Δέκα και με τόνο

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να φας… ξενέρωμα σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, αλλά ο Όλαφ Μέλμπεργκ, το… σέρβιρε με τον χειρότερο! Απλά, οι συμπαίκτες του, δεν δέχθηκαν να «φάνε» από αυτό το πιάτο και μαγκιά τους! Μεγάλη μαγκιά τους…

Άπαντες λοιπόν, πρόσμεναν να δουν το φιλικό του Ολυμπιακού με την Ίντερ . Ποδοσφαιρόφιλοι, Ολυμπιακοί με υπομονή, αλλά και οι απανταχού «νεκροθάφτες» που υπολόγιζαν σε έναν διασυρμό για να ξεκινήσουν τη ρίψη άφθονου χώματος και λάσπης, προς την πλευρά του Βαλβέρδε-κυρίως- και των ποδοσφαιριστών.

Όπως και να ‘χει , ο πρωταθλητής Ελλάδας, δεν τους έκανε το χατίρι και για 28’ ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος της αναμέτρησης. Πάρα μα πάρα πολύ εύκολα, από το πρώτο δίλεπτο, μπορούσε κανείς να αντιληφθεί, πως οι «ερυθρόλευκοι» είχαν καλά πατήματα. Σοβαροί, μετρημένοι, δίχως όρεξη για επιπολαιότητες(πλην μιας του Φέισα) στο δεκάλεπτο, ήξεραν και να συνεργαστούν και να πιέσουν και πάνω απ’ όλα, να αλλάξουν θέσεις από την μέση και μπροστά, με τέτοιο τρόπο, που ο Γκασπερίνι και οι Νερατζούρι του, δεν ήξεραν ποιος παίζει που.

Είχαν... αραδιαστεί κάμποσα θετικά πραγματάκια στο χορτάρι με έναν Ολυμπιακό, να ‘χει ποιοτικούς παίκτες στον άξονα(Φέισα, Γέστε), τον Μιραλάς, να μην διστάζει να βγει στο πλάι για χώρους και με τον Φουστέρ, να προσέχει ταυτόχρονα τόσο την αριστερή πλευρά, μα και συνάμα, να συγκλίνει κεντρικά για να μη νιώθει μόνος ο Βέλγος.

Από την άλλη, ο Φετφατζίδης ήταν κι αυτός με κέφι στο γήπεδο και κατά διαταγή προπονητή, λίγο πιο… μαγκωμένος, μιας και πίσω του αγωνιζόταν ο Μοντέστο. Ο Κορσικανός, ήταν αυτός που καθυστέρησε περισσότερο απ’ όλους να μπει στον αγώνα, αλλά έκανε «μπαμ» ότι το πρόβλημα θα ‘ταν στο κέντρο της άμυνας, αν και εφόσον οι Ιταλοί, έβρισκαν χώρο. Το ‘καναν ελάχιστες φορές, μα τις δυο από αυτές, ο Μέλμπεργκ «έπεσε στο πηγάδι». Τη μια μάρκαρε καθυστερημένα και αντί να βρει μπάλα, «έφαγε» αντίπαλο. Την επόμενη, έχοντας τη μπάλα στα πόδια, άργησε να στρίψει, ο Όμπι , έκλεψε, ο Σουηδός τον «γκρέμισε», δεύτερη κίτρινη και… γεια σας!

Η συνέχεια ήταν υποχρεωτικά διαφορετική (σε θέμα πλάνου, όχι όμως πίστης, ρυθμού και συμπεριφοράς) για έναν Ολυμπιακό που έπαιξε 4- 4- 1 και ως το τέλος του ημιχρόνου, δούλευε μόνο ανασταλτικά. Κι αν ο Βαλβέρδε φαινόταν «κλεισμένος σε δικό του κόσμο». Ίσως και να σκεφτόταν, αν τελικά η ομάδα του περισσότερο από κόφτη, χρειαζόταν στόπερ. Μεγάλο ερώτημα…

Ένα φάουλ του Γέστε με μια κεφαλιά του Φέισα στο πρώτο δοκάρι (απαράδεκτο για Ιταλική ομάδα αν και αυτή η Ίντερ παίζει χωρίς Ιταλούς!) , έφερε την ομάδα του λιμανιού μπροστά στο σκορ, άσχετα αν μειονεκτούσε αριθμητικά.

Και με δέκα και με αλλαγές, ο Βάσκος έβλεπε την ομάδα να κάνει τα περισσότερα από αυτά που είχε ζητήσει. Και ήρθε και το δεύτερο γκολ σαν σε προπόνηση από τον Μοντέστο. Η κούραση κυριάρχησε, στο τελευταίο τέταρτο και είναι χαρακτηριστικό, ότι στο πρώτο γκολ του Πατσίνι, τρεις παίκτες του Ολυμπιακού, περπατούσαν. Οι Νερατζούρι ισοφάρισαν, αλλά το κακό ήταν μικρό για την ομάδα του Βαλβέρδε…

Όσο για μικρά ερωτήματα; Ο Ουρτάδο θα φύγει; Ο Ισπανός πάντως είναι πιο γρήγορος και από τον Μέλμπεργκ και από τον Πάντελιτς. Βαρύς κόφτης, μα να τα λέμε όλα. Βρε μπας και μείνει να κάνει το στόπερ(σε ανάγκη); Ο Μαρκάνο είναι καλύτερος ή όχι στην άκρη; Θα ‘ρθουν τρεις παίκτες για να «γεμίσει» το ρόστερ ή για να βγουν εκτός ενδεκάδας, κάποιοι από αυτούς που ήταν ομολογουμένως εξαιρετικοί με την Ίντερ; Με υγιή και ορεξάτο τον Τοροσίδη, πόσο καλύτερη θα γίνει η ομάδα; Με απόκτηση (χρειάζεται) του αμυντικού χαφ, θα χωράνε όλοι αυτοί οι ποιοτικοί μεσοεπιθετικοί ούτως ώστε να είναι ευχαριστημένοι άπαντες και όχι με κατεβασμένα μούτρα; Ο Πάντελιτς μπορεί να γίνει πιο γρήγορος; Πως θα διαχειριστεί η ομάδα αυτό το αποτέλεσμα; Πάλι καλά, που έχει σοβαρό προπονητή…

Αν θεωρήσουμε ότι το ματς αυτό ήταν το σοβαρότερο τεστ για τον Ολυμπιακό, τότε η ομάδα το πέρασε. Δε σημαίνει ότι σε ένα ραντεβού των δυο ομάδων, σε όμιλο του Τσάμπιονς Λίγκ θα δούμε ακριβώς τα ίδια(μακάρι), όμως κρίνοντας ξεχωριστά κάθε 90λεπτο που βλέπουμε, έχουμε την υποχρέωση να γράψουμε, ότι οι Πειραιώτες αυτή την εποχή δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τις άλλες ομάδες της χώρας μας και απλά, απομένει να ολοκληρωθούν οι μεταγραφές, ώστε να ζυγίσουμε τα δεδομένα για τον Γολγοθά του Τσάμπιονς Λίγκ… Η ουσία είναι, ότι μια χαρά φαίνεται να δουλεύουν άπαντες στου Ρέντη και καλό θα ήταν να τους αφήσουν στην ησυχία τους!