Αν αναστήσεις και αυτόν...

Ο Παναιτωλικός είχε δεχθεί μόνο πέντε γκολ εκτός έδρας και μπήκε στο Καραϊσκάκη αποφασισμένος να μην αυξηθεί αυτός ο αριθμός. Τα πήγαν καλά οι Αγρινώτες, αλλά έχασαν. Όσο για τον Ολυμπιακό; Ο Περέιρα κρατάει τη νίκη, την όρεξη των παικτών του στο δεύτερο μέρος και φυσικά το γκολ που «κάθισε» σαν κερασάκι σε σαντιγί με τον Ντουρμάζ να λέει στον Μανιάτη «πάρτο- βάλτο».

Ο κόσμος της ομάδας του λιμανιού, έφυγε από το γήπεδο με ανάμεικτα συναισθήματα, θέλουν δουλειά οι «ερυθρόλευκοι» , θέλουν και δυο μεταγραφούλες, αλλά όσο παραμένουν πρώτοι θα έχουν και κέφι και όρεξη και λιγότερη γκρίνια. Έτσι πάνε αυτά. Ο Περέιρα έχει ήδη κερδίσει τον Ντοσεβί. Όχι από τα ματς. Από τις προπονήσεις ήδη. Όμως το μεγαλύτερο στοίχημα του Πορτογάλου, θα είναι, να εμφανίσει έναν άλλο Ντουρμάζ. Τον παίκτη που ξέρουμε πριν εμφανιστεί στον Ολυμπιακό. Αν το καταφέρει αυτό, σε συνδυασμό και με τη μεταγραφή που αναμένεται, ο Ολυμπιακός θα ισχυροποιηθεί πάρα πολύ.

Εξάλλου, εύκολα «σβήνεις» έναν ποδοσφαιριστή. Εύκολα τον ξεγράφεις. Η μαγκιά είναι , να τον κάνεις δικό σου, να του δώσεις την ευκαιρία να εμφανίσει το ταλέντο του. Για να δούμε, έχει ενδιαφέρον… Ο διεθνής με τη φανέλα της Σουηδίας άλλωστε, εμφανίστηκε από τον πάγκο και φανέρωσε μεγάλη όρεξη να παίξει μπάλα. Πήγε να βάλει μια γκολάρα («κρεμώντας» τον Στεφανάκο) κι έβγαλε τη φάση του ματς στο γκολ του Μανιάτη.

Επτά σερί πρώτα ημίχρονα ανάμεσα στις δυο αυτές ομάδες, έχουν έρθει-πλέον- ισόπαλα, τα έξι εκ των οποίων δίχως τέρματα. Γιατί έγινε λοιπόν αυτό ξανά; Ο ολυμπιακός είχε όλη την όρεξη να διασχίσει σωστά τα μέτρα του γηπέδου. Όταν όμως παίζει με ένα φορμαρισμένο σύνολο, χρειάζεσαι και το κάτι παραπάνω. Οι πρωταθλητές έκαναν έξι τελικές στο 45λεπτο. Δυο ο Φορτούνης, δυο ο Αφελάϊ, μια ο Αυλωνίτης, μια ο Μανιάτης! Για τον Περέιρα η εικόνα που ήθελε να βγάλουν οι ποδοσφαιριστές του, ήταν η ίδια με αυτή στην Ξάνθη.

Ο Παναιτωλικός όμως είχε τον τρόπο του. Ο Ετζεγκουέλε και ο Μαλεζάς, είχαν φράξει κάθε δρόμο στον Μήτρογλου, αναγκάζοντάς τον να βγαίνει στα πλάγια να ξεκλέψει καμιά μπάλα. Η πρώτη οδηγία λοιπόν του Πορτογάλου για να ‘χει κολόνα τον Κώστα και να ‘ρθει η κίνηση από τα πλάγια δε βγήκε. Ο Ντοσεβί ήταν εύκολο να αναχαιτιστεί από την πλευρά του, όμως όταν πήγε αριστέρα, έδειξε πολύ καλύτερος. Όταν είσαι ο …κληρονόμος του Κάμπελ είσαι και άτυχος, αλλά μετά την αλλαγή προπονητή ο Γάλλος έχει ψυχολογία και κάνει «μπαμ». Αυτός ο άνθρωπος ξεκλείδωσε την άμυνα των «κυανοκίτρινων».

Οι Αγρινιώτες λοιπόν, μπορεί να έψαχναν αποκλειστικά και μόνο κόντρες, όμως με όπλα τη συμπαγή ανασταλτική τους λειτουργία και το σωστό «δέσιμο» που έχουν, αναχαίτιζαν για πλάκα τους γηπεδούχους. Ο Παναιτωλικός δεν ήταν τόσες εβδομάδες αήττητος τυχαία. Από τη στιγμή που η ολοκαίνουργια αυτή ομάδα του Χάβου, λειτούργησε όπως στην προπόνησή της, όλα τα άλλα είχαν να κάνουν με το πώς θα γλιτώνει στην άμυνα και θα σκοράρει στην επίθεση. Ο Κούσας δεν έπαιζε, αλλά οι συμπαίκτες του απέδιδαν σα να τον είχαν δίπλα τους.

Τι έκανε ο Περέιρα; Ήξερε ότι χωρίς τον Τσόρι θα ‘χει μπελά. Ο Φορτούνης δεν είναι κακός ποδοσφαιριστής, όμως αδικήθηκε φέτος με το να μην έχει διάρκεια. Όσες ευκαιρίες πήρε, τις εκμεταλλεύτηκε. Το παιδί δεν έπαιζε σε αγώνες που δε χρειάζονταν τρεις κόφτες. Τούτη τη φορά ξεκίνησε και έπρεπε να «μπει στα παπούτσια» του Τσόρι. Δε το λες και εύκολο αυτό…

Ο Περέιρα δε μπορούσε να κάνει και πολλά πράγματα, παρά να «φορτώσει» την άμυνά του. Μέσα ο Ντουρμάζ, έξω ο Αφελάι. Αν είχε αλλάξει τον Ντοσεβί, ίσως να μη γινόταν το 1- 0, για να δείτε πως είναι το ποδόσφαιρο. Ο Μπενίτες μπήκε αντί του Φορτούνη και απέκτησε ρόλο πιο δημιουργικό ο Κασαμι. Η ουσία είναι ότι το γκολ του Ολυμπιακού, ήρθε σε μια φάση που ο Μήτρογλου κλείστηκε, θέλησε να βγάλει μια μπαλιά- τρύπα μπροστά από τείχος. Δεν ήταν εύκολο. Όμως κερδήθηκε η κόντρα, ο Ντοσεβί εμφανίστηκε από το πουθενά, γύρισε πολύ καλά και σκόραρε.

Ο Χάβος ίσως να περίμενε να το δεχθεί αλλιώς το γκολ, όμως στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου… ξημερώσει. Ο Παναιτωλικός δεν ήταν ικανός να απειλήσει σοβαρά για την ισοφάριση. Το ματς φαινόταν καταδικασμένο να τελειώσει 1- 0, αλλά ήρθε ο Ντουρμάζ με μια κοφτή ντρίμπλα, μισή επέλαση, ένα άδειασμα και μια σωστή πάσα στον συμπαίκτη του να βάλει το καλό φινάλε για αυτό το 90λεπτο. Είπα όμως, ο Περέιρα που δουλεύει με περισσότερους παίκτες(αναγκαστικά) απ’ ότι ο Μίτσελ, θα ‘χει και την ευκαιρία να τους κάνει να αισθανθούν πιο χρήσιμοι. Αυτό δε σημαίνει ότι δε χρειάζεται ενίσχυση ο Ολυμπιακός. Μην κουραζόμαστε, συζητώντας τα ίδια...