Ελλάδα, νιάτα και βουρ για Πόλη

Οι προπονητές λένε ότι αδιάφορα παιχνίδια δεν υπάρχουν. Δίκιο έχουν, απλά άλλο είναι να «σκοτώνεσαι» για έναν συγκεκριμένο σκοπό και άλλο να πρέπει απλά να παίξεις για το όνομά σου και τα αποδυτήριά σου.

Για αυτό τον λόγο αγωνίστηκαν η ΤΣΣΚΑ και ο Ολυμπιακός, που γνώριζαν πολύ καιρό τώρα τη μοίρα τους. Μια απορία είχαν ως προς τη διασταύρωση στα πλέι-οφ, αλλά το 50% αυτής της απορίας «πήγε περίπατο» από το προηγούμενο βράδυ. Μόλις δηλαδή η Ζαλγκίρις κέρδισε στη Βιτόρια, ο Ολυμπιακός ήξερε την αντίπαλό του (Έφες).

Έμενε απλά να κλείσει το άλλο 50% και να μάθει και η ΤΣΣΚΑ τον δικό της αντίπαλο. Δεν είναι ποτέ εύκολο λοιπόν, μετά από τόση κούραση και κάμποσα προβλήματα να αρπάξεις μια ομάδα και να τη βάλεις στη διαδικασία του «κόψε το λαιμό σου και κέρδισε». Ο Σφαιρόπουλος βέβαια, τέτοιο μπελά δεν έχει μεγάλο, γιατί οι παίκτες του λειτουργούν συνήθως με δικό τους ρυθμό.

Στη Μόσχα ο Ολυμπιακός πήγε για να δοκιμάσει τις δυνάμεις του και με συνθήκες λίγο περίεργες. Χωρίς τους δυο κλασικούς σουτέρ, με διάθεση και για δοκιμές. Εξάλλου, τι στόχο έχει η ελληνική ομάδα, αλλά και το συγκρότημα του Ιτούδη; Ένα και μοναδικό πλέον: Να συγκρουστούν στον ημιτελικό του φάιναλ-φορ.

Η μοίρα βλέπετε έτσι τα έφερε. Όπως στο Λονδίνο, όπως και στη Μαδρίτη, αν προκριθούν θα παίξουν μεταξύ τους. Και τότε θα είναι ένας άλλος αγώνας, πολύ πιο κρίσιμος και σημαντικός από αυτόν της 30 αγωνιστικής της κανονικής περιόδου. Η Ευρωλίγκα πολλοί πίστευαν ότι θα κούραζε. Κάθε άλλο. Και μάλλον θα μας λείψει αυτό το εβδομαδιαίο μεράκι.

Και ακόμη πιο «καυτές» ήταν οι εβδομάδες με τις διπλές αγωνιστικές. Ναι, κουράστηκαν οι παίκτες, αλλά μεταξύ μας, αυτή είναι η χαρά τους. Τα παιχνίδια. Κουράζονται στα ταξίδια και στις προπονήσεις. Όχι στα 40λεπτα, όπου οι καλύτεροι αντιμετωπίζουν τους καλύτερους.

Η ΤΣΣΚΑ ναι μεν δε μπόρεσε να βγει πρώτη σε αυτόν τον «μαραθώνιο» αλλά είναι μια σούπερ ομάδα που το back to back όχι απλά είναι ο στόχος της. Είναι η μεγαλύτερη αποστολή που μπορεί να έχει τούτη την αγωνιστική περίοδο. Από τη στιγμή που ξόρκισαν (έτσι τουλάχιστον λένε) όλα τα φαντάσματα στον τελικό του Βερολίνου και μετά από παράταση με τη Φενέρ, πλέον αισθάνονται πιο σίγουροι, πιο δυνατοί, πιο έτοιμοι.

Ο χειρότερος εφιάλτης τους, ήταν και είναι ο Ολυμπιακός. Και θα το ξανάκανε. Και αν πάλι καθίσει κάποιος να δει …σημάδια, θα αντιληφθεί, ότι ξανά τον κέρδισαν δυο φορές στην κανονική περίοδο και θα πέσουν πάνω του (αν) στο φάιναλ-φορ. Οι πρωταθλητές της χώρας μας, δεν είχαν άγχος στη Μόσχα. Κανένα.

Το χρειάζονταν ένα χαλαρό ταξίδι και πιστέψτε με –γιατί είναι αλήθεια- μεγαλύτερη πρεμούρα θα ‘χουν τη Δευτέρα να κερδίσουν τον Προμηθέα στην Πάτρα ώστε να αγγίξουν το ελληνικό αβαντάζ έδρας.

Αυτό που δε χρειάζονταν ήταν η χαλαρή πρώτη περίοδος. Ο Βοροντσέβιτς να σκοράρει όπως θέλει και ο Ντε Κολό με τον Τεόντοσιτς να μοιράζουν 7 ασίστ. Με δέκα πόντους ο Ολυμπιακός έτρεχε να μαζέψει την κατάσταση. Ναι, το δεύτερο δεκάλεπτο έληξε ισόπαλο, αλλά το πιο καλό νέο ήταν το ουσιαστικό παιχνίδι που έκανε ο Σπανούλης.

Ο Βασίλης έδειχνε καλύτερα από κάθε άλλη φορά το τελευταίο δίμηνο. Και οι δυο προπονητές δοκίμασαν καταστάσεις, για αυτό και οποιαδήποτε βαθυστόχαστη ανάλυση είναι επικίνδυνη. Ο ένας απαντούσε στις αλλαγές του άλλου, η «αρκούδα» είχε καλά ποσοστά, ο Ολυμπιακός την έφτασε στα ριμπάουντ και φυσικά δε πίεσε τόσο πολύ την άμυνά της από απόσταση λόγω και τις απουσίας των δυο βασικών του πιστολέρο.

Το +10 του ημιχρόνου, ήταν ουσιαστικά η διαφορά της πρώτης περιόδου. Οι 47 πόντοι παθητικό, πολλοί όταν σε λένε Ολυμπιακό. Αφήστε που δυο φορές η ΤΣΣΚΑ κέρδισε τρίποντο και φάουλ! Ωστόσο, ο Ολυμπιακός είναι πάντα ο Ολυμπιακός και αυτό το ξέρει ολάκαιρος ο κόσμος. Έτσι μάζεψε την κατάσταση, επέμεινε και δοκιμάζοντας πραγματάκια, έφτασε και κόντεψε να πάρει το ματς.

Γεμάτος Έλληνες, που έκαναν σπουδαία πράγματα, γεμάτος νιάτα που έκαναν περήφανο τον κόσμο στις τηλεοράσεις του. Μια ομάδα που θα γεμίσει και το ΣΕΦ σίγουρα τις επόμενες μέρες, γιατί απλά δε γίνεται να μην τους στηρίξεις. Να γράψω και κάτι άλλο όμως. Δεν ήταν ο Ολυμπιακός μόνο ο χαλαρός και οι Ρώσοι, οι κακοί άνθρωποι που «καίγονταν» να κερδίσουν.

Και ο Ιτούδης είδε πράγματα, απλά πιέστηκαν περισσότερο αφού έπαιζαν σπίτι τους. Και οι δυο θέλουν δουλειά. Μου άρεσε αρκετά το σχήμα με Σπανούλη, Παπανικολάου, Παπαπέτρου, Πρίντεζη και σέντερ (ήταν πρώτα ο Μιλουτίνοβ μετά ο Μπίρτς). Όμως είναι για ειδικές καταστάσεις και σε αυτό το ματς βόλεψε πολύ.

Δε σημαίνει ότι θα γίνεται συνέχεια. Ο Μάντζαρης ήταν καταπληκτικός και ο Αγραβάνης έχει μπει μια και καλή στο ροτέισον και στις ανάγκες των «ερυθρόλευκων». Όπως κατέληξε ο αγώνας θα μπορούσε να ‘ταν και νικηφόρος. Το ροζ φύλλο έμεινε στη Μόσχα, άλλα κέρδη όμως και πολλά, υπήρξαν.

Ένα πράγμα μόνο (για να τα λέμε και να τα κουβεντιάζουμε όλα), θα πρέπει τώρα να συντονίσουν στις ερυθρόλευκες κεραίες. Το φινάλε σε αυτές τις 30 αγωνιστικές δεν ήταν και το καλύτερο. Η ομάδα που «έκλεψε» την παράσταση εκτός έδρας, αυτή που είχε έναν τρομερό δείκτη σταθερότητας, στα τελευταία πέντε παιχνίδια, έχασε τα τέσσερα.

Ναι, είχε αρπάξει το πλεονέκτημα ουσιαστικά πριν από αυτά και κατά 90% ήταν και τρίτη. Έπαιξε ρόλο αυτό για χαλάρωση. Όπως σημαντική παράμετρος ήταν και οι διαολεμένοι οι τραυματισμοί. Δεν είπε κανείς ότι δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Όμως τώρα επιβάλλεται delete σε αυτές.

Και επαναφορά ή μάλλον για να συνεχίσω τη γλώσσα των κομπιουτεράδων, νέο format και θέσπιση όλων των μπασκετικών αξιών που έχουν κάνει τον Ολυμπιακό να ξεχωρίζει. Η άμυνα θα πρέπει να βγει μπροστά, στην επίθεση να επανέλθει η σταθερότητα και να εξαφανιστούν τα μεγάλα «νεκρά» διαστήματα.

Μεγάλο ρόλο θα παίξει και η… αναγέννηση του Σπανούλη, που πάτησε στο γήπεδο καλύτερα από ποτέ άλλοτε το ’17. Η Έφες παίζει καλό μπάσκετ τον τελευταίο μήνα, ένα γεμάτο ΣΕΦ μπορεί να δώσει έξτρα ώθηση στους πρωταθλητές. Όμως και οι ίδιοι, οφείλουν να παρουσιαστούν όπως αρμόζει στο ρόστερ τους.

Με υγεία και πίστη δεν αποκλείεται ο Ολυμπιακός εδώ που το έφερε. Και ήρθε η ώρα των Ελλήνων. Αυτούς στήριξε ο Σφαιρόπουλος κόντρα σε όλους και σε όλα. Τώρα θα του το δώσουν πίσω. Αυτοί ξέρουν! Τα λέμε μετά τον πρώτο προημιτελικό…

Μόνο instagram: Pantelaras10