Αρκετά σκληρός, αρκετά Ολυμπιακός...

Ο Ολυμπιακός του μπάσκετ, έχει μια φανέλα Θεόβαρη και αυτό το ξέρουν όλοι. Υπάρχουν βράδια, όπως αυτό της Μεγάλης Παρασκευής. Που "πίνεις την θάλασσα" που είναι δίπλα στο ΣΕΦ και καταστρέφεσαι. Όμως το όνομά σου, η φανέλα σου και η ομάδα σου, είναι οι καλύτερες υποθήκες για να γυρίσεις ακόμη πιο έτοιμος. Και αυτό το κατάλαβαν όλοι όσοι παρακολούθησαν το ματς στο Μονακό. Σκορ 2- 1. Μπρέικ στο Μπρέικ για την ομάδα του Πειραιά και πλέον, στην χειρότερη περίπτωση για αυτή, το εισιτήριο του Final Four θα κριθεί στο Ειρήνης και Φιλίας.

Η Μονακό είχε την ευκαιρία της. Την κλώτσησε. Ακόμη και στα τελευταία λεπτά, που ενώ ήταν πνιγμένη στον βυθό της αναμέτρησης, κατάφερε να βγει στον αφρό και να κάνει τον Ολυμπιακό να αρχίσει να ...δοκιμάζει την θάλασσα που σας έγραψα παραπάνω (αν και αυτή είναι της Κυανής Ακτής). Ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του όμως, όταν ήρθε η ώρα για τα ...μερεμέτια του παιχνιδιού, δεν λάθεψαν παραπάνω. Είχαν τις σωστές αποφάσεις, τις σωστές αντιδράσεις και έκλεισαν αυτό το δυνατό και γεμάτο ένταση 40λεπτο με χαμόγελο.

Το βράδυ της Παρασκευής θα γίνει η τέταρτη αναμέτρηση. Η ψυχολογία και η άνεση είναι στην ελληνική πλευρά. Καλό θα ήταν να το εκμεταλλευτούν και να τελειώσουν την ιστορία μια και καλή. Αν δεν το καταφέρουν και οι Μονεγάσκοι ισοφαρίσουν, δεν θα 'χει έρθει η καταστροφή, αλλά καταλαβαίνετε όλοι πως η πίεση θα αλλάξει στρατόπεδο. Λογικό... Αυτό όμως που για την ώρα πρέπει να κρατήσουν όλοι, είναι πως οι "ερυθρόλευκοι" πήγαν δυνατοί και έτοιμοι για να τα βγάλουν πέρα με ένα σύνολο που πραγματικά είναι γεμάτο αθλητικότητα και ικανό να φέρει τα πάνω- κάτω. Μια καλή ομάδα, από αυτές που πρέπει να τις... τελειώνεις μέσα στα παιχνίδια και να τους στερείς κάθε ελπίδα και πιθανότητα να σου κάνουν ζημιά.

Βολές και... άγιος ο Θεός

Τα καλύτερα νέα για την ομάδα στο ξεκίνημα του ματς, ήταν δυο. Το ότι ο Τζέιμς "φορτώθηκε" με δυο φάουλ ήταν το ένα. Ο Ομπράντοβιτς δεν τον έβγαλε και ο Αμερικανός υποχρεώθηκε σε συγκρατημένη άμυνα. Το δεύτερο μαντάτο, ήταν πως ο Λούντζης μπήκε για την άμυνα νωρίς- νωρίς και "κόλλησε" ένα δίποντο και ένα τρίποντο, δημιουργώντας έξτρα μπελάδες στους γηπεδούχους. Η αλήθεια είναι, ότι οι Πειραιώτες δεν ξεκίνησαν άσχημα, από την άλλη είχαν ένα ζήτημα να αντιμετωπίσουν. Πολλά φάουλ. Εκτέλεσαν 14 (!) βολές οι Μονεγάσκοι στην πρώτη περίοδο, αριθμός πολύ μεγάλος για έναν αγώνα μπάσκετ, όσο ξύλο και να πέφτει και από τις δυο πλευρές.

Βέβαια για να τα λέμε και όλα, οι "ερυθρόλευκοι" έκαναν και ανόητα φάουλ πάνω στα σουτ των αντιπάλων τους. Χωρίς να έχουν μαγέψει οι παίκτες του Ομπράντοβιτς πήραν κι αυτοί λοιπόν δώρα από τα διπλά φάουλ των Φάλ και Μακ Κίσικ. Επίσης στα ξεχωριστά της πρώτης περιόδου, είναι και το ότι ο Τζέιμς δεν είχε βάλει καλάθι, εννοώ δίποντο- τρίποντο, σκοράροντας μόνο 8/8 βολές. Ο Γουόκαπ πήρε την εντολή να περιορίσει τον Μπέικον, ο οποίος στο πρώτο μέρος ήταν πιο επικίνδυνος από τον Τζέιμς περιφερειακά. Ο Τόμας ωστόσο, δίχως να παραμελήσει τα ανασταλτικά του καθήκοντα, φρόντισε να δώσει και μπροστά...

Έμπλεξαν οι μοίρες τους...

Το ματς δεν είχε σχέση με αυτά του ΣΕΦ. Μπορεί να φαίνονταν ομοιότητες, αλλά ήταν άλλο παιχνίδι. Πήγε ψηλά ο ρυθμός. Ο Ολυμπιακός στο πρώτο μέρος, είχε παραπάνω λάθη, λιγότερες κατοχές. Αφήστε που στα λάθη προσθέστε και κάποια φάουλ που έγιναν πάνω στο σουτ και χάρισαν επιπλέον βολές. Πριν δηλαδή συμπληρωθούν τα πέντε. Και όμως κέρδιζε. Και το έκανε αυτό γιατί ο Σλούκας δεν αστειευόταν, η άμυνα είχε σταθερότητα και πάνω απ' όλα, άντεξαν κάθε φορά που οι Μονεγάσκοι τόλμησαν να γκαζώσουν.

Βγήκαν το πάθος και η ένταση. Ο Ζαν Σάρλ κάλυψε καλά τον Φάλ στο διάστημα που αυτός έμεινε με τα φάουλ έξω. Ο Μπαρτζώκας είχε μικρούς ήρωες στο πρώτο μέρος και είδε και τον Βεζένκοβ καλύτερο από τα προηγούμενα πρώτα 20λεπτα να συμπαραστέκεται καλά στον Σλούκα. Ο Ομπράντοβιτς είχε παράπονα με την επιθετικότητα της ομάδας του. Φανταστείτε πως έχει φτιαχτεί η ομάδα του; Αλλά τι σας ζαλίζω; Μιλάμε για την πιο επιθετική ομάδα της διοργάνωσης και η μοίρα του Ολυμπιακού, ήταν να την βρει μπροστά του. Ή και η μοίρα της Μονακό να βρει τους Πειραιώτες...

Ο Ομπράντοβιτς το πήγε λάθος

Ο Ντόρσεϊ που μπήκε καλά στο ματς, δεν είχε ίδια συνέχεια, αλλά σε αυτό έπαιξαν ρόλο και τα φάουλ. Να σκεφτείτε, με το που άρχισε το δεύτερο ημίχρονο, έκανε τρίτο. Τα πλέι- οφ είναι μια δύσκολη διαδικασία και πρέπει να έχεις πάνω απ' όλα αντοχές. Ο Γουόκαπ έδινε ρεσιτάλ στο παρκέ. Η άμυνα δεν έκανε τις χαζομάρες του πρώτου δεκαλέπτου. Ο Τζέιμς δύσκολα απειλούσε, αλλά το κυριότερο είναι πως ο Ολυμπιακός είχε αρχίσει να βρίσκει τον τρελό ρυθμό του, αυτόν τον ρυθμό που αν τον απλώσει στο παρκέ, κανείς μα κανείς δεν του βάζει φρένο. Η διαφορά πήγε σε διψήφιο αριθμό και η Μεγάλη Παρασκευή είχε αρχίσει να... επισκέπτεται τους Μονεγάσκους.

Ο Ομπράντοβιτς άρχισε να κάνει τα κόλπα του ΣΕΦ. Χαμήλωσε το σχήμα. Ο Μπαρτζώκας απάντησε με ακόμη περισσότερη πίεση στην άμυνα. Και ενώ όλα έδειχναν να κυλάνε υπέροχα, το μοναδικό που θα 'πρεπε να απασχολήσει (αλλά τόσα χρόνια έχει γίνει... συνήθεια) ήταν η αστοχία στις βολές. Ο προπονητής της Μονακό, έκανε ένα λάθος κατά τη γνώμη μου. Έβλεπε τον Ολυμπιακό να κάνει σερί και δεν πήρε ταιμ άουτ. Η φάση που ο Μπέικον έπιασε από τον λαιμό τον Παπανικολάου, είναι η... αποθέωση και η τρανή απόδειξη της θάλασσας που είχαν πιει.

Μικρή ομάδα η Μονακό, ελαφριά φανέλα. Και μπράβο στον Παπανικολάου που στην συγκεκριμένη φάση, δεν πήγε να κάνει τσαμπουκάδες, γύρισε και έφυγε. Βέβαια οι διαιτητές του έδωσαν τεχνική ποινή, που κανείς δεν κατάλαβε το γιατί και έδωσαν αντιαθλητικό στον Μπέικον, τον οποίο θα έπρεπε να αποβάλουν. Θα μπορούσαν να πουν πολλά για την διαιτησία οι Ολυμπιακοί (καταλαβαίνω και τον θυμό του κόσμου πάνω απ' όλα), αλλά μια μεγάλη ομάδα αυτό που πρέπει τώρα να κάνει, είναι να κοιτάξει το επόμενο ματς και εσωτερικά να ασχοληθεί όταν πρέπει με το αν είναι δομημένη σωστά για να αντιμετωπίζει εξωαγωνιστικούς παράγοντες και τους διαιτητές.

Μπόλικη τρέλα

Ο Ολυμπιακός οδηγήθηκε στην νίκη, γιατί πολύ απλά: Περιόρισε όλα αυτά που θα μπορούσαν να τον απειλήσουν. Ακόμη και η απειλή του Τζέιμς, υπήρξε όπως την ήθελε ο Μπαρτζώκας. Όταν ο Ομπράντοβιτς έβαλε πεντάρι τον Τόμας και πήγε να τελειώσει το ματς με... υπέρκοντη πεντάδα, οι Πειραιώτες αντέδρασαν ψύχραιμα. Ο Μπαρτζώκας μόλις είδε την διαφορά στους 9 πόντους (33') πήρε αμέσως ταιμ- άουτ δεν ήθελε να κάνει την χαζομάρα του συναδέλφου του, που πιο πριν είχε χάσει το παρκέ από τα πόδια του. Κι όμως, παρότι πήρε τάιμ άουτ, όλα έγιναν στραβά και ανάποδα. Η Μονακό βρήκε δρόμους με το κοντό σχήμα, ο Μπαρτζώκας δέχθηκε ακόμα και τεχνική ποινή και η ψυχολογία γύρισε στους γηπεδούχους. Μια ομάδα που ζει από το ένστικτο, από τον ρυθμό, από τον... κατήφορο.

Και πήγε ο Ολυμπιακός και της τα δημιούργησε. Ο Φαλ έμενε στο ματς για να πάρει μπάλες και να υπερισχύσει των κοντών αντιπάλων του. Η Μονακό απείλησε ανοιχτά, αλλά ήταν ο Σλούκας που κράτησε την κατάσταση. Ελάτε τώρα, ακόμη κι αν ξεχάσουμε ότι μιλάμε για ελληνική ομάδα, αν υποθέσουμε ότι έπαιζαν δυο σύνολα για τα οποία δεν μας νοιάζει καθόλου η έκβαση, ε, αυτοί με τα κόκκινα ήταν καλύτεροι και έπρεπε να κερδίσουν. Όπως κι έγινε.

Παρότι η κατάσταση πήρε στο τέλος, η ομάδα έκανε τα σωστά στο τέλος. Έβαλαν τις βολές και έπαιξαν την πιο σημαντική άμυνα όπως έπρεπε όταν η διαφορά ήταν στους δυο. Ο Σλούκα δεν άφησε τον Τόμας να βγει σωστά να πάρει μπάλα μετά τις αλλαγές στα μαρκαρίσματα. Την ίδια ώρα ο Φαλ έκρυψε τον...ήλιο από τον Βέστερμαν και οι Μονεγάσκοι τα θαλάσσωσαν. Όλα τα άλλα μετά ήταν κλασικές ιστορίες τελευταίων δευτερολέπτων.

Μια... άλλη ιστορία

Ο Μπαρτζώκας πήρε ρίσκα. Του βγήκαν σχεδόν όλα. Περιόρισε τον Τζέιμς. Δεν κώλωσε να πάει στο τέμπο που οι περισσότεροι πίστευαν -και όχι άδικα- ότι βολεύει την Μονακό. Είχαν ψυχραιμία στο τέλος. Ήξεραν ότι δεν είναι εύκολο σε αυτό το ακατάλληλο για Ευρωλίγκα γήπεδο. Αλλά τα πήγαν όπως ακριβώς θα έπρεπε. Ήταν εγκεφαλικά έτοιμοι, άσχετα αν έκαναν τα λάθη τους στο τελευταίο δεκάλεπτο.

Οι ήττες του Ολυμπιακού σε Πριγκιπάτο και ΣΕΦ , τον βοήθησαν πολύ στο να είναι σοβαρός, μετρημένος και να μην προβεί σε επιπολαιότητες. Το 2- 1 πάνω απ' όλα χαρίζει την... καβάτζα του ΣΕΦ. Ως εκεί. Δεν χρειάζονται μεγάλα λόγια. Σε λίγες ώρες ο τέταρτος προημιτελικός θα είναι μια άλλη ιστορία. Η Μονακό θα 'ναι ξανά με την πλάτη στον τοίχο, όπως ήταν και την Μεγάλη Παρασκευή, όπου όλοι είδαμε το άγριο πρόσωπό της. Μπορεί να το ξανακάνει; Η φανέλα της δεν τρομάζει, αλλά το δικαίωμα να παλέψουν δεν μπορεί να τους το πάρει κανείς. Για να δούμε...

Στην Game Night της Τετάρτης, ο Παντελής Βλαχόπουλος μαζί με τους Παντελή Διαμαντόπουλο, Θέμη Καίσαρη, Σπύρο Καβαλιεράτο και Τσάρλυ ανέλυσαν τη μεγάλη πρόκριση του ΠΑΟΚ επί του Ολυμπιακού, την επιστροφή του Παναθηναϊκού σε τελικό, ενώ ο απεσταλμένος του SPORT24, Χάρης Σταύρου μετέφερε όλες τις εξελίξεις μετά την τεράστια νίκη του Ολυμπιακού επί της Μονακό.