Αυτά τα διπλά είναι που λένε ότι δίνουν πρωτάθλημα! Δε ξέρω βέβαια αν το κατακτήσει ο Ολυμπιακός, αλλά σίγουρα το αποτέλεσμα στο Περιστέρι έδωσε περηφάνια στον κόσμο της ομάδας!

Βέβαια, η περηφάνια αυτή για να τα λέμε και όλα, πάλεψε 90 λεπτά με τον προβληματισμό και την απορία. Μια μεγάλη απορία που 'χει να κάνει με τα πεταμένα ημίχρονα. Τι σας γράφω τώρα ε; Τι να κάνω ρε παιδιά, πρέπει να τα συζητάμε όλα και μετά από ένα τέτοιο ματς, έχουμε πολλά να πούμε. Είμαι από αυτούς που 'χω γράψει τόσες φορές, ότι δεν θα πρέπει να… κολλάνε στον τοίχο τον Μαρτίνς και να του αλλάζουν τα φώτα. Το ξέρετε καλά. Ο Πορτογάλος όμως, κάτι έχει κάθε φορά στο μυαλό του και δυσκολεύει τόσο την ομάδα, όσο και τον εαυτό του.

Δεν είναι δυνατόν, να πετάει ημίχρονα. Δεν είναι δυνατόν να πειραματίζεται, σε μια τόσο δύσκολη περίοδο, όπου ο Ολυμπιακός προσπαθεί με νύχια και δόντια να κρατηθεί. Ελπίζω πραγματικά όλο αυτό που έγινε με τον Φορτούνη να του γίνει μάθημα. Τι διάολο; Προπονητής είναι, δε καταλαβαίνει το καλό του...

Και συγγνώμη και ευχαριστώ πρέπει να πει έτσι όπως πήγε η δουλειά. Στο ματς του δεύτερου με τον τρίτο, δε ζητάς σούπερ θέαμα. Και "ξύλο" θα πέσει και ένταση θα υπάρξει και ηλίθιες διαιτητικές αποφάσεις. Εξάλλου για Ελλάδα μιλάμε. Ο Ολυμπιακός κατέκτησε μεγάλο τρίποντο. Όχι για την βαθμολογία, αλλά για την πάρτη του. Στο τέλος που αγκαλιάστηκαν (προπονητές, παίκτες, παράγοντες) και φώναξαν όλοι μαζί, φαινόταν καθαρά ότι ήθελαν να στείλουν το μήνυμα "είμαστε μόνοι απέναντι σε όλους".

Οι αντιδράσεις στο τέλος του ημιχρόνου αυτό δείχνουν. Πριν την έναρξη του δευτέρου, αυτό δείχνουν. Ο Ολυμπιακός θέλει πολύ να κερδίζει. Το βλέπεις. Πετάγονται από τον πάγκο όλοι, έχουν θέληση, πάθος, αλλά για κάποιο λόγο αυτή η ομάδα δε μπορεί να ισορροπήσει ακόμη στο 90λεπτο. Όπως θα διαβάσετε παρακάτω, σε αυτή την ιστορία, ο Μαρτίνς πήρε μια απόφαση που παραλίγο να "κάψει" τον Ολυμπιακό. Γιατί δε τον έκαψε; Θα σας το εξηγήσω στο τέλος του κειμένου.

ΑΦΗΣΕ ΕΞΩ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ

Έχω πει πολλές φορές, ότι το εύκολο στην Ελλάδα είναι πάντα να κατακρίνουν την επιλογή ενός προπονητή, αλλά αδυνατούν στο 95% οι αναλυτάδες, να εξηγήσουν στον κόσμο τις σκέψεις και τις αποφάσεις ενός κόουτς. Εξάλλου, μετά Χριστόν, όλοι είναι οι Προφήτες. Ο Μαρτίνς λοιπόν παρέταξε έναν Ολυμπιακό με 4-3-3, απέναντι στο 3-4-3 του Κάναντι. Ε, ας το παραδεχτούμε, δεν έχει τύχει πολλές φορές να βλέπουμε στην Super League τέτοια σχήματα να κοντράρονται. Ποιος ήταν ο στόχος ως προς τα πρόσωπα; Να ξεκαθαρίσω ότι ο Πορτογάλος δεν πήρε εύκολη απόφαση, αν και επιμένω ότι αυτά δε πρέπει να τα κάνει.

Άφησε έξω από την ενδεκάδα τους δυο καλύτερους παίκτες της ομάδας. Ο Ελαμπντελαουί υποθέτω, έμεινε για δυο λόγους. Πρώτον, για το ροτέισον και την δύσκολη μάχη της Σεβίλλης. Δεύτερον, ο Τοροσίδης είναι σε καλή κατάσταση. Το απέδειξε με την εθνική, βρίσκεται σε μουντ εξαιρετικών επιδόσεων, το εμφάνισε και στο Περιστέρι. Βαθμός ρίσκου μικρός για τον κόκκινο πάγκο. Στην περίπτωση του Φορτούνη, είναι λίγο πιο μπερδεμένα τα πράγματα και ο κόουτς έπαιξε με τη φωτιά!

Στο προηγούμενο ματς ξεκίνησε σε άλλη θέση και σε αυτό έμεινε πάγκο. Ποιος; Ο καλύτερος παίκτης. Έτσι ξαφνικά. Βαθμός ρίσκου μεγάλος. Ο Κώστας βγάζει το απρόβλεπτο, μπερδεύει την ανασταλτική λειτουργία του αντιπάλου, δεν είναι στατικό δεκάρι. Πιέζει παντού σε έναν Ολυμπιακό χωρίς φορ-δολοφόνο!

Επίσης, βάζει γκολ και κυρίως, είναι ο καλύτερος εκτελεστής στημένων στην Ελλάδα! Ο Μαρτίνς, τα ξέρει, αλλά αποφάσισε να διαφοροποιήσει το σχήμα. Ο άξονας δεν ήταν πήχτρα, κάτι που έκανε και τον Ατρόμητο να… απλώσει τον τραχανά. Πήγε στα τρεξίματα και τις κάθετες μπάλες από το πλάι ο Ολυμπιακός.

Στα 26'' ο Καμαρά έχασε την ευκαιρία να κάνει άνω-κάτω το παιχνίδι και να διαλύσει κάθε σύστημα που 'χε αποφασιστεί στα αποδυτήρια. Ακολούθησαν κι άλλες φάσεις για τους Πειραιώτες, που δεν έπαψαν να "χτυπάνε" τα ψηλά κορμιά των "κυανόλευκων" στην πλάτη τους. Ποια είναι τα όπλα του Ατρόμητου; Δύναμη, καλά κορμιά, υπομονή, αντοχή και κάποια στιγμή θα μπει και το γκολ. Ο Ολυμπιακός με Ποντένσε από τη μια και Ναουέλ από την άλλη, πάταγε εύκολα περιοχή.

Ο Νάτχο είχε μοναδικό αντίπαλο τις αντοχές του και ήταν θέμα Γκιλιέρμε και Καμαρά να διατηρηθεί η κυριαρχία στη μεσαία γραμμή. Μέχρι το 35’ ο Ατρόμητος δε μπορούσε να ξεμυτήσει. Ο Κάναντι κράταγε σημειώσεις, αλλά και ο Ενσικουλού και ο Μπρούνο και ο Κουλούρης ήταν περισσότερο πιεσμένοι θεατές μέχρι να τους δοθεί η ευκαιρία να δράσουν. Ο χειρότερος Ατρόμητος, λοιπόν, βρέθηκε να κερδίζει με τον Κουλούρη να βρίσκει τη μπάλα λουκούμι μπροστά του.

Η ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΑΤΑΣ

Ο Μπουσούλαζιτς έδρασε ανενόχλητος στην μεγάλη περιοχή του Ολυμπιακού, ο Σα απέκρουσε δύσκολα, ο Σισέ «κόλλησε» και ο Έλληνας επιθετικός άνοιξε το σκορ. Με δυο τελικές σε 45 λεπτά ήταν μπροστά ο Ατρόμητος και ο Ολυμπιακός με επτά (οι περισσότερες για γκολ) έμεινε να φωνάζει στον διαιτητή για ένα έμμεσο φάουλ λίγα δευτερόλεπτα πριν από τη φάση του γκολ. Το δεύτερο μέρος, ήταν η… διόρθωση της πατάτας. Ο Φορτούνης μπήκε και ο Ολυμπιακός απέκτησε τον καλύτερο παίκτη του πρωταθλήματος. Έπαιρνε τη μπάλα, ήξερε τι να την κάνει, κέρδιζε φάουλ, τα εκτελούσε , έδινε ασίστ, μπήκαν γκολ. Τόσο εύκολα, τόσο απλά.

Αν θέλει ο Μαρτίνς να αλλάξει το σύστημα, έχει δικαίωμα. Αν θέλει να αλλάξει τα πρόσωπα, έχει δικαίωμα. Αλλά δε γίνεται να τρελάνει τον εαυτό του τον ίδιο. Και το γράφω για το καλό του, επαναλαμβάνω και το ξέρετε, ούτε μια στιγμή δεν έχω γράψει ότι δε κάνει για την ομάδα. Αν όμως συνεχίσει να πετάει ημίχρονο και να παριστάνει τον… Κύρο Γρανάζη στην πλάτη της μεγαλύτερης ελληνικής ομάδας, ε θα ξεχειλίσει κάθε σταγόνα υπομονής.

Ο Ατρόμητος ούτως ή άλλως "τα 'χε βρει μπαστούνια". Όταν έμεινε και με δέκα παίκτες, ήταν ακόμη πιο δύσκολο. Άντεξε γιατί έχει ποιότητα και ποδοσφαιριστές που δε τα παρατάνε. Ο Ολυμπιακός απείλησε σωστά. Επιβεβλημένη η είσοδος του Γκερέρο, σωστά βρέθηκαν δυο επιθετικοί στην ενδεκάδα, σωστό το ρίσκο, σωστή και η είσοδος του Φετφατζίδη. Σωστό και το ανέβασμα των γραμμών. Ο Ολυμπιακός παίρνει άλλη μια νίκη στα χασομέρια, γενικά αυτό του ‘χει "καθίσει" καλά φέτος. Και έχει αρχίσει να παίρνει και γκολ από τα στόπερ του.

Όμως θα το ξαναγράψω: Σε ένα δύσκολο πρωτάθλημα, το να μην έχεις κατασταλάξει και το να πειραματίζεσαι αδιάκοπα σε συστήματα και πρόσωπα και ενώ φεύγει και ο Νοέμβρης, είναι κάτι που δε σε συμφέρει. Τι χρωστάω; Α ναι, γιατί δε τον "έκαψε" τον Μαρτίνς η απόφαση να μην ξεκινήσει τον Φορτούνη.

Δε τον "έκαψε" γιατί ο συγκεκριμένος παίκτης, ευχαριστιέται το ποδόσφαιρο. Δε τον "έκαψε" γιατί δε μπήκε μουτρωμένος, δεν είχε το στυλ "και να χάσουμε χέστηκα, δε με ξεκίνησε". Μπήκε για να κάνει αυτό που γουστάρει, αγαπάει και ξέρει καλύτερα από κάθε άλλον Έλληνα μεσοεπιθετικό. Και το έκανε. Όλοι οι προπονητές του κόσμου, όταν αφήνουν έξω από την αρχική ενδεκάδα έναν τέτοιο ποδοσφαιριστή, θα πρέπει πάντα να είναι έτοιμοι να υποστούν και τις συνέπειες.

Ο Μαρτίνς λυτρώθηκε από την ίδια του την γκάφα! Γι’ αυτό επαναλαμβάνω, "συγγνώμη κι ευχαριστώ" γιατί με άσο στο ματς και με αυτή την τακτική, θα 'χαν χτυπήσει στο λιμάνι οι καμπάνες στην Αγ. Τριάδα, τον Αγ. Σπυρίδωνα, τον Αγ. Νικόλα, την Οδηγήτρια και την Ευαγγελίστρια. Και ας ήταν της Αγίας Αικατερίνης. Σπουδαία η νίκη του Ολυμπιακού, θα τα πούμε μετά το ματς με τη Μπέτις…

Διαβάστε ακόμη

Ατρόμητος - Ολυμπιακός 1-2: Ζωντανός στη μάχη τίτλου με ανατροπή!