Έπρεπε να έρθει το 33ο λεπτό του αγώνα, για να βρει καλά την μπάλα μπροστά του ο Φιγκέιρας και από σχετικά μακρινή απόσταση να σουτάρει, ώστε να αναγκάσει τον Σωτηρίου να πέσει στη δεξιά γωνία και να διώξει σε κόρνερ.

Εκεί «ζεστάθηκε» το Καραϊσκάκη, εκεί χειροκρότησε ο κόσμος, εκεί κατάλαβαν και οι πρωταθλητές πως μπορούν να απειλήσουν με αξιώσεις, μια καλή ομάδα που ξέρει φέτος να ανταποκρίνεται σε κάθε είδους ανάγκη.

Ο Πλατανιάς άλλωστε, ήταν αυτός που μέσα στο δικό του σπίτι «έφερε τούμπα» το ματς με τον Ολυμπιακό. Όταν με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Ιντέγε οι «ερυθρόλευκοι» σε χρόνο-ρεκόρ, προηγήθηκαν 0-2. Και «καπάκι» ισοφαρίστηκαν.

Δεν είχε κάτι να ζηλέψει ο Πλατανιάς στο δεύτερο ματς των δυο ομάδων, στην τελική ο αντίπαλος ήταν αποδυναμωμένος σε πρόσωπα, συγκριτικά με το ματς που έγινε στα Περιβόλια. Και απέδειξε μάλιστα για άλλη μια φορά αυτή η ομάδα ότι μόνο τυχαία δεν είναι η πορεία της.

Μοναδική αλλαγή, ήταν αυτή του Λεμονή, που αποτελεί τον πέμπτο φέτος προπονητή του Ολυμπιακού, αν υπολογίσουμε και τον Σίλβα, ο οποίος έμεινε ελάχιστες μέρες στην προετοιμασία και μετά αποχώρησε. Δεν υπάρχουν μάγοι, ούτε γίνονται θαύματα. Όταν το υλικό είναι συγκεκριμένο, ίδιες κι απαράλλαχτες είναι και οι δυνατότητες.

Το μοναδικό που περιμένεις να διαφοροποιηθεί πάντα προς το καλύτερο είναι η ψυχολογία. Αλλά και αυτό το… χαρτί, παίχτηκε για την ομάδα του Πειραιά, όταν έφυγε ο Μπέντο και κάθισε στην άκρη του πάγκου ο Βούζας. Εξάλλου, η ψυχολογία ανέβηκε, φάνηκε στο εντός έδρας παιχνίδι με την Μπεσίκτας, η εικόνα δεν ήταν κακή και στην Τουρκία, αλλά θαύματα δε μπορούν να γίνουν. Είναι θέμα υλικού…

Ο Πλατανιάς, είναι μια ομάδα που ξέρει να αμύνεται και να το κάνει και με ταχύτητα παρακαλώ. Στάθηκε άξια στο φαληρικό γήπεδο. Με δυο λόγια, ο Παράσχος έχει δουλέψει γραμμές που και ψηλά μπορούν να πιέσουν, αλλά και να γυρίσουν έγκαιρα, αν βγει κάποιος στην πλάτη τους. Ο Ολυμπιακός δεν ήταν εύκολο να απειλήσει έτσι στο πρώτο ημίχρονο. Ο Ανσαριφάρντ έδειχνε μονάχος και με τον Μπανάνα να τον προλαβαίνει πάντα. Ο Ανδρούτσος και ο Μαρίν, όσο και να ήθελαν δεν είναι καν Σεμπά, ως προς το ξεπέταγμα και την ταχυδύναμη.

Κι όσες φορές ο Λεμονής ζήτησε από τον Γερμανό να βγει στο πλάι, αυτός πάντα συνέκλινε γιατί έτσι μπορεί να παίξει. Πήγαινε δίπλα στον Καμπιάσο, δίπλα στον Φορτούνη και ναι μεν το πάλευε, αλλά για έναν αντίπαλο που είναι κοντά στις θέσεις των πλέι- οφ, φόβος δεν υπήρχε.

Μέχρι βέβαια που άρχισαν οι «ερυθρόλευκοι» να βγαίνουν κάθετα μέσα στην περιοχή. Ο Ολυμπιακός αρχικά δε μπορούσε να βγάλει συνεργασίες και σα να μην έφτανε αυτό, ήρθε και το πέναλτι στη… δύση του ημιχρόνου.

Ανήφορος που έπρεπε γρήγορα να γίνει κατήφορος. Βοήθησε σε αυτό η ισοφάριση του Μαρίν. Ένα γκολ που είχε τη σφραγίδα του συγκεκριμένου ποδοσφαιριστή, ο οποίος αφού έβγαλε τη μπάλα στον Φορτούνη, έκανε την κίνηση στον χώρο για να την ξαναπάρει και να σκοράρει. Ναι, εύκολο σας φάνηκε. Ναι, το μαθαίνουν από τις ακαδημίες οι ποδοσφαιριστές, ειδικά αυτοί που προέρχονται από εξελιγμένα πρωταθλήματα. Πόσοι όμως το κάνουν είναι το θέμα.

Και ο Γερμανός το έπραξε μηχανικά, γιατί απλά αυτό έχει μάθει να κάνει. Από το Γενάρη είχε να βρει πλεκτό ο Μάρκο και το πέτυχε τούτο το Σάββατο. Όμως το σημαντικότερο ήταν, ότι έβαλε μπροστά τον… μηχανισμό των συμπαικτών του στο να κινηθούν με περισσότερη άνεση και αυτοπεποίθηση.

Λίγες φορές φέτος, έχουμε δει τους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού να κάνουν υπέρβαση απέναντι στον εαυτό τους. Ελάτε τώρα κι εσείς βαρεθήκατε να το συζητάτε και να το διαβάζετε, ότι σε ανάπτυξη και συνεργασία ο βαθμός ήταν κάτω από τη βάση τις περισσότερες φορές. Και όχι απλά ο Μαρίν έδειξε πως είναι να κινείσαι σωστά, αλλά μετά από λίγο παρακολουθήσαμε ένα ακόμη πιο όμορφο γκολ. Ο Μάρτινς που μόλις είχε μπει στο ματς τράβηξε τη «μαχαιριά στο βούτυρο» και ο Φιγκέιρας λειτουργώντας υποδειγματικά και βρέθηκε στο σημείο που έπρεπε αλλά και γύρισε με τη μια τη μπάλα στην καρδιά της κρητικής άμυνας.

Ο Ρομαό που είχε πάρει όλα τα μέτρα για να χωθεί κι αυτός στην περιοχή έκανε το 2- 1. Άλλο ένα γκολ- προπόνησης και πλέον το ματς είχε έρθει τούμπα. Ναι, ο Ολυμπιακός δυο πράγματα έκανε: Το πρώτο να πλησιάσει την κούπα του πρωταθλητή. Το δεύτερο να ανεβάσει την ψυχολογία και την εμπιστοσύνη του ενόψει κυπέλλου. Αυτά είναι άλλωστε και τα δυο ζητούμενα διοίκησης και προπονητών. Όλα τα υπόλοιπα που ‘χουν να κάνουν με τον καλλωπισμό του συνόλου, είναι λίγο πιο μακρινά.

Προηγούνται οι κοντινοί στόχοι και τα υπόλοιπα έρχονται. Ο Πλατανιάς έγινε ξανά επικίνδυνος μόλις βρέθηκε πίσω στο σκορ, ο Λεμονής απαίτησε από τον Ρομαό να μείνει μπαστακωμένος μπροστά από τα στόπερ , αλλά ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής δούλευε στο τούρμπο και ήταν δύσκολο να βάλει φρένο στον εαυτό του. Εδώ διέσχισε όλο το γήπεδο και έδωσε έτοιμο γκολ στον Καρντόσο. Για κάποιον το 2-1 μπορεί να δείχνει «φτωχό» και σίγουρα αν κάτσει κάποιος να ψαχτεί για να μουρμουρήσει θα βρει πολλά.

Η ουσία είναι όμως, ότι μπήκε Απρίλης ο Ολυμπιακός τα ξέρει τα θέματά του, αλλά το «τώρα» είναι πιο κρίσιμο. Κέρδισε τον Πλατανιά μετά από διακοπή (λόγω εθνικών ομάδων) και μάλιστα με ανατροπή. Έπαιξε καλή μπάλα κατά τη γνώμη μου στο μεγαλύτερο μέρος του δευτέρου μέρους και στην τελική, οι ποδοσφαιριστές δεν είναι υπερήρωες επιστημονικής φαντασίας για να αλλάζουν τους προπονητές σαν τα πουκάμισα και να κάνουν αμέσως μαγικά με μια μπάλα στα πόδια.

Κι όμως, είχα καιρό να δω τόσο όμορφα γκολ από την ομάδα. Όταν ένας ασθενής άλλωστε, μπαινοβγαίνει στην εντατική και κάποια στιγμή η καρδιά ακούγεται κανονικά, δίχως υποστήριξη, σίγουρα είναι είδηση στον θάλαμο. Μια νίκη έχει πάντα αξία, ο Ολυμπιακός έκανε σημαντικό βήμα τίτλου, θα προσπαθήσει να παίξει καλύτερα στην Κέρκυρα και με το Λεβαδειακό, ενώ θα μπορεί άνετα να σκεφτεί και τα παιχνίδια κυπέλλου με την ΑΕΚ…

Μόνο Instagram: Pantelaras10

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

Προπόνηση μετά από τον αγώνα για τους παίκτες του Ολυμπιακού

Λεμονής: "Ο κόσμος μάς βοήθησε και τακτικά"