Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Ένας αλάνθαστος ποδοσφαιριστής, σε μια στιγμή να κάνει ένα πέναλτι και να αποβάλλεταΜια ομάδα να παίζει ποδόσφαιρο με κατοχή και πίεση και να χάνει. Και η άλλη, να έχει τα βάσανά της, αλλά να καταφέρνει μέσα σε μικρό διάστημα να ανατρέπει την κατάσταση. Όλα μέσα στο άθλημα είναι! Η ιστορία «έγραψε». Ο Παναθηναϊκός κέρδισε 2- 1, ο Ολυμπιακός δεν πρόκειται να καταστραφεί γιατί πολύ απλά, απέδειξε ότι είναι καλύτερος. Απλά στο πιο ωραίο άθλημα του κόσμου, ο καλύτερος δεν κερδίζει πάντα…

Δεν έχω να γράψω πολλά πράγματα για το πρώτο ημίχρονο. Οι Πειραιώτες έκαναν ό,τι ήθελαν. Έβαλαν ένα γκολ, μα θα μπορούσαν να πετύχουν και δεύτερο. Ο Παναθηναϊκός, είχε χάσει το…μπούσουλα. Το σύστημά του, ήταν ένα και μοναδικό: Να στέλνουν τη μπάλα στον Σισέ και να περιμένουν να τρέξει ο Γάλλος να την προλάβει. Τα χαφ ανύπαρκτα, με πρώτο τον Κατσουράνη. Αυτό δεν είναι μπάλα. Οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού, ακόμη κι από την άμυνά τους, κυλούσαν το τόπι, έψαχναν τους χώρους, άλλαζαν τις θέσεις τους σωστά.

Ο τρακαρισμένος Φετφατζίδης και ο μέτριος Ριέρα, δεν βοηθούσαν σε πολλά, αλλά ο Ντουντού έκανε πάρτι στα χαφ και ο Μιραλάς, «έπαιζε» μόνος του, όλο τον Παναθηναϊκό. Οι «ερυθρόλευκοι» προβληματίστηκαν πολύ περισσότερο από άλλες ομάδες κατά το παρελθόν, παρά από τον Παναθηναϊκό στο πρώτο μέρος…

Τα πάντα ανατράπηκαν με τρομακτικό τρόπο για την ομάδα του Πειραιά στην συνέχεια. Μπορεί το ΟΑΚΑ να ‘χε ηρεμήσει και πάλι ο Παναθηναϊκός να «ψαχνόταν», όμως δυο γκέλες των φιλοξενούμενων ήταν αρκετές. Η μια έφερε το γκολ της ισοφάρισης, όταν ο Χριστοδουλόπουλος βρήκε τη μπάλα μπροστά του(και έβγαλε σέντρα) , μετά από ασυνεννοησία τριών αντιπάλων του. Στην δεύτερη φάση, πάλι η μπάλα βγήκε εύκολα μπροστά στον Σισέ και πήρε το πέναλτι από τον Αβραάμ.

Το 2- 1 ήταν γεγονός και η μεγάλη ευκαιρία του Παναθηναϊκού, για να πάρει τους βαθμούς. Μου άρεσε η αντίδραση του Ολυμπιακού, που πήρε την κατοχή, προσπάθησε να βρει τρόπους, παρότι με παίκτη λιγότερο. Κι ας ρίσκαρε με ένα ενδεχόμενο χατ τρικ του κορυφαίου στράικερ στην Ελλάδα, Τζιμπρίλ Σισέ. Βέβαια, ο Βαλβέρδε δεν πήρε βοήθεια από τις αλλαγές, πλην του Μοντέστο. Ο Ζαϊρί και ο Μήτρογλου, δεν έδωσαν κάτι. Ο Μιραλάς(δεν ξέρω αν ζήτησε να βγει), τουλάχιστον θα έκανε και κανά σουτ.

Αντίθετα, ο Λουίς Γκαρσία ήταν εξαιρετικός (απορώ γιατί δεν ξεκινάει ο άνθρωπος) και τεράστια η συμβολή του Μαρίνου, που μπήκε στην θέση του αρνητικότατου Κατσουράνη. Οι εσωτερικές αλλαγές βοήθησαν τον Παναθηναϊκό με τον Χριστοδουλόπουλο να πηγαίνει στο δεύτερο ημίχρονο στην φυσική του θέση, με δεξιά τον Μαρίνο και αριστερά τον Γκαρσία.

Ο Ολυμπιακός συνεχίζει να είναι πρώτος, όλοι είδαν ότι είναι πιο ομάδα από τον «αιώνιο» αντίπαλό του, απλά θα πρέπει να συνεχίσει ακόμη καλύτερα. Αυτό το 2- 1, δεν καταστρέφει την ομάδα του Βαλβέρδε, την υποχρεώνει να μη χαρίζεται από ‘δω και πέρα, σε κανέναν…