Όμως έχουμε υποχρέωση να την σεβαστούμε. Δυστυχώς δεν είμαστε Ιταλοί, που έχουν αναπτύξει… πελατιακή σχέση με τους γερμανούς. Είμαστε όμως Έλληνες, έχουμε την τρέλα μας, έχουμε την διάθεση και έχουμε και το ακαταλόγιστο.

Τα "πάντσερ"(θα ‘θελα κάποτε να γνώριζα αυτόν που έβγαλε τα παρατσούκλια, τέλος πάντων…) πήγαν στο Euro, με την υποχρέωση να το κατακτήσουν. Μην σας ξεγελάνε κάποιες δηλώσεις του στυλ «έχουμε νέα ομάδα» και άλλα τέτοια. Τρίχες κατσαρές.

Υποχρεωμένοι είναι, μπήκαν στο αεροπλάνο και ήξεραν ότι αν γυρίσουν στην πατρίδα τους δίχως τον τίτλο, θα φάνε μεγάλο κράξιμο. Και αυτό μπορούμε να το εκμεταλλευτούμε. Όπως πήγε να το εκμεταλλευτεί η Δανία. Ένα γκολ να έβαζαν οι Σκανδιναβοί θα τους… έστελναν σπίτι τους. Φωνάζουν για ένα πέναλτι που δεν δόθηκε, αλλά η ουσία είναι, ότι μόλις βγήκαν μπροστά να κάνουν το 1- 2, σε μια κόντρα οι Γερμανοί πέτυχαν το 2- 1…

Τι πρέπει να υπολογίσει η ομάδα μας; Την μεθοδικότητά τους. Σίγουρα δεν παίζουν φαντεζί, δεν είναι όμως και το αντιπαθητικό ποδόσφαιρο προηγούμενων χρόνων. Ο Μίλερ κουβαλάει πάρα πολύ ταλέντο και ο Οζίλ "δροσίζει" τη μεσαία γραμμή.

Δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη στα μετόπισθεν ως συνήθως, αλλά για να φτάσεις ως εκεί, πρέπει και έξυπνος να είσαι και υπομονετικός. Τα μπακ τους ανεβαίνουν συχνά με καλύτερο αυτόν τον ζουμπά τον Λαμ. Καλό παικτάκι, όσο μπόι του λείπει, το ‘χει σε μυαλό, σε κίνηση και τσαμπουκά.

Η λειτουργικότητα των Γερμανών στηρίζεται σε μια δύναμη που ξεκινάει από τα χαφ και έχει στόχο να "χτυπήσει" μπροστά, την στιγμή που όλοι θεωρούν ότι δε γίνεται. Ο Γκόμεζ δεν γεμίζει το μάτι, αλλά είναι "φονιάς". Το στυλ του παραπέμπει σε… Καούνο, Κυπαρίση, Ζαχαρόπουλο, αλλά το παλικάρι, αν βρει τη μπάλα μια στις δυο φορές, θα τη στείλει στο πλεκτό.

Το καλό για εμάς, είναι ότι έχουμε παιδιά, που μπορούν για πλάκα να βγουν πρώτοι στην μπάλα. Και ο Κυριάκος Παπαδόπουλος και ο Παπασταθόπουλος. Απαιτείται διαγώνια κίνηση στην άμυνα και τα χαφ οπωσδήποτε να κλείσουν τους διαδρόμους. Σε αυτό το ματς δεν έχει σημασία, ποιος θα παίζει μπακ στην δική μας ομάδα, αλλά κατά πόσο δεν θα δημιουργείται υπεραριθμία στην πλευρά του.

Η ελληνική ομάδα βγάζει ένα πείσμα. Την Παρασκευή, πρέπει να βγάλει και μυαλό, πολύ μυαλό. Φάση θα καταφέρουμε να τους κάνουμε. Ένας- δυο αυτοματισμοί να βγουν, μπορούμε να τους βλάψουμε. Δεν υπήρξε ομάδα που να μην κάνει για πλάκα φάση στην Γερμανία.

Απλά σε κοιμίζουν και στηρίζονται στα νιάτα τους. Θέλουν να περνάει η ώρα και να "παίζουν" με το δικό σου άγχος και τις δικές τους αντοχές. Για αυτό εξάλλου χρόνια τώρα, δεν έχουν πρόβλημα να πηγαίνουν τους αγώνες ακόμη και στα πέναλτι.

Ο Λεβ δεν είναι καλύτερος από τον Σάντος, το αντίθετο μάλιστα. Κατά τη γνώμη μου δεν συγκρίνονται. Μπορούμε, αρκεί να το κάνουμε σωστά. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να παρασυρθούμε, να νομίζουμε ότι όλα είναι εύκολα κι απλά. Η Γερμανία μέχρι τώρα έδειξε ότι ξέρει να κερδίζει, δεν είναι τυχαίο ότι πέρασε με 3/3! Για να την πληγώσεις, πρέπει να είσαι έξυπνος…