Πριν πάρουν φόρα οι αναλυτάδες και αραδιάσουν τις κλασικές ορολογίες και την γλώσσα των αριθμών (παναθεμά τους, όσο και να βοηθάνε, ποτέ δεν θα πουν την αλήθεια σε αυτή την ζωή), ας δούμε μπαμ - μπαμ γιατί έχασε ο Ολυμπιακός στην Γερμανία. Οι Πειραιώτες είχαν ένα τραγικό δεύτερο ημίχρονο. Στην άμυνα δεν βρήκαν ποτέ ισορροπία. Και χωρισμένοι σε δυο δεκάλεπτα, κατά την προσφιλή συνήθεια του Μπαρτζώκα, έψαχναν τον ρυθμό από την επίθεση.

Και δεν τον βρήκαν ποτέ, με ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως για παράδειγμα ο Ντόρσεϊ. Μόνο που ο Τάιλερ αυτό το κάνει γιατί είναι ο ίδιος αδίστακτος και αψυχολόγητος. Όποιος δεν έχει τον ίδιο τρόπο, τότε μπορεί εύκολα να μην τα δει όλα να του πηγαίνουν καλά. Όπως ο Βεζένκοβ που πήρε δυο τρίποντα νίκης και τα έχασε.

Δεν γίνεται επίσης, να σε διαλύει πάντα ένας παίκτης. Ήταν ο Μπάλνγουιν , ήταν ο Λάρκιν, τώρα ήταν ο Έντουαρντς. Ο Ολυμπιακός έχει σίγουρα αρκετά ψωμιά να φάει, μέχρι να βρει το δικό του "δέσιμο". Όμως το "πεντάδα παρά πεντάδα" είναι επικίνδυνο. Θα τα διαβάσετε και πιο κάτω. Αυτοί που έχτισαν διαφορά, μετά έκαναν πάνω από 40 λεπτά της ώρας να ξαναπαίξουν.

Δεν είναι εύκολο... Η Μπάγερν διαθέτει τους Γουάιλερ Μπαμπ, Νέπιερ, Έντουαρντς στην περιφέρεια που έχουν ένα στυλ. Και ταιριάζει ο ένας με τον άλλο στο να το υποστηρίξουν. Ο Μπαρτζώκας παραδέχθηκε ότι χάθηκε ο ρυθμός και ο αντίπαλος επέστρεψε. Το ματς χάθηκε ξεκάθαρα στο δεύτερο ημίχρονο, από την ανύπαρκτη ισορροπία και την άμυνα που δεν υπήρχε.

Λούκα και Τάιλερ!

Με κολόνες τους Βιλντόζα και Ντόρσεϊ λοιπόν, η ομάδα κατάφερε το 0- 15 στο τέλος του πρώτου μέρους, ώστε να ξεκολλήσει το "μια σου και μια μου" που πήγαινε το ματς σχεδόν σε όλο το 20λεπτο. Ο Αργεντίνος μπήκε φουριόζος, δεν έχει καμία σχέση με τον Γουόκαπ όσον αφορά στην σταθερότητα του σκοραρίσματος και εκεί που οι Γερμανοί, πίστευαν ότι είχαν μαγκώσει τους Πειραιώτες, βρέθηκαν με πονοκεφάλους.

Η εκρηκτικότητα και το απροσδόκητο του Ντόρσεϊ έδωσαν πράγματα, ενώ γενικά και με τον Ράιτ να κάνει άλλα από αυτά που πράττει ο Φαλ, ο Ολυμπιακός μπόρεσε να χτίσει αυτά που ήθελε.

Οι Γερμανοί δεν είναι από αυτούς που το παρατάνε, αφήστε που ο Χέμπερτ έχει φτιάξει μια ομάδα που δεν χαλάει τον ρυθμό της σε κανένα σημείο του ματς.

Μπορεί να χάνει με διψήφιο, μπορεί και να κερδίζει, δεν σταματάει να παίζει στο δικό της τέμπο. Και αυτό το κατάλαβαν πολύ καλά στην τρίτη περίοδο ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του. Όσα είχαν μαζέψει στο φινάλε του ημιχρόνου, τα έχασαν στο δεκάλεπτο που ακολούθησε. Πλέον ήταν θέμα λεπτομερειών και -προφανώς- μονάδων το που θα κρινόταν ο νικητής. Εκτός πια αν το rotation του δεύτερου δεκαλέπτου έκανε ξανά το κουμάντο και στο τέλος...

Κοντός- ψηλός 50 πόντοι

Με πέντε παίκτες (συν ελάχιστα τον Ράιτ) έβγαλε ο Μπαρτζώκας το τρίτο δεκάλεπτο και πράγματι στο τελευταίο επέστρεψαν αυτοί που είχαν δημιουργήσει όλους τους μπελάδες στην γερμανική ομάδα.

Η Μπάγερν είχε πάρει κουράγια, ο Έντουαρντς μετά από 6 τούβλα βρήκε στόχο από μακριά και όλα έδειχναν ότι ένα εφιάλτης θα έκανε την εμφάνισή του. Όπως και έγινε. Ο Μακ Κίσικ δεν είχε καμία σχέση με τον παίκτη των πρόσφατων αγώνων. Ο Γουόκαπ δεν μπόρεσε να παίξει τις άμυνές του στην τρίτη περίοδο. Βοήθησε λίγο προς το τέλος του ματς, αλλά κακά τα ψέματα, δεν είναι καλά. Είναι και δικαιολογημένος, παίζει χρόνια ασταμάτητα, αλλά θέλει και προστασία.

Σας έγραψα στον πρόλογο, θα σας αραδιάσουν πολλά. Εσείς ένα πράγμα να ξέρετε ότι βρισκόμαστε στο 2024 που το μπάσκετ έχει γίνει σκληρό και η άμυνα του Ολυμπιακού το γύρισε δεκαετίες πίσω.

Τότε που οι ομάδες κέρδιζαν αν δυο παίκτες είχαν... γιορτή. Ε σε αυτό το ματς η ελληνική ομάδα δέχθηκε από τον αντίπαλο κοντό (Έντουαρντς) και τον αντίπαλο ψηλό (Μπούκερ) μαζί, 50 πόντους. Χρειάζεται να πούμε κι άλλα; Οι "ερυθρόλευκοι" έχουν το εξαήμερο του διαβόλου. Και μπήκαν σε αυτό με ήττα. Σε έξι μέρες πρέπει να παίξουν με Μπάγερν, Παναθηναϊκό, Ρεάλ, Μπαρτσελόνα. Με τέτοια άμυνα δεν πάνε πουθενά. Και έχει ενδιαφέρον να δούμε και την διαχείριση...