Πώς τελείωσε η κουβεντούλα μας μετά το ματς κόντρα στην ΤΣΣΚΑ; Αυτή την ομάδα πρέπει να την πιστέψεις. Γιατί παρά τις φουσκοθαλασσιές, είναι πολύ γερό αυτό το σκαρί για να μην βρει ξανά την γαλήνη του στο γήπεδο. Μια τεράστια νίκη στην Βαρκελώνη.

Η καλύτερη άμυνα της Ευρωλίγκας, ήταν η Μπάρτσα που 'χε μόνο δυο ήττες. Και ο Ολυμπιακός, της έβαλε 96 πόντους. Με στατιστική για χειροκρότημα και 20 τελικές πάσες - ποίημα. Με μπάσκετ αεράτο, με μπάσκετ παλικαρίσιο και κόντρα στην προσπάθεια των διαιτητών στην τελευταία περίοδο να κρατήσουν έστω και με… σωληνάκια τους Καταλανούς ζωντανούς.

Εμφάνιση γεμάτη και προσέγγιση αυτού που θέλει να παίξει ο Μπαρτζώκας. Ο ίδιος γύρισε σε ένα γήπεδο που δεν τον αντιμετώπισαν καλά όσο ήταν οικοδεσπότης. Αλλά και ποιος νοιάζεται;

Ο Σλούκας να 'ναι καλά, που έστειλε άλλο ένα μήνυμα για τους λόγους τους οποίους αποκτήθηκε. Και το ίδιο έκαναν και οι περισσότεροι ξένοι. Όταν ο Ολυμπιακός φτάνει σε μια τέτοια νίκη και την μικρότερη συμβολή την έχουν οι άνθρωποι που τραβάνε τόσα χρόνια το κάρο (Σπανούλης - Πρίντεζης) καταλαβαίνει κανείς, πόσο επικίνδυνη μπορεί να είναι πλέον η ομάδα του Πειραιά, όταν φτάσει στα επίπεδα που πρέπει.

Μπορεί λοιπόν, να μην είναι αχτύπητη η Μπάρτσα (λες και υπάρχει κάποια τέτοια ομάδα επί κορονοϊού), αλλά είναι αλήθεια πως πριν αρχίσει ο αγώνας βρισκόταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση από τους "ερυθρόλευκους".

Κι όμως η ομάδα του Πειραιά έκανε ονειρικό ξεκίνημα. Αν τους είχες πει πριν πάνε στο Παλάου Μπλαουγκράνα, ότι θα συμβούν όσα είδαμε, μάλλον δεν θα το πίστευαν. Ο Ολυμπιακός έκανε ακόμη καλύτερη αρχή απ' ότι στο ματς με την ΤΣΣΚΑ. Πριν μια εβδομάδα στην Μόσχα, ο αγώνας ανέτειλε με 9-17, απλά μετά χάλασαν όλα. Τούτη τη φορά όμως, είδαμε 0-12 (3') και την Μπαρτσελόνα φυλακισμένη.

Να σκεφτείτε οι πρώτοι πόντοι των γηπεδούχων ήρθαν μετά από τέσσερα λεπτά όταν έβαλε… γκολ ο Μίροτιτς! Και έτσι ήρθε και το 4-18 και το 6-21! Είδαμε κι άλλα. Την ομάδα να ξεκινάει με 5/5 τρίποντα. Να έχει βάλει 21 πόντους σε έξι λεπτά! Ο Τζένκινς, ο Μάρτιν και ο Παπανικολάου να μην έχουν χάσει σουτ. Ο Σλούκας να μπαίνει μαεστρικά. Και ο Γιασικεβίτσιους να εξοργίζεται δικαιολογημένα.

Δεν περίμενε πολύ ο Λιθουανός. Έφερε από τον πάγκο τους Χάνγκα, Ντέιβις, Κούριτς. Θέλησε να γίνει πιο σκληρή η ομάδα του στην άμυνα, γιατί εδώ που τα λέμε το επιθετικό ταλέντο κάποια στιγμή θα απέδιδε. Όπως κι έγινε δηλαδή. Γιατί ο Ολυμπιακός πάλεψε σωστά και στα δυο μέρη του γηπέδου, όμως κάποια στιγμή θα ασθενούσε και λίγο.

Οι Καταλανοί, είχαν 17 πόντους με αστοχία στο πρώτο δεκάλεπτο και 30 πόντους με πολύ πιο σωστή απειλή στο δεύτερο. Και είχαν 10/10 δίποντα! Την παράσταση όμως σε όλο το ημίχρονο την είχε κλέψει ο Ολυμπιακός. Συνεργασίες σωστές, ηρεμία και… 51 πόντοι παρακαλώ! Και το ξαναγράφω.

Κανείς δεν θα πόνταρε πριν το τζάμπολ ότι οι "ερυθρόλευκοι" θα μπορούν να ξεπεράσουν την 50αρα στο 20λεπτο. Μπήκαν όμως καλά, απέκτησαν αυτοπεποίθηση και αν είχαν κάνει κάτι σε υπέρμετρο βαθμό, αυτό ήταν ισορροπία κοντών - ψηλών, σωστή τελευταία πάσα και στατιστική μούρλια. Πάνω από 60% σε όλα και 11 ασίστ μέσα στην Βαρκελώνη.

Εδώ βέβαια καλοί μου φίλοι και φίλες, προκύπτει πάντα το ερώτημα: Πόσο εύκολο είναι μια ομάδα όλο αυτό να το διατηρήσει σε τέσσερις περιόδου; Δύσκολο για όλους στην φετινή Ευρωλίγκα, "παλούκι" για τον Ολυμπιακό που δεν έχει και τον ρυθμό των υπολοίπων.

Για αυτό και χάθηκε κάπου η δυναμική στην άμυνα, ένα παράπονο που το είχε ο Μπαρτζώκας, αλλά εγώ καταλαβαίνω τους παίκτες του. Και με δικαίωσαν πως; Βγαίνοντας από τα αποδυτήρια και παίζοντας πάλι σούπερ πίσω. Γιατί είχαν πάρει ανάσες, είχαν φρεσκάρει τα πόδια και παρότι δεν έβρισκαν στόχο, αμύνονταν υποδειγματικά.

Ό,τι είχαν κάνει στο πρώτο, το έκαναν και στο τρίτο. Μόνο 16 πόντους παθητικό, δηλαδή σχεδόν τους μισούς απ' το δεύτερο. Και για αυτό μόλις ήρθε η τελική ευθεία η ομάδα κέρδιζε με 9 και ας είχε περισσότερα λάθη.

Οι Καταλανοί δεν είχαν πολλά να ζητήσουν από τους εαυτούς τους. Πίεση σ' όλο το γήπεδο, άμυνα και γρήγορες επιθέσεις αναγκαστικά. Οι παίκτες του Μπαρτζώκα πήγαν στην Βαρκελώνη για να παίξουν στα ίσια, να… χτυπήσουν την Μπάρτσα με το παιχνίδι της. Αυτό θα φέρει και λάθη, θα φέρει και ταραχή όπως το αντιαθλητικό (αμφιβάλω) που σφυρίχτηκε στον ΜακΚίσικ στο 32' και ένα… πάντρεμα της μπάλας αμέσως μετά από τον Αμερικανό.

Έπαιξαν και… ξύλο οι γηπεδούχοι , πήραν και δώρα (πχ στο 73-77 καθαρό φάουλ του Αμπρίνες στον Σλούκα, μετατράπηκε σε επιθετικό του Έλληνα γκαρντ), αλλά αυτό που δε περίμεναν ήταν πως ο Χάρισον θα τους… έκλεινε το σπίτι.

Καταλαβαίνω όσους αναρωτήθηκαν γιατί ο Μπαρτζώκας να επιμένει να τελειώσει το ματς με έναν παίκτη που δεν είναι και ο μετρ της άμυνας. Όμως ο Αμερικανός , έκλεψε μπάλες, πήρε επιθετικό φάουλ, έδωσε σωστές βοήθειες και ήταν φυσικά σταθερή απειλή μπροστά.

Δε γίνεται να πας μόνο με τον Σλούκα στο τέλος, χρειάζεται να μπερδέψεις το μυαλό του αντιπάλου. Και ο Μπαρτζώκας το έκανε. Όπως επέμεινε και στην παρουσία του ΜακΚίσικ γιατί σίγουρα κάποιοι είπαν ότι η απειρία του ήταν ρίσκο, αλλά στην άμυνα έπαιζε καλύτερα από δυο… αμυντικά χαφ μαζί.

Ο Ολυμπιακός με τον Σλούκα να βάζει το… βουλοκέρι πήρε μια τεράστια νίκη. Όχι βαθμολογίας. Τα 'χουμε πει αυτά. Είτε κερδίζεις, είτε χάνεις, είναι παλαβή η διοργάνωση, ειδικά με τον κορονοϊό. Όμως είναι νίκη - μήνυμα. Προς όλες τις κατευθύνσεις.

Και πάνω απ' όλα μήνυμα προς τα ίδια τα αποδυτήρια, ότι ο φετινός Ολυμπιακός, δουλεύει, αλλάζει, θεριεύει και αν επανέλθει η κανονικότητα, ένα ωραίο βράδυ όσοι κάνουν τον κόπο να κατηφορίσουν στο Ειρήνης και Φιλίας, θα δουν κάτι που θα το γουστάρουν πολύ. Πάρα πολύ...

Photo Credits: Eurokinissi