Οι πιστοί αυτής της ομάδας! Όσοι έχουν μείνει τέλος πάντων, δάκρυσαν ξανά! Όχι για τη νίκη στην Κωνσταντινούπολη. Ποιος θα ξετρελαθεί άλλωστε για ένα ροζ φύλλο στις 15 του Νοέμβρη; Τρελοί δεν υπάρχουν. Εξάλλου και ζητήματα έχει η ομάδα και σε φοβερή κατάσταση δεν είναι και έχει και πάρα πολλά να λύσει.

Όμως δάκρυσαν, γιατί είδαν αυτό που αγαπάνε να πολεμάει με σθένος, με καρδιά, με τόλμη. Σε ένα φουλ εχθρικό περιβάλλον, με έναν αντίπαλο που θα ‘θελε πολύ να κερδίσει και με διαφορά και με κάποιες περίεργες καταστάσεις ορισμένες φορές. Γραμμές πατημένες, μπρος – πίσω, επαναφορές, βολές 24 έναντι 11 και πάει λέγοντας.

Οι παίκτες του Ολυμπιακού όμως, έβγαλαν την ψυχή τους. Τα νεύρα τους. Τον εγωισμό τους. Δε τελείωσαν. Ούτε αυτοί, ούτε ο προπονητής τους. Οι αντίπαλοι όλες αυτές τις μέρες χάζευαν αδιάφοροι (ως χαρούμενοι), είναι σίγουρο. Υπήρχε όμως και πολύς κόσμος που απαίτησε κεφάλια, ίσως να είναι αυτοί που διαλέγουν επιλεκτικά πότε θα υποστηρίξουν. Ποιος ξέρει;

Εξάλλου, αν κάποιος θέλει να γελάσει, μπορεί να μπει στα social media της ΚΑΕ και να δει τα σχόλια κάτω από τα ποσταρίσματα. Στο ημίχρονο και στο τέλος. Ελάτε, αξίζει τον κόπο. Είναι ακριβό το θέατρο και που να τρέχεις μεσοβδόμαδα. Ήταν αδικαιολόγητοι όλοι και το ξέρουν με τον τρόπο που έχασαν από τον Παναθηναϊκό. Όμως τώρα, ο Ολυμπιακός δεν «αναστήθηκε». Γιατί ποτέ δεν πέθανε.

ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΘΕΟΣ, ΘΑ ΧΑΣΕΙ ΞΑΝΑ

Ο Σφαιρόπουλος που –ω ναι συγγνώμη σε κάποιους- ξεβράκωσε τον Ομπράντοβιτς (που είχε τα μούτρα και το θράσος να μιλήσει για την διαιτησία...), δεν έγινε Θεός της προπονητικής. Ηρεμήστε. Θα ξαναχάσει. Σας το λέω εγώ. Όλος ο Ολυμπιακός θα ξαναχάσει. Και ο κόουτς και οι παίκτες. Και δε παίρνω τίποτα πίσω απ’ ότι έχω πει εδώ και καιρό.

Η ομάδα έχει θέματα να λύσει, το 2018 θα πρέπει να κριθεί καλύτερα. Αλλά τούτη τη νύχτα στον Βόσπορο, λες και θέλει η μοίρα αυτή η Πόλη να δίνει τη ζωντάνια, τα παιδιά του Πειραιά έβγαλαν κάθε σωθικό που είχαν.

Και πιστέψτε με, ναι, έκαναν χαζομάρες και το ματς πήγε στην παράταση. Αλλά αυτοί είναι που ανάγκασαν τη Φενέρ να τρέξει να τους ισοφαρίσει. Και αυτοί είναι που όταν όλοι (σίγουρα) είπαν «πάει τελείωσε» στο έξτρα πεντάλεπτο, αρνήθηκαν να φύγουν ηττημένοι.

Και βέβαια, το πρώτο μέρος ήταν πάλι περίεργο και κακό στο τέλος του. Τον Βόσπορο άρχισαν να τον… πίνουν εκεί γύρω στο 17’ οι «ερυθρόλευκοι». Το ματς ήταν 31- 30 και όταν πήγαν στα αποδυτήρια έχαναν 40- 30. Ένα «δεκάρικο» διαφοράς έτσι απλά και εύκολα για τους Τούρκους. Κι όμως κανείς δε μπορεί να κατηγορήσει τον Ολυμπιακό για έλλειψη πλάνου και μαχητικότητας.

Ο Σφαιρόπουλος ζήτησε να μπουν δυνατά και το έκαναν. Πρόσεξαν, οδήγησαν την πεντάδα της Φενέρ σε δύσκολα μονοπάτια και την «χτύπησαν» με τους ψηλούς τους. Ο Μέλι δε μπορούσε να σταματήσει τον Πρίντεζη, οποιαδήποτε βοήθεια πάνω στον Γιώργο πήγαινε στράφι και η πρώτη περίοδος βγήκε «λουκούμι» για την ομάδα του Σφαιρόπουλου.

Η απουσία αυτοπεποίθησης του Μακλίν φάνηκε στις πρώτες φάσεις του Αμερικανού, ένα κάρφωμα του έδωσε ψυχολογία και συνάμα, εργάστηκε σωστά και ο Ρόμπερτς στο παρκέ. Εκεί ο Μπράιαν άρχισε να... στέλνει μηνύματα. Όταν κάθισε πάγκο ο Πρίντεζης, ο Αγραβάνης δεν έδωσε τα αναμενόμενα.

Μπήκε αναγκαστικά ο Ουίλτζερ, αλλά στην πρώτη παρουσία στη ζωή του σε ματς Ευρωλίγκας (και σε τι ματς και με ποιον αντίπαλο) ήταν λογικό να κάνει… Αμερικανιές και χαζά φαουλάκια (ακόμη και στο μισό δέκατο επίθεσης!!!)

Τα αρχικά σουτ των Τούρκων είχαν αποφευχθεί. Ο Νάναλι που μπήκε με φόρα είχε «σωπάσει», αλλά η Φενέρ βρήκε ανοιχτό γήπεδο και σύνδεση με το κόκκινο καλάθι, χάρη στα λάθη των αντιπάλων της (πίεσαν απλά οι Τούρκοι και έπαιρναν μπάλες) και στις βολές, αφού τα φάουλ είχαν συμπληρωθεί από νωρίς στο δεύτερο δεκάλεπτο.

Το παιχνίδι στο ποστ δεν υπήρχε. Ο Πρίντεζης στον πάγκο, ο Μακλίν ένα καλό- ένα κακό και ο Τόμπσον άστοχος. Ο Παπαπέτρου που αυτή την περίοδο είναι ορεξάτος, έβγαζε φάσεις, αλλά δε τις τελείωνε όπως ήθελε και οι Τούρκοι από το πουθενά και χωρίς –επαναλαμβάνω- να οργιάζουν, είχαν πάρει διψήφια διαφορά.

Ο ΡΟΜΠΕΡΤΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΚΑΚΙ

Ο κόσμος της Φενέρ ήταν βέβαιος για έναν θρίαμβο. Υπολόγισαν δίχως συγκεκριμένα πράγματα. Πρώτον, ο Σφαιρόπουλος «κλείδωσε» τον Ομπράντοβιτς με το κοντό σχήμα. Δεν είχε βοήθεια πίσω από τον Πρίντεζη, δούλεψε με την ενέργεια των Παπανικολάου και Παπαπέτρου. Βόλεψε και η πεντάδα της Φενέρ σε αυτό με τον Ντατόμε, που κουρεύτηκε στο βίντεο της Ευρωλίγκας, κουρεύτηκε και από τους Παπ!

Ο Ρόμπερτς θυμήθηκε τι πραγματικά μπορεί να κάνει, γιατί αυτά μπορεί να τα κάνει. Και πυροβολούσε και αμυνόταν και οργάνωνε. Και ξέρετε κάτι; Είναι και μαγκάκι. Γιατί με τέτοια εμφάνιση και τέτοιο χτύπημα, θα μπορούσε να κάτσει στον πάγκο και να μην ξαναμπεί όπως κάνουν πολλοί συμπατριώτες του. Όμως τον Μπράιαν, τον έχουν αγκαλιάσει στην ομάδα και αυτός το ανταποδίδει.

ΓΚΑΡΝΤ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ Ο ΣΤΡΕΛΝΙΕΚΣ

Το ίδιο και ο Μακλίν που θα παίξει ακόμη καλύτερα στο μέλλον και δεν χρειάζεται φυσικά να γράψω λέξη για τον Στρέλνιεκς. Γκαρντ για όλες τις δουλειές. Ήταν η επισήμανσή μου μετά την ήττα από τον Παναθηναϊκό. Την επαναλαμβάνω: Μην κρίνετε τους ξένους. Λείπει ο Σπανούλης και αυτό είναι πολύ σημαντικό στοιχείο.

Επίσης, μη τους ξεγράφετε. Είναι πολύ καλά παιδιά (για αυτή την ομάδα έχει σημασία, αλλά τι να εξηγώ τώρα;) και καλοί παίκτες. Δε παίζεις σε αυτό το επίπεδο αν είσαι κακός. Ο Ουίλτζερ θα αργήσει να τα μάθει όλα. Ο Αγραβάνης καλείται να στηρίξει τον Πρίντεζη, που ναι, μετά από πολύ καιρό ήταν αυτός που όλοι γνωρίζουμε. Το «Γιώργο ψυχάρα» είχε καιρό να εμφανιστεί εντός τεσσάρων γραμμών. Η Φενέρ όμως το βρήκε μπροστά της.

Μπορούμε να πούμε πολλά για την «επιστροφή» των Τούρκων στα τελευταία λεπτά της κανονικής περιόδου. Το φάουλ που μπορούσε να γίνει και δεν έγινε. Το αχρείαστο επιθετικό του Γιώργου, την τρελή πάσα του Κώστα, γενικά την κόμπλα της στιγμής. Όμως ειλικρινά, αξίζει να τα συζητάμε εμείς τώρα, μετά από την προσπάθεια αυτών των συγκεκριμένων ανθρώπων για 45 λεπτά;

ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΟΤΕ

Και μην ανησυχείτε, δε θα περάσουν έτσι. Μπορούν να κάθονται άφθονα δίωρα και να συζητάνε τα λάθη τους, όπως το έκαναν και το περασμένο Σάββατο. Κερδίζει, χάνει, αυτή η ομάδα ένα πράγμα δεν θα ‘χει ποτέ πρόβλημα να κάνει: Να κοιτάξει τον εαυτό της στον καθρέφτη. Οι επικριτές λοιπόν ας κοιταχτούν κι αυτοί και μετά να μιλήσουν για τους συγκεκριμένους παίκτες και προπονητές.

Ο Ολυμπιακός έχει τώρα τον Ερυθρό Αστέρα στο γήπεδό του. Ένα μόνο θα γράψω με κίνδυνο να παρεξηγηθώ, αλλά σάμπως αυτό δε γίνεται συνέχεια; Οπότε συνηθισμένος.

Το γράφω λοιπόν: Δέχομαι και ειλικρινά θεωρώ ωραία αυτή τη σχέση των δυο ομάδων. Όμως όσοι οπαδοί της ομάδας βρεθούν στο γήπεδο, θα πρέπει να ξέρουν ότι τώρα τους έχει ανάγκη, περισσότερο από ποτέ. Να τραγουδήσουν, να πουν αυτά που θέλουν, αλλά ήττα ξανά εντός δεν πρέπει να γίνει, ειδικά από μια ομάδα κατώτερης δυναμικής.

Οι μη οπαδοί, απλά εύχομαι να πάνε στο ΣΕΦ (όσοι πάνε), να μη δικάσουν (χόμπι) και να μη φύγουν στο 38’! Αυτός ο προπονητής και αυτοί οι παίκτες, είναι πολύ καλύτεροι απ’ ότι πιστεύουν και φίλαθλοι και δημοσιογράφοι...

Photo credits: EUROKINISSI

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Η κριτική των παικτών του Ολυμπιακού στο ματς με τη Φενέρμπαχτσε

O Oλυμπιακός είχε... Άγιους και Πρίντεζη

Ρόμπερτς: "Δείξαμε ποιοι είμαστε, είμαστε Ολυμπιακός"

Το highlight της Κωνσταντινούπολης ανήκει στον Ομπράντοβιτς!