήθηκε με τα πράσινα παπούτσια του (το είδαμε και αυτό στον Ολυμπιακό!) να δώσει λύσεις με το σουτ και παρά την θετική παρουσία (σε άλλο ένα ματς) του Βεζένκοβ, η Βιλερμπάν πήγε στο ημίχρονο κερδίζοντας και με έναν πόντο.

Ο Μπαρτζώκας χωρίς να ‘χει τον Μάρτιν, πάλεψε με τον Έλις και με τον Ζαν Σάρλ στο «5». Δεν είναι και το πιο εύκολο απέναντι στην Βιλερμπάν, όχι γιατί έχει τους καλύτερους σέντερ του πλανήτη, αλλά γιατί πολύ απλά έχει μεγάλα κορμιά. Είπαμε, ο καθένας με ό,τι διαθέτει. Η ποιότητα του Ολυμπιακού σαφέστατα ανώτερη , αλλά με το ρόστερ δεν παίρνονται οι αγώνες. Και αν προσπάθησαν κάτι όταν βγήκαν από τα αποδυτήρια οι μονομάχοι, αυτό ήταν να παίξουν κάπως καλύτερα, έχοντας βγάλει ένα εικοσάλεπτο που η μια ομάδα σημείωσε 33 πόντους και η άλλη 34. Κι όμως το σκορ σχεδόν στο πεντάλεπτο του δευτέρου μέρους ήταν 3-4!

Ο Ολυμπιακός είχε μπλοκάρει και μια από τις αιτίες ήταν ότι ο Σλούκας λόγω των φάουλ που σας ανέφερα πιο πάνω είχε βγει εκτός αγώνα. Όταν ξεκίνησε στο δεύτερο μέρος ήταν σα να έπαιζε πρώτη φορά, απέναντι σε αντιπάλους που είχαν αποκτήσει κάποιο ρυθμό. Γενικά δεν ήταν εύκολο να πέσεις στα κορμιά μιας ομάδας που… ταμπουρώνεται. Γιατί η Βιλερμπάν δεν έχει την ποιότητα που θα ήθελε και έτσι παλεύει μέσω άλλων τρόπων. Η άμυνά της ανθεκτική και ανάγκαζε τους «ερυθρόλευκους» να παίρνουν και κάμποσες σκοτωμένες προσπάθειες!

Ο Σλούκας από όπου και να πήγαινε να περάσει, έβλεπε κορμιά να τον περιμένουν και να μην κωλώνουν να τον τζαρτζάρουν. Ο Μπαρτζώκας τον έβγαλε στο 27’ έβαλε στην πεντάδα μαζί Τζένκινς, Χάρισον, Μακ Κίσικ και Βεζένκοβ, Ζαν-Σάρλ. Δε του βγήκε και όταν ήρθε το τελευταίο δεκάλεπτο η Βιλερμπάν είχε φτάσει να κερδίζει με 9 πόντους! Ο Ολυμπιακός ήταν υποχρεωμένος να αλλάξει την κατάσταση, αλλά η αντίπαλός του δεν είχα καμία διάθεση να γίνει θύμα ανατροπής.

Με την δική τους μεθοδικότητα οι παίκτες του Πάρκερ, οδήγησαν το ματς καθολικά εκεί που το ήθελαν. Έβαλαν κάποια μεγάλα σουτ, αλλά πάνω απ’ όλα οδήγησαν τους «ερυθρόλευκους» εκεί που οι ίδιοι ήθελαν με το δυνατό παιχνίδι τους. Ο Μπαρτζώκας ως τελευταίο χαρτί χρησιμοποίησε το Σπανούλης - Σλούκας μαζί αλλά ούτε αυτό του έφερε πολλά. Ο Κώστας απείλησε ελάχιστα, μακριά από τις προηγούμενες εμφανίσεις του, όμως επαναλαμβάνω, βγήκε πολύ νωρίς εκτός ματς και αντιμετωπίστηκε με δύναμη από όπου πήγαινε να περάσει και όχι μόνο από έναν παίκτη.

Ο Σπανούλης ακόμη και στις αλλαγές της άμυνας της Βιλερμπάν ήταν δύσκολο να προσεγγίσει όπως αυτός ξέρει το καλάθι. Και έτσι η μπάλα γύριζε, μπας και βρεθεί κάποιο σουτ. Άπαντες κατώτεροι του αναμενομένου και άλλη μια εντός έδρας ήττα. Αυτό το ΣΕΦ έχει «κάψει» φέτος τον Ολυμπιακό. Και το αποκορύφωμα θα είναι, να πάει στη Λυόν την Τρίτη και να κερδίσει. Που εγώ πιστεύω ότι μπορεί να γίνει και εύκολα και μετά να λέμε όλοι μας «μα γιατί πιάστηκε κορόιδο και έχασε στον Πειραιά;»

Οι δυο τους «καπάκι» ξαναπαίζουν, αφού υπάρχει εκκρεμότητα λόγω κορονοϊού. Και μετά ματς- φωτιά στο Κάουνας! Τί είπατε; Πάνω που η ομάδα «φτιάχνει» τους πάντες, ξαφνικά τους ξενερώνει; Και το αντίθετο; Ε ναι, τα ‘παμε αυτά. Έτσι θα πάει η σεζόν και όπου βγει…