Εις το επανιδείν...
Ο Παντελής Διαμαντόπουλος γράφει για την παρουσία του Ολυμπιακού στη Μόσχα και τη σκληρή συνέχεια στην Ευρωλίγκα.
Να ξεκινήσω πρώτα με το εξής: Καλά έκανε ο Ιτούδης και απαίτησε επίθεση στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Δικαίωμά του είναι, προσωπικά τον καταλαβαίνω, τόσα έχει πάθει…
Πάμε και στην ουσία, που δεν είναι τόσο… ουσία. Δε πρόκειται να σας παιδέψω πάρα πολύ σήμερα, δεν υπάρχει και λόγος. Η αναμέτρηση στην Μόσχα απλά… πέρασε . Πολλά περισσότερα μπορείς να χρεώσεις στην ομάδα για την εικόνα της κόντρα στην Μπάρτσα, παρά για το παιχνίδι στην Ρωσία. Στην τελική, υπάρχουν και αυτά τα παιχνίδια που δείχνουν χαλαρά, αλλά όταν ξεκινήσουν δεν είναι. Και δεν είναι γιατί οι παίκτες πρέπει να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό.
Οι Ρώσοι πήραν άλλη μια… δόση από Πρίντεζη (θα τον περιορίσουν όταν σταματήσει το μπάσκετ), μισή γεύση από Σπανούλη, ενώ και ο Μιλουτίνοβ ξηγήθηκε αρκετά έξυπνα στην εξαιρετική τους φροντ- λάιν. Ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλύτερος, η ΤΣΣΚΑ κέρδισε δίκαια, αλλά αν υπάρξει νέο ραντεβού των δυο, θα είναι αποκλειστικά και μόνο στον τελικό της διοργάνωσης. Αν και εφόσον φτάσουν εκεί.
Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να βγάλει σε πέρας όλες τις αποστολές του, ε, οι Ρώσοι εδώ που τα λέμε, στο Βελιγράδι θα πάνε εύκολα (λογικά), για τον τελικό δεν ξέρω. Μέχρι να ισχύσει λοιπόν το «εις το επανιδείν», θα 'χουν να θυμούνται ότι νίκησαν έναν Ολυμπιακό με απουσίες, παίζοντας με όλους τους παίκτες τους και με πάθος να το κάνουν και εύκολα, που μάλλον δε μπορούν. Έχουν ειδική… σχέση οι δυο αυτές ομάδες, τι να κάνουμε;
Η ελληνική ομάδα, αν έπαιζε έτσι με την Μπάρτσα θα 'χε κερδίσει, αλλά ούτε αυτό είναι σοβαρή συζήτηση. Αρνητικά φυσικά υπάρχουν και ερωτηματικά και θα με αφήσετε να σας τα… καταθέσω στο τέλος του κειμένου.
Από ‘κει και πέρα, τι να του χρεώσεις του Ολυμπιακού για το πρώτο ημίχρονο; Σε ένα 20λεπτο γεμάτο σερί και για τους δυο, αυτό που ξεχώρισε ήταν ο τρόπος με τον οποίο πήγαν συγκεκριμένοι παίκτες της ομάδας να παίξουν. Οι αρχηγοί μπροστά και από κοντά ο Μιλουτίνοβ. Οι Πειραιώτες πήγαν έτοιμοι στην Μόσχα, με μεγαλύτερη οξυδέρκεια και ρεαλισμό στο παιχνίδι τους απ’ ότι στην αναμέτρηση με την Μπαρτσελόνα. Ίσως και να ‘χει να κάνει αυτό, με το ότι τον έχουν «πάρει τον αέρα» της ΤΣΣΚΑ! Η «αρκούδα» δε μπορούσε να ξεφύγει, ο Ιτούδης «χτυπιόταν» και ο Ολυμπιακός είχε καταφέρει ακόμη και να μη φανερώσει τις απουσίες βασικών παικτών του. Πολλά μπορούν να ειπωθούν για τα ξεσπάσματα, αλλά η αλήθεια είναι, ότι ένα ματς το οποίο δεν «έκαιγε» βαθμολογικά, θα τα ‘χε αυτά. Αν εμφανιστούν σε έναν κρίσιμο αγώνα, μάλλον θα πάνε και οι δυο πολύ πιο προσεκτικά.
Η ΤΣΣΚΑ πάσχισε να «ταΐσει» τους ψηλούς της. Ο Ολυμπιακός αντέδρασε. Ο Σπανούλης ήταν καλά, γενικά υπήρχε κίνηση στην επίθεση και ειδικά στο πρώτο δεκάλεπτο χτύπησε κάθετα η ομάδα με τις αγαπημένες συνεργασίες αρχηγού και Μιλουτίνοβ. Αφήστε που και ο Πρίντεζης ενίσχυσε την απειλή, ενώ ακόμη και ο Παπαπέτρου που έχασε φάσεις- πέναλτι, τις έκανε πάρα πολύ καλά λαμβάνοντας όλες τις σωστές αποφάσεις. Ο Ολυμπιακός είχε χαρακτήρα και αυτό άρεσε στον προπονητή του. Οι Ρώσοι αν εξαιρέσουμε ένα 15-0 (το 21- 26 έγινε 36- 26) δεν ήταν η ομάδα που σε έκανε να τρέμεις. Όμως ευτύχησαν να ‘χουν τον Ντε Κολό σε καταπληκτική βραδιά, μιας και ο Γάλλος έπιασε τους μέσους όρους του μέσα στο δεκάλεπτο συμμετοχής του στο ημίχρονο. Και το συνέχισε έτσι ο Ντε Κολό, απλά την ώρα που η άμυνα των «ερυθρόλευκων» εργάστηκε με περισσότερη συνέπεια, εμφανίστηκαν ο Χίγκινς και ο Κλάιμπερν για να κρατήσουν την ομάδα τους σε… υψηλές στροφές.
Διαβάστε την κριτική των παικτών του Ολυμπιακού στο ματς με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας
Ο Ολυμπιακός όσο και να το ήθελε δε μπορούσε. Πλησίαζε και μετά ξανά, η αντίπαλός του απομακρυνόταν. Η τρομερή εμφάνιση του Πρίντεζη δεν ήταν αρκετή. Η άμυνα λειτουργούσε, οι αλλαγές γίνονταν, αλλά τα χαμένα ριμπάουντ, έδιναν διπλές επιθέσεις στην ΤΣΣΚΑ. Στα αρνητικά; Αρκετοί από αυτούς που μπήκαν να βοηθήσουν δε το έκαναν με συνέπεια. Τόμπσον, Τιλί, Μπράουν, Μακλίν κατώτεροι του αναμενόμενου. Ακόμη και ο πιο… ξεψάρωτος Ρόμπερτς. Λίγα από τον δικαιολογημένο (έχει σκάσει) Στρέλνιεκς. Και έχουν δικαιολογίες αρκετές, αλλά όταν η ομάδα τους φτάνει σε σημείο να ‘χει μόνο τρεις… παιζούμενους Έλληνες πρέπει και αυτοί να μοχθήσουν λίγο παραπάνω.
Ο Μιλουτίνοβ λογίζεται Έλληνας, αλλά δεν αντέχει και μόνος. Ο σοβαρός Ολυμπιακός έκανε καλή αρχή και «απάντησε» σε όλα τα σερί των Ρώσων. Παιχνίδι στο λόου πόστ, σωστή αντίδραση και δύναμη από τους αρχηγούς. Όμως είναι και λογικό απέναντι στην «γεμάτη» ΤΣΣΚΑ να χάσεις ανάσες, δυνάμεις και να μην έχεις σταθερή αντίδραση στη δυναμική. Δεν αλλάζει δραματικά καμία συνθήκη για τον Ολυμπιακό, ωστόσο πρέπει να «γκαζώσει». Να κερδίσει την Έφες, να επανέλθει στις νίκες-ψυχολογίας και να αρχίσει να σκέφτεται το ζόρικο εγγύς μέλλον.
Ο Σφαιρόπουλος πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται τον απαραίτητο κυνισμό που πρέπει να δείξουν οι παίκτες του. Ο Ολυμπιακός πρέπει να ησυχάσει από τραυματισμούς και ασθένειες και να ρυθμίσει το μέλλον του. Έχει εδραιωθεί στις θέσεις του πλεονεκτήματος, έχει πετύχει πολύ μεγάλες νίκες αλλά ο συντελεστής στους πόντους είναι +10. Προϊόν των «χοντρών» ηττών.
Για να δούμε τι θα δούμε.
Τα λέμε μετά την Έφες…