Για την εποχή, μια χαρούλα…
Ο Παντελής Διαμαντόπουλος σχολιάζει την εικόνα του Ολυμπιακού στο πρώτο του φιλικό. Γιατί πρέπει να είναι ικανοποιημένοι Βαλβέρδε και οπαδοί.
Ζούμε στην χώρα της αυστηρής κριτικής και της ανυπομονησίας. Ο Ολυμπιακός όμως για πρώτο φιλικό, ήταν όπως έπρεπε.
Αν εξαιρεθεί ο τραυματισμός του Μιραλάς, οι λόγοι να είναι ικανοποιημένος ο Βαλβέρδε, ήταν πολλοί περισσότεροι, από αυτούς που θα τον προβλημάτιζαν.
Έπαιξε με δυο διαφορετικές ενδεκάδες, αναγκάστηκε να βάλει τον Νηκλιτσιώτη πιο νωρίς από όσο υπολόγιζε, αλλά και πάλι ο μικρός την έκανε τη δουλίτσα του, με την ασίστ στην γκολάρα του Φουστέρ. Οι Πειραιώτες, πίεσαν όσο έπρεπε, έτρεξαν όσο άντεξαν και δεν δίστασαν να κάνουν πράγματα από αυτά που ζητάει ο προπονητής.
Αν ο Ερνέστο ουρλιάζει σε κάθε προπόνηση για αλλαγές θέσεων και κίνηση χωρίς τη μπάλα, ε, δεν μπορεί να πει και κάτι στους ποδοσφαιριστές του, που τα έκαναν με χάρη και όρεξη. Μέχρι εκεί που άντεξαν. Στο πρώτο μέρος, η ομάδα ήταν… μονόπαντη. Από δεξιά η μπάλα πήγαινε ή από τύχη ή από έκτακτη ανάγκη.
Τα πάντα γίνονταν αριστερά εκεί που ο Ριέρα δημιουργούσε καταστάσεις και ο Χολέμπας πίσω του, είχε τις αντοχές παρότι μέσα Ιούλη, να παίξει σα να βρισκόταν στα μισά του πρωταθλήματος. Ο άξονας του Ολυμπιακού, πολύ πιο ασφαλής και πιο… μπαλαδόρος στο δεύτερο μέρος με Ιμπαγάσα- Μοντέστο και μπροστά τον Φουστέρ, αλλά δεν πάει να πει ότι ο πεισματάρης Σουμπίνιο ή ο Γκρμπίτς που έκανε εξαιρετικό πλασέ στο 1- 0, δεν είχαν κέφια.
Τα ασφαλή συμπεράσματα δε γίνεται να βγουν για κανέναν παίκτη, αλλά το σίγουρο είναι, ότι ο Βαλβέρδε θα πρέπει να προσέξει ποιος θα κόψει και ποιους όχι. Γιατί για παράδειγμα, αυτόν τον Παπάζογλου, εγώ δεν τον είδα κακό για την κόκκινη φανέλα. Κάθε άλλο μάλιστα το παλικάρι ήταν τσαμπουκαλεμένο και αεράτο. Βέβαια, Πολόνια ήταν απέναντι, ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί σε μια σοβαρότερη δοκιμασία.
Αλλά κι εμείς, με αυτά που βλέπουμε μιλάμε. Γενικά, το πρώτο 90λεπτο του καλοκαιριού, έφερε τον Ολυμπιακό με κάμποσες ευκαιρίες, με σωστές συνεργασίες, αλλά και με πατέντες, όπως για παράδειγμα την χρησιμοποίηση του Τοροσίδη σε θέση στόπερ στην θέση του απόντα Μέλμπεργκ. Αν ο Τόρο φύγει, το ερώτημα θα είναι αν ο Ολυμπιακός μπορεί να αντέξει με Μανιάτη- Γκαλίτσιο δεξιά!
Αμφιβάλω, μα δεν θέλω να είμαι απόλυτος. Τη γνώμη μου λέω. Τις επόμενες μέρες, θα γνωρίζουν όλοι περισσότερα για την πορεία της ομάδας του λιμανιού πάνω στο λιμάνι. Θα πατήσουν γήπεδο ο Μπέλμπεργκ με τον Φετφατζίδη, θα εμφανιστεί ο Γέστε και λογικά θα γίνει και η μεταγραφή του αμυντικού χαφ… Οπότε, ο Ολυμπιακός θα είναι ακόμη καλύτερος. Σίγουρα…