Ένταση, ενέργεια, δύναμη κράτησαν τον Ολυμπιακό
Η Άλμπα δεν παραδίδεται ποτέ, όμως ο Ολυμπιακός έβγαλε δυνάμεις από το τσεπάκι του, έχει πλέον τον τρόπο και ο Παντελής Διαμαντόπουλος στην επιστροφή στις ευρωπαϊκές νίκες, θέλει στο τέλος πάντα τον Ντόρσεϊ στο γήπεδο.
Αν υπήρχε κάτι που μου άρεσε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στο παιχνίδι Ολυμπιακού- Άλμπα (87-83), είναι οι αντοχές που έδειξαν οι Πειραιώτες. Έπαιξαν στην Μόσχα βράδυ Παρασκευής, ξημέρωμα Σαββάτου έφτασαν Θεσσαλονίκη και Κυριακή απόγευμα κέρδισαν τον Ηρακλή μετά από παράταση. Και μετά από 48 ώρες αντιμετώπισαν την Άλμπα και ήταν πιο φρέσκοι από τις δυο προηγούμενες σεζόν που είχαν μια υποχρέωση την εβδομάδα. Δεν θα καθίσω να γράψω αν τελικά έχεις ρυθμό ή όχι όταν δίνεις σερί παιχνίδια. Αυτό που ξέρω, είναι ότι υπάρχει μεθοδικότητα και προγραμματισμός. Αυτά είναι πολλές φορές πιο σημαντικά από μια νίκη. Και ο κόσμος και ο Τύπος τις περισσότερες φορές τα αφήνουν στην άκρη.
Οι πρωταγωνιστές από την πλευρά τους, μπορεί και να δηλώσουν ότι υπάρχει η κούραση. Αλλά για εμένα ο Ολυμπιακός ήταν μια χαρά και μάλιστα, απέναντι σε μια ομάδα που δεν την λες και κακή σε αθλητικότητα. Αντιθέτως μάλιστα, οι Γερμανοί σε μια βραδιά που δεν ήταν καλύτεροι, πάλεψαν να 'χουν τον Ολυμπιακό από κοντά και να παίζουν με το... μυαλό του.
Συνήθως σε τέτοια ματς που είναι... παγίδες, χρειάζεσαι κάποιον να βγει μπροστά στην αρχή και να κάνει την διαφορά. Και μάλλον ο παίκτης που το έκανε, δεν υπολογιζόταν και πολύ. Από κανέναν. Όχι για την κλάση του βέβαια, αλλά για το ότι είχε ένα θέμα τραυματισμού. Ο Κώστας Παπανικολάου δεν ξεπέρασε τους πόνους στο γόνατο, αλλά ήταν σε θέση να αγωνιστεί. Και το έκανε με τρόπο υπέροχο. Η Άλμπα προσπάθησε αντιθέτως να αμυνθεί με τρόπο κακό και το πλήρωσε. Ο διεθνής φόργουορντ είχε την ποικιλία στην απειλή, έγινε μπροστάρης για τους συμπαίκτες του και αυτό που απέμενε ήταν να υπάρξει αμυντική διάρκεια.
Το έγραψα αυτό, γιατί οι Γερμανοί -όπως ήδη διαβάσατε- είναι μια ομάδα που δεν χαμπαριάζει και πάνω απ' όλα, εκεί που πιστεύεις ότι την έχεις βάλει και της αλλάζεις τα φώτα, αυτή ξαφνικά αντέχει και σε... παρακολουθεί. Το κατάλαβαν και στο ΣΕΦ. Είχαν όλη την εικόνα υπέρ τους στο πρώτο μέρος και η διαφορά ήταν 3- 5 πόντους. Αντίθετα με το παιχνίδι κόντρα στην ΤΣΣΚΑ, ο Ολυμπιακός ήταν πολύ πιο ισορροπημένος. Και με το πέρασμα του χρόνου, έδειχνε το αφεντικό. Ο Σλούκας και ο Πρίντεζης με την εμπειρία τους και μόνο, ξερύθμισαν την Άλμπα, αλλά αν λειτούργησε πραγματικά καλά τις περισσότερες φορές για την ομάδα, ήταν το αμυντικό τη τρανζίσιον.
Εκεί εξάλλου ήταν και το "κλειδί". Η Άλμπα δεν έχει το παραμικρό πρόβλημα να σε πιάσει στον ύπνο, να σε αναστατώσει και να σου προκαλέσει πανικό. Το έκανε εξάλλου και στο τελευταίο τρίλεπτο του ημιχρόνου. Η γερμανική ομάδα ξεκίνησε την Ευρωλίγκα με προβλήματα τραυματισμών, αλλά έχει και παίκτες όπως ο Σίκμα, που ξέρουν να κάνουν πιο εύκολη την ζωή των συμπαικτών τους. Κι αυτός όμως έφτασε σημείο να χάνει καλάθια μόνος του, όντας κουρασμένος και θολωμένος από την δουλειά των Πειραιωτών.
Ο Ολυμπιακός είχε ένα ώριμο επιθετικό βράδυ και προσπαθούσε με επιτυχία σε τεράστιο ποσοστό να στέλνει τους Γερμανούς σε σουτ εκτός συστήματος και προσπάθειες επιπόλαιες. Όπως έγραψα και στον πρόλογο η φρεσκάδα της ελληνικής ομάδες, μετά από τόση ταλαιπωρία, αξίζει ειδικής μνείας. Και αυτό φυσικά είναι δουλειά προπονητών, γυμναστή και των ίδιων των αθλητών. Πλουραλισμός και ...τάισμα του Φάλ ήταν τα στοιχεία που χάρισαν σταθερό προβάδισμα, την ώρα που το ματς άναψε. Και σε αυτό έπαιξαν ρόλο τα εξής: Οι Γερμανοί δεν τα παρατάνε ποτέ. Ο Ολυμπιακός το... γύρισε σε φουλ άμυνα και με Ζαν Σάρλ- Πρίντεζη (σημαντική βραδιά για τον Γιώργο και τους πόντους του στην διοργάνωση) στην φρόντ λάιν (ως το 35'). Και υπήρξαν και κάποια σφυρίγματα που ξεσήκωσαν το γήπεδο. Ένα ματς ήρεμο έγινε άνω- κάτω με πολύ φωνή και αγριάδα.
Ο Μπαρτζώκας πήγε πολύ με τον Μακ Κίσικ στο τέλος αφήνοντας έξω τον Ντόρσεϊ μέχρι τα 41'' για το τέλος. Προτίμησε αθλητικότητα και αναμπουμπούλα, από πιο σίγουρο σκοράρισμα. Πάλι καλά που μπήκε ο Τάιλερ, πήρε τα φαουλάκια, έβαλε τις βολές και κράτησε τη νίκη. Επίσης, και ο Ζαν Σάρλ προσέφερε την κρίσιμη ώρα και γενικά, ο Ολυμπιακός δεν άφησε να του φύγει τη νίκη στο ξεκίνημα της διαβολοβδομάδας. Η Άλμπα κέρδισε τα ριμπάουντ (δέκα περισσότερα!) και αυτό την βοήθησε πολύ να μείνει ζωντανή. Βέβαια ο Ολυμπιακός ήταν και με έναν ψηλό λιγότερο στο ματς, σε επίπεδο Ευρωλίγκας, δεν πρέπει να περνάει στα ψιλά.
Δεν υπάρχει θέμα στατιστικής βέβαια, όλα είναι θέμα αντοχής. Και ο Ολυμπιακός επέδειξε μπόλικη από αυτή και θα χρειαστεί να 'χει κι άλλη σε λίγες ώρες κόντρα στην Φενέρ...
