Είναι πολλά τα 21 χρόνια

Στο Περιστέρι «έφαγε» γκολ στο 47’ ο Ολυμπιακός (έστω όπως μπήκε) και ξανά στην Τούμπα στο ίδιο λεπτό. Στο ματς κυπέλλου μπόρεσε να ανατρέψει το σκηνικό, αυτή τη φορά όχι. Κανένα ματς δεν είναι ίδιο με το προηγούμενο και φυσικά αλλάζει και ο αντίπαλος. Ο ΠΑΟΚ κέρδισε δίκαια, από τη στιγμή που γλίτωσε στην αρχή του ματς. Ένας αγώνας κρατάει 90 λεπτά και οι ποδοσφαιριστές του Ίβιτς εκμεταλλεύτηκαν τα «δώρα» που βρήκαν μπροστά τους.

Το 1- 0 ο Ολυμπιακός, το «έπαθε» με τρόπο διαφορετικό (νόμιμο) και με συμμετοχή των παικτών του. Το… μισό γκολ του Σάκχοφ το πέτυχε ο Μαλεζάς, κερδίζοντας κεφαλιά στο πρώτο δοκάρι και με τον Ανσαριφάρντ να ‘ναι μισό μέτρο μακριά του. Γύρισε τη μπάλα ο Έλληνας αμυντικός, ο Λεάλι την απομάκρυνε προς την καρδιά της περιοχής του και ο Σάκχοφ την είδε «λουκουμάκι» μπροστά του. Για να τα λέμε και όλα, όπως ήταν η εικόνα της αναμέτρησης, μόνο έτσι θα μπορούσε να φάει γκολ ο πρωταθλητής. Με λάθος τοποθετήσεις, ή με καμιά γκάφα ή τέλος πάντων με αναμπουμπούλα. Κι αυτό γιατί; Μακριά από το δικό του σπίτι, ο Ολυμπιακός είναι καλύτερος.

Δε το λέω εγώ, το λέει η εικόνα του… Όπως μπήκε στο Περιστέρι, το ίδιο έκανε και στην Τούμπα. Πιεστικός, με σωστό ρυθμό, έτοιμος να εκμεταλλευτεί τα λάθη του αντιπάλου στην κυκλοφορία της μπάλας. Ο Σισοκό έχασε την πρώτη ευκαιρία, αλλά στο 7’ ήταν… λουκουμάκι αυτό που έκανε ο Γλύκος. Ο Ανσαριφάρντ δε βρήκε δίχτυα, όμως η Τούμπα είχε αρχίσει ήδη να βράζει. Πόσοι περιμένατε να ξεκινήσει ο ΠΑΟΚ δυναμικά και πιεστικά; Ε, το έκανε ο Ολυμπιακός.

Λες και ήταν στο γήπεδό του. Αν και για να είμαι δίκαιος, έτσι όπως έχουν μπει να αντιμετωπίσουν Ατρόμητο και ΠΑΟΚ οι Πειραιώτες, στο δικό τους γήπεδο, έχουν πολύ καιρό να το κάνουν. Σωστές αποστάσεις, έξυπνη κίνηση, εξαιρετικές τοποθετήσεις. Και ένας Ανδρούτσος να είναι παντού! Τόσο απλά. Τρεξίματα είναι το ποδόσφαιρο και ο Ολυμπιακός έχει που δεν έδειχνε να τα έχει, στα δυο τελευταία του παιχνίδια μπαίνει γκαζωμένος. Σε 13 λεπτά, τρεις τελικές και πάνω απ’ όλα, επίδειξη πείσματος και αλτρουισμού. Ξέρετε τι γουστάρω στο ποδόσφαιρο; Να ‘ναι ο Ουαρντά και ο Κάμπος με τη μπάλα μπροστά τους, να τη κοιτάνε και να εμφανίζεται πύραυλος ο Ανδρούτσος και να κυλιέται να την κερδίζει με τάκλιν. Αυτό είναι ο Ολυμπιακός, που φέτος έχουν πεθυμήσει οι φίλαθλοί του.

Δε κατάφερε να το ‘χει σ’ όλο το ματς. Δεν είναι και εύκολο. Ο Μπέντο επέμενε να ζητάει ψηλά τις γραμμές , ήξερε ότι παίρνει ρίσκο (το πλήρωσε στο 2- 0), όμως είχε ήδη καταφέρει να ξεγελάσει τους πάντες. Όλο τον ΠΑΟΚ (ο Ίβιτς άλλαξε πολλά στο Β’), αλλά ακόμη και τους Ολυμπιακούς που πόνταραν ότι ο Πορτογάλος θα κρατήσει την ομάδα προσεκτικά πίσω και θα περιμένει να «χτυπήσει» στο ανοιχτό γήπεδο… Το ματς χάλασε για ένα διάστημα και δεν έφταιγε ο Ολυμπιακός σίγουρα. Ο ΠΑΟΚ «μονόπαντα» προσπάθησε να παίξει με τον Ενρίκε, οι πρωταθλητές στα ανεβάσματα των αντιπάλων τους έβαλαν δύναμη, όμως από τη στιγμή που γλίτωσε ο «δικέφαλος» στην αρχή, μετά το ημίωρο του ματς πήρε μέτρα και έγινε πολύ πιο απειλητικός. Μέσα σε 8 λεπτά, έκαναν τέσσερις φάσεις οι γηπεδούχοι, προϊόν προσωπικών λαθών από παίκτες του Μπέντο και όχι κακής παρουσίας πάνω στο χόρτο. Το ημίχρονο πέρασε και ήρθε το γρήγορο 1- 0 στο δεύτερο μέρος.

Αυτό διαφοροποίησε τα πάντα. Χάθηκε η ηρεμία, χάθηκε η συνοχή. Οι γραμμές «χάλασαν» και κάπως έτσι πιάστηκε πίσω ο Σισοκό για να βγουν οι Θεσσαλονικείς στην πλάτη της άμυνας και να βάλουν το δεύτερο γκολ. Τα νεύρα είχαν «πλακώσει» τους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού, ο Μπέντο έβαλε τον Μάρτινς και τον Μανθάτη. Δεν άργησε ο Πορτογάλος να κινηθεί και για να τα λέμε και όλα, αυτή τη φορά δε μπορούσε να κάνει και πολλά πράγματα. Ο Ίβιτς διαφοροποίησε κάμποσα, ο Πορτογάλος δεν είχε να κάνει και κάτι.

Όταν του ‘χουμε «χρεώσει» κάμποσα, έχει δώσει κι αφορμές. Δε νομίζω ότι στην Τούμπα μπορούσε να κάνει κάτι άλλο, από τη στιγμή βέβαια, που ο ίδιος έχει φέρει το ρόστερ σε αυτή την κατάσταση ξεγράφοντας κάποιους μπαρουτοκαπνισμένους ποδοσφαιριστές. Όμως μη συζητάμε τα ίδια και τα ίδια κάθε φορά. Στην τελική, όταν χάνει όλοι θυμούνται τον Τσόρι, τον Μαρίν και τον Καμπιάσο, όταν κερδίζει, δε τους μελετάει κανείς. Έτσι γίνεται και το ξέρουμε όλοι! Ο Ουάρντα με τον Κάμπος μάρκαραν περισσότερο, ήρθαν πιο κοντά τα χαφ των γηπεδούχων και έμεινε μόνος ο Φορτούνης για να βρει κάποιους χώρους και να πάρει ορισμένα φαουλάκια. Ως εκεί όμως. Καμία απειλή με αξιώσεις…

Ο Ολυμπιακός έχασε άλλον έναν αγώνα, τρίτη σερί ήττα στο πρωτάθλημα. Και το πόσο χαίρονται οι «εχθροί του» είναι δεδομένο, αφού η κυριαρχία αυτής της ομάδας ήταν και είναι τόσο μεγάλη, που πέρασαν 21 χρόνια για να κάνει τρεις σερί ήττες στο πρωτάθλημα (Απρίλη- Μαη του ’96 ΠΑΟ, Απόλλωνας, ΟΦΗ). Αυτό μπορεί ο καθένας από εσάς να το «διαβάσει» όπως θέλει. Οι Ολυμπιακοί σίγουρα θα αισθανθούν περήφανοι και προβληματισμένοι, όλοι οι άλλοι ανακουφισμένοι (όσο γίνεται αφού το πρωτάθλημα θα ‘ναι θαύμα να μην πάει κι αυτό στο λιμάνι). Θέλετε κι άλλο στατιστικό; Από το ’94 είχε να κερδίσει στην έδρα του ο ΠΑΟΚ τον Ολυμπιακό με διαφορά δυο γκολ και πάνω. Θέλετε κι άλλο στατιστικό; Μετά από 32 χρόνια, κάνει τρεις σερί ήττες ο πρωταθλητής, χωρίς να σκοράρει.

Ήταν η σεζόν 1984- ’85 και είχε ηττηθεί από Δόξα, Καλαμαριά και ΑΕΚ. Η ουσία είναι ότι μετά το 20λεπτο, δε κατάφερε ο Ολυμπιακός να διατηρήσει το… άγριο ύφος στο παιχνίδι του. Και από τη στιγμή που δέχτηκε το γκολ γρήγορα στο δεύτερο μέρος, μετά δεν είχε το σθένος και την ποιότητα παλαιότερων χρόνων να φτάσει σε ανατροπή. Γιατί όπως και να το κάνουμε –το ξαναγράφω- άλλο Περιστέρι, άλλο Τούμπα. Και είναι και λογικό, αφού το ρόστερ του ΠΑΟΚ είναι και πιο ποιοτικό (και πολύ πιο ακριβό) από του Ατρομήτου.

ΥΓ. Το να βρίζεις τον κορυφαίο Έλληνα του πρωταθλήματος (χωρίς να σ’ έχει πειράξει), δείχνει και πόσο τον φοβάσαι και πόσο παικταράς είναι. Δική μου άποψη και δεν αλλάζει με τίποτα.

Μόνο Instagram: Pantelaras10