Στον ιππόδρομο υπάρχει το περίφημο πάντοκ, ένας χώρος που τα άλογα κόβουν δυο τρεις βόλτες και οι αλογομούρηδες είναι απ’ έξω και κοιτάνε με μανία και «πείνα» για να βγάλουν κάποιο συμπέρασμα. Άλλοι κοιτάνε στα μάτια τους αναβάτες, άλλοι σκύβουν να δουν αν τα καθαρόαιμα φοράνε καινούργια πέταλα. Οι τελευταίες προπονήσεις των ομάδων στα φάιναλ- φορ, με κάτι τέτοιο μοιάζουν. Απλά, δικαίωμα να δουν τις τελευταίες πρόβες, έχουν μόνο οι δημοσιογράφοι και αυτοί για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

Άλλο ένα φάιναλ- φορ λοιπόν, με έντονο ελληνικό χρώμα και χωρίς ελληνική ομάδα! Φέτος οι «αιώνιοι» θα βολευτούν στους καναπέδες τους! Και η τραγική ειρωνεία; Την ημέρα των ημιτελικών, ο ένας θα ταξιδεύει στην Χαλκίδα προσπαθώντας να λύσει τον γρίφο «έχω ομάδα ή κακάρωσα» και ο άλλος θα πηγαίνει στην Ρόδο με τη σκέψη στο «είμαι ακλόνητο φαβορί πρωταθλήματος, αν το χάσω το πούλμαν θα γίνει… τράτα»! Αυτή είναι η αλήθεια.

Ποιο είναι το έντονο ελληνικό χρώμα; Μα φυσικά οι τόσοι συμπατριώτες μας, που είχαν κλείσει εισιτήρια για το γειτονικό Βελιγράδι και αποφάσισαν να μην τα ακυρώσουν. Να βρεθούν εδώ στην Σερβική πρωτεύουσα και να παρακολουθήσουν τις αναμετρήσεις.

ΜΗΝ ΑΚΟΥΣ ΤΙ ΛΕΝΕ

Για εμένα, είναι το 21ο φάιναλ- φορ που θα δω από κοντά. Ένα πράγμα με δίδαξαν τα προηγούμενα: Μη πιστεύεις τις τελευταίες προπονήσεις και μην ακούς τι λένε. Ο καθένας πουλάει την τρέλα του. Γιατί ο Ομπράντοβιτς τι νομίζετε; Όταν έλεγε ότι « αγχώνεται μόνο για το που θα τον πάει ο Σάρας», σημαίνει ότι είναι και άνετος;

Η καρδούλα του το ξέρει του ανθρώπου με τα περισσότερα «δαχτυλίδια» Ευρωλίγκας, από την στιγμή που θα κληθεί να βρει μπροστά του, τους «πράσινους» καμικάζι από το Κάουνας. Και ο Γιασικεβίτσιους όμως, το δικό του άγχος κρύβει. Θα είναι η Ζαλγκίρις στην… εξωπραγματική κατάσταση που βρέθηκε με τον Ολυμπιακό;

Ο Ιτούδης, μάλλον είναι πιο πιεσμένος και επειδή είναι και τέτοιο το στυλ του, το… υποστηρίζει. Πάλι φαβορί, πάλι έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε την ΤΣΣΚΑ, αλλά και τι να γίνει; Αφού πάει «τρένο» κάθε χρόνο, πώς να την αποβάλεις από την διοργάνωση; Όμως ο Έλληνας προπονητής ξέρει ότι μπροστά του, θα εμφανιστεί η αποφασισμένη Ρεάλ με τον Σέρχιο Γιούλ να ετοιμάζεται να γράψει ιστορία.

Ο άνθρωπος που γύρισε από χιαστό και παίζει σα να επέστρεψε από απλή… γριπούλα. Μπράβο του μάγκα. Το Βελιγράδι είναι πολύ όμορφο. Οι δυο ομάδες μας, απέκτησαν πλεονέκτημα έδρας, αλλά το φάιναλ- φορ δε θα το ζήσουν. Οπότε καλά να πάθουν και κανείς δεν τους φταίει. Η τετράδα που ήρθε εδώ, σας προσκαλεί να λύσετε τον γρίφο. Ποια ομάδα θα σηκώσει το τρόπαιο; Ποια πιστεύετε εσείς ότι θα είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση σε αυτό το γλυκό τριήμερο;

Οι Ρώσοι αν χάσουν θα τα βάψουν μαύρα. Οι Τούρκοι το ίδιο. Οι Μαδριλένοι, θέλουν να γράψουν ιστορία κουβαλώντας μέσα σε έξι μέρες στην πόλη τους Ευρωλίγκα και Τσάμπιονς Λιγκ (για το πρώτο με την ευχή μου, για το δεύτερο όχι βέβαια). Κι αν αναλογιστούμε ότι η Ατλέτικο πήρε το Γιουρόπα Λίγκ, η Μαδρίτη πάει να γίνει η πρωτεύουσα σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Ποιος δεν έχει άγχος; Η Ζαλγκίρις!

Μου είπε την Πέμπτη το βράδυ ένας Σέρβος συνάδελφος, αυτό που μάλλον έχετε ξεστομίσει και εσείς: « Τον Ολυμπιακό του 2012 θυμίζουν οι Λιθουανοί». Διαφωνώ. Γιατί τον Ολυμπιακό του ’12 δε τον περίμενε κανείς. Την Ζαλγκίρις την περιμένουν όλοι και για αυτό την αποκαλούν « Ολυμπιακό του ‘12». Ο Πάνγκος με τον Ντέιβις θα κληθούν να σηκώσουν το περισσότερο βάρος, κόντρα στην Φενέρ που 100% θα εμφανίσει κάποιον έξτρα ήρωα. Μια ζωή αυτό συμβαίνει. Αλλιώς αν πάει με τα δεδομένα, ίσως βρει μπελά από τον έτοιμο να κάνει ζημιές, Γιασικεβίτσιους.

Οι Τούρκοι δεν είναι σε καμία περίπτωση όσοι ήταν στην Πόλη. Ούτε καν όσοι ήταν στο Βερολίνο. Οι Λιθουανοί αποκλείοντας τον Ολυμπιακό τρελάθηκαν, πήραν εισιτήρια και θα φωνάξουν και στην αρένα του Βελιγραδίου. Εξάλλου, αυτός ο ημιτελικός θα ‘χει την περισσότερη φασαρία. ΤΣΣΚΑ και Ρεάλ είναι υπερομάδες, με τρομερά μπάτζετ και λίγο κόσμο στα φάιναλ- φορ. Ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ είναι το πρόσωπο της βραδιάς. Θα βρει απέναντι τα φιλαράκια του, αλλά και τον Ντόνσιτς, ο οποίος δεν αποκλείεται του χρόνου να απολαμβάνει τον καυτό ήλιο της Αριζόνα.

Κάποτε ο Γιάννης Ιωαννίδης, μας είχε πει « τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι». Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε. Οι συνεντεύξεις Τύπου έχουν γίνει σίγουρα πιο κυριλάτες, τα φάιναλ- φορ πιο λαμπερά και οι παίκτες βγάζουν περισσότερη αθλητικότητα, παρά μπάσκετ. Τι να κάνουμε; Σάμπως περιμέναμε και εμείς ποτέ, ότι θα υπήρχαν site ή μέσα κοινωνικής δικτύωσης να μπαίνει ο καθένας και να γράφει ό,τι του καπνίσει; Όλα αλλάζουν. Αυτό που δεν άλλαξε, είναι το άθλημα. Και τα φάιναλ- φορ. Η πιο όμορφη διοργάνωση στην Ευρώπη. Σύντομη, απολαυστική, ανταγωνιστική, με πάθος και αγωνία.

ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΚΟΜΑΘΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ

Όχι καλοί μου φίλοι, δεν υπάρχει το «κρίμα» για την απουσία Ελληνικής ομάδας. « Επιτέλους» φώναξε ένας Ισπανός, όταν μας είδε στο κέντρο Τύπου. Και γέλαγε. Όπως λέμε εμείς « βαρεθήκαμε να βλέπουμε την ΤΣΣΚΑ» έχουν κι αυτοί δικαίωμα να λένε « βαρεθήκαμε να βλέπουμε τους Έλληνες». Όταν όμως καταλαγιάσει η οργή και η πίκρα, ξέρουμε ότι και ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός κάνουν υπερβάσεις με τα μπάτζετ που έχουν απέναντί τους.

Μας έχουν κακομάθει και μας αρέσει. Ένα φάιναλ- φορ στον… καναπέ λοιπόν, δεν είναι δα και η καταστροφή. Η Βιτόρια δεν είναι μακριά. Ωραία κωμόπολη, το φοβερό Μπιλμπάο δίπλα (να πάτε να δείτε και τον «λάκκο των λεόντων»), μια χαρά πρόκληση να είναι οι Έλληνες στην Βασκωνία.

Για την ώρα ας απολαύσουμε και αυτό το φάιναλ- φορ με την ελπίδα να δούμε ωραίο μπασκετάκι και να το πάρει αυτός που γουστάρετε. Όλοι κάπου θα ‘χουμε προτίμηση. Εγώ δεν είναι μυστικό, πως θα ήθελα να ολοκληρωθεί η έκπληξη της Ζαλγκίρις και να πάει η κούπα στο Κάουνας όπως το ’99. Και αν όχι αυτοί, τότε η Ρεάλ για έναν απλό λόγο: Να βολευτούν με την Ευρωλίγκα και να πάρει η Λίβερπουλ το Τσάμπιονς Λιγκ. Ε, τόσες λέξεις έγραψα, στο τέλος το πήγα εκεί που ήθελα. Τα λέμε μετά τους ημιτελικούς…

Photo Credits: Eurokinissi