Όταν τελειώσει η σειρά των αγώνων του Ολυμπιακού με την Ζαλγκίρις, θα μείνουν πάρα πολλά να συζητάμε. Ασχέτως κατάληξης. Κάποια από αυτά, τα είδαμε στον δεύτερο αγώνα. Οι παίκτες του Ολυμπιακού, έχοντας πλέον κάνει… παγκόσμιο ρεκόρ ενέσεων για να αντέξουν, μπήκαν στο γήπεδο και έκαναν κι αυτή μια «τονωτική ένεση ηθικού» στον κόσμο τους. Μια σπουδαία νίκη για έναν κόσμο που αυτή τη φορά έδωσε κι αυτός τη μάχη του (πολυτιμότεροι οι δυο που έτρεχαν συνεχώς προσπαθώντας να κρατήσουν σε εγρήγορση τα σημεία που δε παθιάζονται και εύκολα).

Με… κατενάτσιο στο πρώτο ημίχρονο, ένα κακό τρίτο δεκάλεπτο και άνεση παρακαλώ στην εκτέλεση στην τέταρτη περίοδο, ο Ολυμπιακός κατέστρεψε σε μεγάλο ποσοστό όλα αυτά που του έκανε η Ζαλγκίρις στα προηγούμενα ραντεβού τους. Οι Λιθουανοί βέβαια έχουν και τρομερό προπονητή και παθιασμένο αθλητικό και φορμαρισμένο σύνολο. Θα βάλουν στην εξίσωση το… καμίνι τους και θα προσπαθήσουν να βλάψουν τον Ολυμπιακό. Χθες ήταν η πρώτη τους αποτυχία. Και έχασαν και μπασκετικά, αλλά και σε επίπεδο ψυχικών αποθεμάτων. Από τη στιγμή που ο Παπανικολάου και ο Μπόγρης αποφάσισαν να μπουν στην μάχη, όλη η ομάδα αλλά και ο κόσμος, κατάλαβαν ότι τούτο το βράδυ θα ισχύσει το «ή εμείς ή κανείς». Και ίσχυσε.

Με έναν Μάντζαρη από… άλλο πλανήτη ξανά. Με έναν Μάντζαρη να πραγματοποιεί εμφάνιση που οι «νεκροθάφτες» του βέβαια, δε θα δουν ποτέ. Να παίζει σε 48 ώρες πάλι καλά και να καλύπτει και τον Ρόμπερτς και τον Μπράουν. Και αν ο Μπόμπι παίζει λίγο (το 'βαλε το τριποντάκι του), ο Μπράιαν επιβάλλεται να εμφανιστεί στο Κάουνας. Εξάλλου αν έχει αποδείξει κάτι ως τώρα, αυτό είναι ότι στις «ζούγκλες» κάτι παθαίνει και γουστάρει. Για να δούμε, θα το θυμηθεί;

Τι έλεγα;

Α ναι, για τον Βαγγέλη που απλώνει χέρια παντού στην άμυνα και ανοίγει το γήπεδο με ευρηματικότητα και ηρεμία. Αυτός και ο Στρέλνιεκς κράτησαν την περιφέρεια στο πρώτο μέρος. Ήταν δεδομένο ότι η ομάδα θα έμπαινε δυνατά, αλλά με όσα έχουν δει φέτος τα ματάκια μας από τις αναμετρήσεις Ολυμπιακού- Ζαλγκίρις, οι διαφορές εξαφανίζονται στο… πι και φι. Τούτη τη φορά βέβαια οι Πειραιώτες κατάφεραν να «χτίσουν» κάτι και να το διατηρήσουν. Και αυτό συνέβη γιατί πολύ απλά μπήκαν στην εξίσωση δυο συνθήκες. Πρώτον η έδρα, μιας και στο Ειρήνης και Φιλίας δεν «έπαιξε» μπάλα μόνο το πέταλο των οργανωμένων. Και οι υπόλοιποι ήταν πολύ πιο φωνακλάδες, προσπαθώντας να δώσουν έξτρα κουράγιο στους λαβωμένους παίκτες της ομάδας τους. Πέρα όμως από το κοινό (που στην τελική μόνο του δε μπορεί να κερδίσει), υπήρξε και μια ατσάλινη άμυνα.

Στο 15’ η Ζαλγκίρις είχε βάλει μόνο 20 πόντους, Άλλους 12 βέβαια, τους σημείωσε στο τελευταίο 5λεπτο του ημιχρόνου. Αν ο Σπανούλης είχε ξεκινήσει καλύτερα και ο Παπαπέτρου δεν είχε 1/5 δίποντα ίσως η δουλειά να ‘χε γίνει και ευκολότερη στο ημίχρονο. Αλλά ποτέ δεν υπάρχει συμβόλαιο στον αθλητισμό. Και όλοι δικαιούνται και το λάθος και την αστοχία, αρκεί να πολεμάνε. Και οι παίκτες του Ολυμπιακού μπήκαν να πολεμήσουν και όχι να κοροϊδέψουν τους εαυτούς τους. Το καλό είναι ότι εμφανίστηκε δυνατός ο Στρέλνιεκς από τον πάγκο (και ο Μάντζαρης εννοείται), ενώ και ο Μακλίν αποφάσισε να απλώσει ξανά το ταλέντο του.

Διαβάστε εδώ την κριτική των παικτών του Ολυμπιακού

Παπανικολάου και Μπόγρης αποθεώθηκαν δικαίως. Πήραν οι ίδιοι την ευθύνη για τους εαυτούς τους και έδωσαν τα πάντα στην άμυνα. Γενικά το 20λεπτο κύλησε με τον Ολυμπιακό σε… παράσταση νίκη και την Ζαλγκίρις να επιστρέφει στο γουστόζικο πλάνο της «τρίποντα μόνο αν πρέπει». Είχαν 11 λάθη οι Λιθουανοί και σε ένα ημίχρονο, ο Ντέιβις μετρούσε τρία και ο Πάνγκος δυο. Ο οποίος Πάνγκος την Τετάρτη σε 30 λεπτά, δεν είχε κάνει σφάλμα. Όμως έστω και «σακατεμένοι» οι «ερυθρόλευκοι» είχαν αποφασίσει να δώσουν τα πάντα με την άμυνα. Δε συνεχίστηκε το ίδιο στην τρίτη περίοδο. Τα φάουλ άρχισαν να «πληγώνουν», οι ανάσες να χάνονται και ο Ντέιβις να …χορεύει.

Η Ζαλγκίρις είναι πολύ καλή ομάδα. Στο γήπεδό της, θα προσπαθήσει να τα κάνει όλα με περισσότερη ένταση. Δεν είναι Έφες. Απαγορεύονται οι περσινές σιγουριές. Οι Τούρκοι πέρυσι ήταν μια αθλητική ομάδα, που εύκολα τη δηλητηρίασε ο Ολυμπιακός και έπαιξε με το μυαλό της. Και να θες να το κάνεις στους Λιθουανούς, είναι τόσο πιστά στρατιωτάκια του Γιασικεβίτσιους, που μόλις τους κοιτάει με το δολοφονικό βλέμμα , αποκτούν ρομποτική διάθεση και κάνουν τα πάντα όπως τους ζητήσει αυτός.

Ο Ολυμπιακός ήταν γήινος και με πάθος. Μπόρεσε να ξεχαρβαλώσει τα ρομπότ, γιατί μπήκε και ο Μακλίν επιτέλους στην διαδικασία να θυμηθεί τον εαυτό του (με μικρή βοήθεια από τον Τιλί που γέμισε φάουλ). Και το έκανε όπως και στο ματς με την ΤΣΣΚΑ, απόντος του Μιλουτίνοβ. Ο Νίκολα έλειπε από το Κάουνας τα Χριστούγεννα, θα γίνει το ίδιο και τώρα. Το τελευταίο δεκάλεπτο ξεκίνησε από το μηδέν. Ο Ολυμπιακός έβαλε τρία τρίποντα και η Ζαλγκίρις μια βολή. Ως το 35’ έγιναν όλα αυτά, ο Γιασικεβίτσιους δε παραδόθηκε, πήγαν και πάλι να κάνουν τα κόλπα τους. Όμως ήταν υποψιασμένος ο Ολυμπιακός. Ένας Ολυμπιακός που βρήκε σκοράρισμα και από τον Σπανούλη στο δεύτερο μέρος, αλλά και από τον Παπαπέτρου. Ο Στρέλνιεκς παρέδωσε τις επιδόσεις του πρώτου μέρους, αλλά μη ξεχνάμε ανακεφαλαιώνοντας, ότι οι μισοί είναι σακατεμένοι. Πέρα από τον Παπανικολάου και τον Μπόγρη και τον Στρέλνιεκς, ειδική μνεία πρέπει να γίνει στον Πρίντεζη. Με πόνους και αστοχία, αλλά να παίζει άμυνα σαν 20χρονος και να πηδάει σε κάθε διεκδίκηση.

Δείτε το "αεροπλανικό" κάρφωμα του Παπαπέτρου

Δε ξέρω αν ο βρυκόλακας ξύπνησε, η ανησυχία είναι πολλή μεγάλη για τα παιχνίδια της Λιθουανίας. Για να είμαι ειλικρινής απέναντί σας, είναι τόσο άνετη και δυναμική η Ζαλγκίρις, που δε ξέρεις τι να υποθέσεις. Ο Ολυμπιακός αν θέλει να τα φέρει «όλα τούμπα», πρέπει να πολεμήσει διπλά και τριπλά μακριά από το σπίτι του.

Το πλεονέκτημα έδρας δεν είναι πλέον δικό του, οπότε υπομονή και θα δούμε.

Τα λέμε μετά τον τρίτο αγώνα…