Φιέστα και μετά τεσσάρα
Το 1-4 της Λεωφόρου, η αυλαία για τα playoffs και ένας τελικός απέναντι σε μια ομάδα που θα δίνει το ματς της χρονιάς. Ο Παντελής Διαμαντόπουλος γράφει για τον ασταμάτητο Ολυμπιακό.
Η αυλαία για τους πρωταθλητές έπρεπε να πέσει με μια καλή εμφάνιση και νίκη. Για ποιους λόγους; Πρώτον, πολύ απλά είναι ο Ολυμπιακός! Αυτό αρκεί. Δεύτερον, έπαιζε με τον Παναθηναϊκό. Τρίτον, οι ρυθμοί έπρεπε να απογειωθούν ενόψει τελικού κυπέλλου. Και τέταρτον, η καλύτερη γεύση είναι αυτή που μένει τελευταία.
Αξίζει μπράβο στον Ολυμπιακό και θα σας εξηγήσω το γιατί. Αν δεν "τράβαγε" η ομάδα μετά την φιέστα, όλοι θα έλεγαν πως ακόμη είχε... μείνει στο Καραϊσκάκη. Τώρα λοιπόν που μέσα σε λίγα 24ωρα εμφανίστηκε στην Λεωφόρο τόσο δυναμικά, θα πρέπει και να της αποδοθούν τα εύσημα!
Οι "ερυθρόλευκοι" κέρδιζαν 0-2 πριν συμπληρωθούν 12 λεπτά, σε μια αναμέτρηση που στο πρώτο τέταρτο είχε τα πάντα. Ακόμη και ακυρωθέν κόκκινο τέρμα (για το 0-3), λόγω πέναλτι που είχε προηγηθεί και χάθηκε από τον Βιγιαφάνες (φαινόταν στο βλέμμα του πριν το εκτελέσει ότι δεν ήταν έτοιμος να το βάλει). Χαμός στο ίσιωμα με δυο λόγια...
Τελικά, 20 χρόνια μετά ο Ολυμπιακός κέρδισε και πάλι 1-4 στην έδρα του "αιώνιου" αντιπάλου του και ετοιμάζεται για τα τελευταία 90 ή 120 ή 140 λεπτά του τελικού στο Κύπελλο.
Είχε ξεκαθαρίσει ο Μαρτίνς ότι μετά την Τρίπολη η μηχανή θα αρχίσει να δουλεύει στους κανονικούς ρυθμούς. Και έτσι έγινε και φάνηκε ακόμη και στο τελευταίο ματς των playoffs. Η τριάδα του Μαρτίνς μπροστά λειτούργησε άψογα και έκανε το τέλειο στο ξεκίνημα του ματς.
Ο Μασούρας άλλαξε παιχνίδι προς τον Ελ Αραμπί. Ο Μαροκινός κουβάλησε τη μπάλα, σύγκλινε και την ίδια ώρα ο Χασάν τράβαγε πάνω του την πράσινη άμυνα. Πάσα την κατάλληλη στιγμή ξανά στον Μασούρα και άμεση εκτέλεση του Γιώργου με το αριστερό. Με δυο λόγια, μια συνεργασία κόντρα στον ΠΑΟΚ μεσοβδόμαδα, επαναλήφθηκε κυριακάτικα και στην Λεωφόρο.
Ο Ολυμπιακός είχε από νωρίς πάρει προβάδισμα σε ένα παιχνίδι που βαθμολογικά ήταν αδιάφορος, αλλά ποτέ κόντρα στον συγκεκριμένο αντίπαλο δε γίνεται να είσαι ήσυχος. Όπως συμβαίνει και από την άλλη πλευρά. Ο Μασούρας λοιπόν, βρίσκεται σε δαιμονισμένη κατάσταση, δεν ήθελε να καθίσει ήσυχος έβαλε κι άλλο γκολ, σε ένα ημίχρονο άνω - κάτω.
Δοκάρια, χαμένο πέναλτι, ένταση, πίεση. Ματς βγαλμένο από άλλο πρωτάθλημα, μόνο και μόνο όμως επειδή ήταν αδιάφορο. Ας μην ξεγελιόμαστε αν υπήρχε σκοπιμότητα ίσως να 'ταν και πιο μαζεμένοι. Τέλος πάντων, ποτέ δεν θα το μάθουμε και δεν μας ενδιαφέρει.
Το χαμένο πέναλτι του Βιγιαφάνες, έφερε μόνο ένα δοκάρι στον Ιωαννίδη και μετά το... τίποτα. Άλλαζαν τη μπάλα καλά και οι δυο, έβγαζαν ένταση και πήγαν στα αποδυτήρια με άλλο ένα γκολ των "ερυθρόλευκων". Ο Μασούρας ήταν ο δημιουργός, ο Ελ Αραμπί ο εκτελεστής.
Η νίκη ήταν δεδομένη, η ανωτερότητα ολοφάνερη, ο Ολυμπιακός έκανε πάρτι στην Λεωφόρο και το μοναδικό ερώτημα ήταν τι θα συνέβαινε στο δεύτερο 45λεπτο. Ένα ερώτημα που πήγε σχετικά γρήγορα περίπατο, όταν ήρθε η γκολάρα του Μαουρίσιο. Μάζεμα, κοντρόλ με το στήθος, στρώσιμο με το γόνατο, αλλαγή ποδιού στον αέρα, εκτέλεση και ο Σα δε μπορούσε.
Ο Μαρτίνς είχε ήδη ετοιμάσει αλλαγές (ο Λαλά ήταν στο ματς αντί του Ρέαμπτσουκ) , ο Παναθηναϊκός έψαχνε γρήγορο δεύτερο γκολ αλλά αντί να το βάλει, το έφαγε. Φορτούνης και Τιάγκο Σίλβα μπήκαν μαζί. Ο δεύτερος έκανε ένα παιδικό λάθος, ο Ιωαννίδης πήρε τη μπάλα, πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του αλλά απέτυχε. Και στα... καπάκια, Φορτούνης, Ανδρούτσος, Ελ Αραμπί ήταν η σειρά των επαφών για το 1-4.
Ήταν δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός θα κερδίσει από τα πρώτα δυο λεπτά, έτσι όπως μπήκαν οι πρωταθλητές. Και πραγματικά το ματς δεν είναι για περισσότερη ανάλυση. Ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να κάνει πολλά, η διαφορά ήταν τεράστια, κάθε φορά που οι Πειραιώτες ήθελαν πραγματικά να βγάλουν φάση.
Έφτασε λοιπόν η ώρα για τον τελικό του Κυπέλλου. Μπορεί ο ΠΑΟΚ να υπέφερε και τις δυο φορές που πήγε στην Λεωφόρο, αλλά είναι καλύτερη ομάδα από τον Παναθηναϊκό και το ερχόμενο Σάββατο έχει να δώσει το ματς της χρονιάς για τους παίκτες του, τον προπονητή του και όλο τον οργανισμό.
Ο Ολυμπιακός έχει αποδείξει ότι ο μεγαλύτερος αντίπαλός του, είναι ο εαυτός του. Που σημαίνει, ότι θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε πως θα παρουσιαστούν στο ΟΑΚΑ οι πρωταθλητές, ώστε μετά από την φιέστα της Τετάρτης και την τεσσάρα της κυριακάτικης βραδιάς να χαμογελάσουν κατακτώντας άλλο ένα νταμπλ. Για να δούμε...
Photo Credits: Eurokinissi