Έγινε η δουλειά
Διπλό στο Περιστέρι, καλή τακτική, άσχημα τελειώματα και ο Παντελής Διαμαντόπουλος γράφει για τον Ολυμπιακό που συνεχίζει τον χαβά του.
Τέτοια ματς ο Ολυμπιακός επί Μαρτίνς κατεβαίνει απλά για να τα κερδίσει, παίζοντας με τέτοιο τρόπο ώστε να μην κινδυνεύσει. Και αν θέλετε από τις πρώτες αράδες του σχολίου αυτού τη γνώμη μου, καλά κάνει. Ούτε σούπερ θέαμα, ούτε μαγικές στιγμές. Ένα απλό 0- 1 και τρεις βαθμοί. Τέλος. Ο Πορτογάλος είχε παράπονα από την στατιστική και έχει δίκιο. Αν ήταν ομάδα μπάσκετ θα έγραφαν οι δημοσιογράφοι «τα έσπασαν». Χάθηκαν ευκαιρίες, αλλά το χειρότερο για να προσθέσω εγώ στα λόγια του κόουτς, είναι ότι κάποιες φορές οι παίκτες του ήταν τόσο χαλαροί στο να τελειώσουν τη φάση, λες και δε τους ενδιέφερε να βάλουν το γκολ.
Κι όμως υπήρξαν στιγμές για να το βάλουν το γκολ. Η συνολική εικόνα του Ολυμπιακού δεν ήταν κακή, μη ξεχνάμε πως στο Περιστέρι έχασαν όλοι οι ανταγωνιστές του τίτλου. Και αν ήταν πιο… επαγγελματίες οι ποδοσφαιριστές μπροστά, το σκορ θα ‘ταν ακόμη καλύτερο. Όχι τίποτ’ άλλο χάλασαν και την συνεπειά τους στο σκοράρισμα. Ο Μαρτίνς έβαλε τον Αδρούτσο δεξιά με τον Μπρούμα μπροστά του και τους Ρέαμπτσουκ- Βαλμπουενά στην άλλη. Ο Πορτογάλος επανέφερε τα τρία κεντρικά χαφ, κάτι που δεν έκανε στην Τούμπα και το έπραξε στο Περιστέρι!
Και προκάλεσε μια μίνι έκπληξη, αλλά και έδειξε πόσο υπολογίζει τους περιστεριώτες. Ο Ολυμπιακός μπορεί βαθμολογικά να ηγείται και με καλή διαφορά, αλλά ο προπονητής του δεν θέλει να εμφανίζει κάτι χαλαρό πάνω στο χορτάρι. Η αλήθεια είναι λοιπόν ότι και στα δυο ημίχρονο, ασχέτως σχηματισμού του αντιπάλου τους, οι Πειραιώτες προσπάθησαν να έχουν ένα ρυθμό. Ήταν στο κλασικό σύστημα Ατρομήτου στο πρώτο μέρος, είτε στο σχήμα μα τρεις αμυντικούς που εμφάνισε ο Κάναντι στο δεύτερο. Ο Ολυμπιακός έκανε κάποιες… απαλές επισκέψεις στην περιοχή των γηπεδούχων.
Η πρώτη; Τρομερή η ενέργεια του Ρέαμτσουκ στο 7’ , κακή σκαστή κεφαλιά του Ελ Αραμπί και εξαιρετική η επέμβαση του Μανδά, που από το ματς με τον ΠΑΟΚ όταν πέρασε αλλαγή στη θέση του Γιαννιώτη, απέδειξε σε όσα ματς χρησιμοποιήθηκε, ότι έχει θέση βασικού στην Super League!
Η γνώμη μου είναι ότι, δεν έχει να ζηλέψει πολλά από τους τερματοφύλακες των μεγάλων ομάδων! Μετά από αυτή την παρένθεση για τον πορτιέρε των «κυανόλευκων» να πω ότι λίγο μετά είχε ένα σουτ ο Μπρούμα και κανα- δυο εμπνεύσεις που δεν ολοκληρώθηκαν ο Βαλμπουενά. Πάντως πιεστικός ο νταμπλούχος δεν ήταν, αλλά το γκολ το βρήκε. Και αυτό χάρη στην ποδοσφαιρική οξυδέρκεια του Μπουχαλάκη. Όταν όλοι στο γήπεδο, ακόμη και ο σκηνοθέτης της Nova ασχολούνταν με την παραδοχή του Χριστοδουλόπουλου (πως έπεσε μόνος και όχι από μαρκάρισμα του Σεμέδο), ο Ανδρέας είδε τον Μπρούμα να κάνει κίνηση.
Ο τελευταίος τελείωσε την φάση και έστειλε όλο τον κόσμο στα αποδυτήρια με 0- 1. Αυτό ήταν …δώρο μπας και βλέπαμε καλύτερο παιχνίδι στο δεύτερο 45λεπτο. Και πραγματικά ήταν πιο δραστήριοι άπαντες , ο Ατρόμητος αναγκαστικά, ο Ολυμπιακός λογικά. Είναι δύσκολο για κάθε ομάδα να αντιμετωπίσει τους Πειραιώτες όταν έχουν και τα τρία κεντρικά χαφ, μη λέμε τα ίδια. Ο Κάναντι άρχισε τις αλλάγες λίγο πριν το 60΄. Ο Ατρόμητος ήθελε να απειλήσει αλλά ούτε από τα πλάγια το έκανε με αξιώσεις, ούτε από τον άξονα. Και παρότι τα κορμιά της ομάδας του Περιστερίου είναι και μαχητικά και ψηλά, ο Ολυμπιακός για να δεχθεί γκολ, πρέπει να κάνεις …τριπλή αίτηση!
Δε το λέω εγώ αυτό, το λένε τα στοιχεία, ακόμη και οι αριθμοί που είναι για τους θεωρητικούς και όχι για τα αποδυτήρια. Φάσεις είχε αρκετές ο Ολυμπιακός, είτε δε τις τελείωσαν σωστά , είτε δε πήγαν στην μπάλα με αποκορύφωμα την φάση του 70’.
Δε θυμάμαι την τελευταία φορά που η μπάλα πέρασε μπροστά από τέσσερις (!!!) και κανείς δεν της έδωσε μια να τη στείλει μέσα. Ήταν ένα φάουλ από τον Φορτούνη, όπου κατά σειρά οι Μπουχαλάκης, Σεμέδο, Ελ Αραμπί, Εμβιλά έβλεπαν τη μπάλα να… περνάει.
Ο Μαρτίνς σωστά έβαλε τον Σισέ αντί του νευρικού Μπά και όσο το ματς πήγαινε στη… δύση του η ποιότητα βούλιαζε. Οι γηπεδούχοι μετά και τις αλλαγές αφοσιώθηκαν στον άξονα, ο Ολυμπιακός προσπάθησε να πάει περισσότερο στα πλάγια, αλλά στο τέλος και οι δυο έκαναν μια… τρύπα στο νερό. Οι προπονητές έμειναν ικανοποιημένοι από την προσπάθεια και οι πιο απαιτητικοί μείναμε ικανοποιημένοι από το ότι κάποια στιγμή τελείωσε ο αγώνας. Το ματς πέρασε στην ιστορία, ο Ολυμπιακός έκανε τη δουλειά του και περιμένει Τετάρτη τον ΠΑΟΚ. Τα λέμε τότε…