Δεν θα αποκλειστεί από ένα μύτο

Με όλους τους τρόπους έχει χάσει ο Ολυμπιακός στην ευρωπαϊκή του ιστορία! Και φυσικά, δεν ήταν η πρώτη φορά στην Γαλλία, που δέχθηκε γκολ στην "δύση" ενός αγώνα. Όμως με ... μύτο πρώτη φορά!!!

Ναι, το είδαμε κι αυτό. Κανονικά (όσοι παίζετε ή έχετε παίξει, το ξέρετε) τα σουτ με τον μύτο δεν είναι και τα πιο γουστόζικα. Μέσα στο γήπεδο οι παίκτες κοροϊδεύουν. Και ο ίδιος ο Καβάνι, όταν το δει στο βίντεο θα βάλει τα γέλια. Όμως η μπάλα πήγε στα δίχτυα. Και η ιστορία έγραψε. Η Παρί κέρδισε και ο Ολυμπιακός έμεινε με μια ... περίεργη πίκρα.

Πίκρα που πολέμησε, πίκρα που το πάλεψε, πίκρα που ισοφάρισε , όμως δεν άντεξε να το κρατήσει. Η ουσία φυσικά, για να μην ξεγελιόμαστε, είναι τι συμβαίνει στον όμιλο. Και τα αποτελέσματα αυτής της προτελευταίας αγωνιστικής φέρνουν τη νίκη ως μοναδικό αποτέλεσμα για να ‘χουν ήσυχο το κεφάλι τους στο λιμάνι. Γιατί υπάρχει και η αναμέτρηση της Παρί με την Μπενφίκα, που μπορεί να χαρίσει την πρόκριση στους νταμπλούχους Ελλάδας, αλλά γιατί να μην στηρίζεσαι στα δικά σου πόδια και να περιμένεις δώρα;

Όταν αρχίζει ένας αγώνας, οι αναλύσεις πάνε περίπατο. Όσα έχουν γραφτεί, όσα έχουν προβλεφθεί, απλά μένουν για να ... θυμίζουν το τίποτα. Ακόμη και εδώ στο Sport24 o φίλος μου ο Περπερίδης προσπάθησε να μαντέψει, να γράψει για ματσαρίσματα, για τακτικές, αλλά δυστυχώς όλα αυτά εξαφανίζονται, με το που μπαίνουν στο γήπεδο ομάδες όπως η Παρί!

Οι Γάλλοι «φόρτωσαν» απλά την αριστερή τους πλευρά. Αποφάσισαν να παίξουν με τον Φαν Ντερβίλ που δεν «μασάει» και τον Καβάνι που εντυπωσιακά του άνοιγε χώρους. Από την άλλη, δε γινόταν το ίδιο, αφήστε που ο Λαβέτσι "είχε πει τον δεσπότη Παναγιώτη» λόγω του Σαλίνο.

Ο Κάμπελ ως συνήθως κάλυπτε σωστά τον Βραζιλιάνο, η αμυντική λειτουργία του Ολυμπιακού μετά το 20’ αντέδρασε όπως έπρεπε, αλλά το κακό είχε γίνει από νωρίς. Εκτός των άλλων στην φάση του γκολ, η μπάλα πέρασε κάτω από τα πόδια του Μπόνγκ, για να ‘ρθει με "σεντερφορίσια" κίνηση ο Ιμπραήμοβιτς να τη στείλει στο πλεκτό.

Μανωλάς και Σιόβας άφησαν ένα «οικόπεδο» ανάμεσά τους και ο Σουηδός σιγά μην το άφηνε ανεκμετάλλευτο. Όπως και να ‘χει, ο Ολυμπιακός είχε τις ευκαιρίες και από την στιγμή που του δόθηκαν, σε τέτοιο γήπεδο και με τέτοιο αντίπαλο, θα έπρεπε να ‘χει σκοράρει.

Ο Μίτσελ το ... έψαξε ως συνήθως. Στήθηκε καλά η ομάδα, χάραξε έναν τρόπο παιχνιδιού και αυτό έγινε ακόμη πιο επιθετικό, μόλις ο Βεράτι αποβλήθηκε. Οι Γάλλοι δεν έδειξαν να έχουν σχέδιο! Αλλά δεν μπορείς και να τους «κολλήσεις στον τοίχο» αφού ξαφνικά ο παίκτης τους, έκανε ένα ανόητο μαρκάρισμα και διπλασίασε τις βλακείες του (η πρώτη κάρτα ήταν χέρι στο κέντρο του γηπέδου) Έτσι ο Ολυμπιακός, με τον Τσόρι πλέον στον άξονα και τον Μίτσελ να στέλνει δεξιά τον Μανιάτη στην θέση του εξαιρετικού Σαλίνο, κύλησε τη μπάλα το χορτάρι. Ο Βάις μπορεί να έδειχνε να κάνει μόνο λάθη, αλλά αυτό θα το πουν όσοι το δουν επιφανειακά. Ο Σλοβάκος κουβάλησε μπάλες.

Δεν ήταν εύκολο με τα μαρκαρίσματα των Γάλλων να δημιουργηθεί υπεραριθμία, όμως ο Ολυμπιακός το έκανε. Ο Κάμπελ ,μέχρι να μπει ο Σαβιόλα, κινήθηκε στα άκρα, πότε δεξιά, πότε αριστερά. Και έτσι σιγά- σιγά κέρδιζε γήπεδο η ομάδα του Πειραιά. Έβαλε το γκολ με τον Μανωλά (οφσάιντ ο Τσόρι) και όχι απλά έδειξε ότι θα κρατούσε εύκολα την ισοπαλία, αλλά πήγε και για δεύτερο.

Άστους να φάνε τα σωθικά τους

Εκεί κάπου το έχασαν. Παρασύρθηκαν πιστεύω, ανέβηκαν πολύ ψηλά, είχαν την πεποίθηση ότι θα το καταφέρουν. Δεν είναι κακό να πιστεύεις σε εσένα. Φάνηκε σε μια φάση πριν το γκολ, ο Μανιάτης βιαζόταν να αρπάξει τη μπάλα από τα χέρια του Καβάνι, όταν αυτός διαμαρτυρόταν για ένα πλάγιο. Στο 1-1 είσαι. Άστους να «φάνε τα σωθικά τους», παίξε με τον χρόνο.

Ο Ολυμπιακός πήγε για να κερδίσει στο τέλος και μοιραία, δέχθηκε μια μπάλα στην πλάτη της άμυνας (ήταν και λίγο ψηλά η γραμμή). Ο Καβάνι με το ... μύτο έκανε το 2-1 και ο «ξινός» Ιμπραήμοβιτς με το ζόρι χειροκρότησε στον πάγκο.

Το Καραϊσκάκη θα «βράζει» με την Άντερλεχτ. Ας την κερδίσουν και δεν χρειάζεται να περιμένουν το Παρί-Μπενφίκα. Άλλωστε κατά το παρελθόν, όσες φορές περίμεναν, βγήκαν χαμένοι…