Ένας θα την βγάλει καθαρή...

Δεν αποτελεί την ανακάλυψη της Αμερικής ότι οι "αιώνιοι" θα βρεθούν σε άλλον έναν τελικό κυπέλλου. Μετά από κάποια χρονάκια βέβαια, αφού ο Ολυμπιακός είχε πει "γειά σας" στις εγχώριες διοργανώσεις.

Τα χρονάκια πέρασαν, οι Πειραιώτες επέστρεψαν και στην πρώτη τους σεζόν σε όλα, βρίσκουν ξανά τον Παναθηναϊκό σε ένα ματς με μια κούπα στο κέντρο του γηπέδου, απέναντι από την γραμματεία. Αλήθεια, πόσο όμορφα πήγαν οι δυο τους στους ημιτελικούς; Καθόλου. Αναμένομενο; Γιατί όχι...

Στην τελική, τόσο ο Προμηθέας, όσο και η ΑΕΚ δεν πήραν το αεροπλάνο για το όμορφο Ηράκλειο προκειμένου να παραστήσουν τους απλούς κομπάρσους. Οι Πατρινοί έβαλαν πολύ δύσκολα στους "πράσινους" και η Ένωση φρόντισε για αρκετή ώρα να... κοιμίσει τους "ερυθρόλευκους".

Τώρα θα αναρωτιέστε τι τελικό θα δούμε; Ένας Θεός ξέρει... Αν ισχύσουν οι νόμοι των Final Four, θα παρακολουθήσουμε ένα κλειστό παιχνίδι. Αν οι παίκτες και των δυο έχουν κέφια, τότε μπορεί να απολαύσουμε μπάσκετ. Πιθανότητες για αυτό; Όχι περισσότερες από την πρώτη εκδοχή. Τι να σας κάνω; Να σας πω ψέματα...

Δεν θέλω να μείνω όμως σε υποθέσεις και εικασίες. Ας μιλήσουμε για το τι είδαμε ως τώρα στην Κρήτη και στην εξαιρετική αυτή διοργάνωση, που στο μέλλον -θέλω να πιστεύω- θα γίνει ακόμη καλύτερη με την όρεξη που έχει η ΕΟΚ και την βοήθεια (επιβάλλεται) των σωματείων.

Ο Πρίφτης τα περιμένει αλλιώς...

Φυσικά και ο Δημήτρης Πρίφτης έχει κάθε δικαίωμα να απαιτήσει άλλες καταστάσεις στον τελικό από αυτές που είδε απέναντι στον Προμηθέα. Όμως, σε αυτό το σημείο οφείλω να ξεκαθαρίσω κάτι. Σε ένα Final Four κανένα ματς δεν είναι ίδιο. Ναι, μπορεί να μιλάμε πλέον για ντέρμπι "αιωνίων", αλλά και σε έναν ημιτελικό η πίεση είναι διαφορετική. Ειδικά, αν είσαι και φαβορί, όπως ήταν οι "πράσινοι".

Ο Παναθηναϊκός έκανε ένα κάκιστο πρώτο δεκάλεπτο. Με αστοχία, με στατικότητα, με μπέρδεμα ακόμη και στα φαινομενικά εύκολα. Την ίδια ώρα βέβαια οι κοντοί του Προμηθέα, οργίαζαν και ήταν βέβαιο, πως αυτό δεν θα μπορούσαν να το κάνουν για 40 λεπτά. Ο Έβανς έδωσε τις βοήθειες που χρειαζόταν η ομάδα του. Το κοντό σχήμα με αυτόν στο "5" και τον Γουάιτ στο "4" αποδείχθηκε και ευέλικτο και ευεργετικό.

Ο Νέντοβιτς είχε μαζέψει την διαφορά, αυτοί αποτελείωσαν την κατάσταση. Ο Παναθηναϊκός κόντρα στον Ολυμπιακό, 100% θα προσπαθήσει να μην βρεθεί τόσο πίσω στο σκορ ( οι "ερυθρόλευκοι" δεν είναι Προμηθέας), αλλά λογικά θα πάει και σε διαφορετικές καταστάσεις, από κάποια πράγματα που είδαμε στον ημιτελικό. Λέτε να ξαναδούμε την ζώνη του ΣΕΦ; Μπορεί. Μπορεί και όχι.

Μέχρι τώρα οι "αιώνιοι" έπαιξαν δυο φορές. Ο ένας κέρδισε στην έδρα του άλλου για διαφορετικές διοργανώσεις. Ο Παναθηναϊκός είχε κάποιες μονάδες που τώρα δεν βρίσκονται στο ρόστερ. Βρίσκεται όμως ο Γιόβιτς που θα προσπαθήσει να δώσει ηρεμία και σιγουριά, απέναντι σε μια άμυνα που γουστάρει να πιέζει την μπάλα...

Τα... έξτρα μπινελίκια

Καταλαβαίνω πέρα για πέρα, πως οι "ερυθρόλευκοι" περιμένουν την Τσικνοπέμπτη πως και πως για να απολαύσουν το μπάσκετ. Να παίξουν με το Μιλάνο, που θα μπει στο ΣΕΦ για να κερδίσει. Θα προσπαθήσει να βγάλει τις αρετές της η Αρμάνι και όχι να παίξει με τον χρόνο όπως έκανε η ΑΕΚ. Όμως τι να γίνει; Όφειλαν να συμπεριφερθούν καλά οι παίκτες του Μπαρτζώκα για να προκριθούν στον τελικό. Υπνωτίστηκαν , δεν έβαλαν τα σουτ στην αρχή, καθυστέρησαν να "ανοίξουν" το γήπεδο και γενικά μπήκαν σε μια διαδικασία που δεν τους αρέσει.

Η διαφορά δυναμικότητας και η ποιότητα, τους οδήγησαν από ένα σημείο και μετά στην επικράτηση. Παρότι προκάλεσαν τους εαυτούς τους με χαζομάρες ειδικά στην τελευταία περίοδο, δε γινόταν να κινδυνέψουν. Το μόνο που κέρδισαν ήταν... έξτρα μπινελίκια από τον προπονητή τους και έναν εκνευρισμό στον πάγκο τους. Κόντρα στον Παναθηναϊκό, όλα θα είναι διαφορετικά. Η ΑΕΚ δεν είχε ποικιλία στην απειλή, δεν μπορούσε να κάνει πολλά (και πραγματικά το τερμάτισε όπως το πήγε), οι "πράσινοι" αντιθέτως έχουν περιφερειακούς που σουτάρουν, έχουν ψηλούς που κοντράρουν και όλα μα όλα θα είναι αλλιώτικα.

Διαφορετικό θα είναι και το rotation από τον Μπαρτζώκα για να ανταπεξέλθει η ομάδα στην απαίτηση του τελικού. Και βέβαια, αυτό ισχύει και για τις δυο ομάδες, ένα τέτοιο παιχνίδι πέρα από ικανότητα και τύχη, χρειάζεται και άφθονα ψυχικά αποθέματα.

Χειροκρότημα για Ζούρο!

Ένα μεγάλο χειροκρότημα θα πρέπει να λάβει ο Προμηθέας. Οι Πατρινοί εμφανίστηκαν στα Δυο Αοράκια με απουσίες, αλλά φρόντισαν να δείξουν πως το τομάρι τους θα το πούλαγαν ακριβά. Είχαν ένα τρομερό πρώτο δεκάλεπτο απέναντι στο φαβορί της αναμέτρησης. Έκαναν πολλά πράγματα σωστά και το κοουτσάρισμα του Ζούρου ήταν εξαιρετικό. Με λιγότερες λύσεις, με ένα rotation που ήξερε πριν καν φύγει από την Πάτρα, ότι θα του δημιουργούσε από ένα σημείο και μετά προβλήματα.

Ο Προμηθέας το πήγε όσο πιο μακριά μπορούσε. Οι περιφερειακοί του "έσκασαν" στο δεύτερο μέρος και αυτό ήταν το πρώτο πρόβλημα. Εντάξει, δεν είχαν απέναντί τους και κάποια ομάδα της πλάκας. Ο Παναθηναϊκός δεν θα έβγαζε 40 λεπτά, όπως στα πρώτα 10. Δε γίνονται αυτά.

Οι Πατρινοί προσπάθησαν και απλά, όσο πέρναγε η ώρα στο δεύτερο ημίχρονο σιγά - σιγά ξεφούσκωναν. Σαν το λάστιχο ενός γρήγορου αυτοκινήτου, έχασαν τον... αέρα και ενώ αρχικά όργωσαν την πίστα, κατέληξαν να είναι "πίτα" και απλά να φτάνουν στον τερματισμό λαμβάνοντας το χειροκρότημα...

Δεν ήταν περαστική

Η ΑΕΚ ήρθε στην Κρήτη με τα περισσότερα προβλήματα. Έκανε την προσπάθειά της, σε ένα γήπεδο γούρικο για την ίδια, αλλά με συνθήκες παραπάνω από δύσκολες. Της έλαχε ένας αντίπαλος που όσο υπνωτισμένο και να τον είχε, δεν μπορούσε να τον απειλήσει ή να τον τρομάξει.

Ο Χάμερ έδειξε ότι μπορεί να σταθεί και σε υψηλότερο επίπεδο, ενώ και οι συμπαίκτες του έχουν κάθε δικαίωμα να λένε ότι ακολούθησαν ένα πλάνο και πήραν το καλύτερο δυνατό από τις προσπάθειές τους. Δεν ήταν περαστική η Ένωση και αυτό είναι παράσημο. Εκμεταλλεύτηκε το υφάκι του Ολυμπιακού στην τελευταία περίοδο και πήγε να... βάλει φωτιά στον ημιτελικό, μέχρι να βάλει τρίποντο ο Γουόκαπ (!) και να της σβήσει το... προσάναμμα.

Το Final Four το έκαναν όμορφο τα δυο αουτσάιντερ. Τα δυο φαβορί μένει να παίξουν και το μπάσκετ που ξέρουν. Ο κάτοχος θα την βγάλει καθαρή, αυτός που θα χάσει, θα κουβαλήσει μετά όλη την εικόνα του. Έτσι πάει...