Τα όπλα της εθνικής μας, είναι αυτά που δε βλέπει κανείς από την τηλεόραση! Μα και στο γήπεδο να είσαι, ελάχιστα μπορείς να διακρίνεις. Τα όπλα της εθνικής μπάσκετ για αυτό το Παγκόσμιο, είναι ο τρόπος που προσεγγίζει τα πάντα. Που αφομοιώνει ξεχωριστά κάθε ματς , κάθε σύστημα, κάθε δυσκολία.

Διαβάστε για το παιχνίδι ανάμεσα στην Εθνική μας ομάδα και την Κροατία...

Οι Βαθμολογίες των τεσσάρων ομίλων του Παγκοσμίου Κυπέλλου...

Ο Κατσικάρης, οι συνεργάτες του και οι παίκτες, επιβάλλεται να χειροκροτηθούν από τώρα. Καρφάκι δε μου «καίγεται» προσωπικά αν δεν βγούμε πρώτοι. Καρφάκι αν πάμε στην Μαδρίτη και φύγουμε αμέσως, αποκλεισμένοι από το πρώτο χιαστί. Εγώ βλέπω με τα ματάκια μου μια ομάδα με… ρομποτικές συνεργασίες. Μια ομάδα ευχαριστημένη για αυτό που κάνει. Μια ομάδα που όλοι έλεγαν ότι έχει πρόβλημα στους ψηλούς, αλλά αν το διαπίστωσαν -ως τώρα- να μας το πουν κι εμάς να το μάθουμε. Η εθνική της Ελλάδας έχει 4/4 και οι Κροάτες θα παίξουν με το Πουέρτο Ρίκο… τελικό πρόκρισης. Αυτό έγραψε η ιστορία. Βρε μπορεί να παίξουμε στους «8» πάλι με την Κροατία και τότε να χάσουμε, αλλά και τι έγινε; Ανοίγετε την τηλεόραση και βλέπετε και γουστάρετε; Αυτό έχει σημασία…

Μια ομάδα που τα δίνει όλα. Κερδίζει από την αρχή, κρατάει διαφορές, «σκοτώνεται» στην άμυνα, έχει… ιπτάμενους τύπους, έχει εγκεφαλικούς παίκτες και χρησιμοποιεί και την ψυχή της. Στα 2’30’’ πριν το τέλος της τρίτης περιόδου, χαμένη μπάλα, έτοιμοι οι Κροάτες να την πάρουν, ο Τόμιτς σπρώχνει τον Μπουρούση, ο Γιάννης σηκώνει το πόδι και διώχνει σε… κόρνερ. «Βρε διώξτη να φύγει από ‘δω» λένε τα δυο στόπερ μεταξύ τους. Ε, αυτό έκανε και ο Μπουρούσης σε άλλο άθλημα. Ο Ζήσης 10 ασίστ, ο Καλάθης εκεί που τον έψαχναν «πυροβολούσε», Πρίντεζης- Καϊμακόγλου τεσσάρια συμπλήρωσης ο ένας του άλλου.

Ο Παπανικολάου; Θα δουν στο βίντεο τι τους έκανε; Μα όλοι, τώρα αδικώ παίκτες. Και να θυμάστε: Κανείς δε γιορτάζει, ούτε αυτά που διαβάζετε είναι φανφάρες. Ξεχάστε το. Από την Αργεντινή μπορεί και να χάσεις. Αλλά να είστε σίγουροι, ότι και την ώρα της ήττας, θα το ‘χουν παλέψει πολύ. Η ομάδα αυτή είναι το… μέλλον, δεν είναι το παρόν. Φέτος απλά στέλνει τα μηνύματα. Το αν τα έλαβαν οι αντίπαλοι θα το μάθουμε τα επόμενα χρόνια. Α και κάτι σημαντικό: Αν βέβαια «μας θέλει» θα συνεχίσουμε εδώ στην Ιβηρική. Γιατί να φύγει η Ελλάδα, σάμπως όλοι οι άλλοι είναι πολύ καλύτεροι; Έκλεισε λοιπόν η τέταρτη μέρα με τον καλύτερο για εμάς τρόπο και μας βρήκε ξανά με χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Τι ωραία περνάμε…

Αν σας πω ότι στενοχωρήθηκα που κέρδισε το Πουέρτο Ρίκο τις Φιλιππίνες, θα είναι τεράστιο ψέμα. Οι λόγοι κάμποσοι. Πρώτα απ’ όλα, οι συμπαθείς παίκτες του Πάκο Όλμος όσο πάνε και μειώνονται. Ο Μπάλκμαν για να παίζει κάνει θεραπείες, ο Αρόγιο ούτε στο γήπεδο δεν ήταν, ο Βασάλο κάθεται στην άκρη του πάγκου και έχει μείνει ο Μπαρέα να τα κάνει όλα! Μα όλα,,, Βγαλμένος από βραδιές, Γκάλη, Ντράζεν, Οσκάρ Σμίτ (εντάξει μη βαράτε, σε μικρογραφία εννοώ) ο Πορτορικάνος, κάνει τα πάντα. Μα τα πάντα,,, Εντάξει εκ του ασφαλούς, σάμπως θα του πει και κανείς τίποτα, αλλά μπράβο του, του μάγκα. Άντε άλλο ένα 40λεπτο να ησυχάσουν τα αυτάκια μας, από τους Φιλιππινέζους που πιο χαμηλά από το λα μινόρε δεν υπάρχει στη φωνή τους. Εντάξει, συγχαρητήρια για την προσπάθειά τους (χωρίς πλάκα), καταλαβαίνω ότι επειδή το ύψος τους ήταν ένα κι ένα… μίλκο έπρεπε να βαρέσουν κόσμο για να αντέξουν, αλλά δεν χρειάζονται άλλο στη διοργάνωση!

Ειδικά από την στιγμή που πέρασε η συμπαθέστατη Σενεγάλη. Γιατί μη νομίζετε, οι Πορτορικάνοι κέρδισαν, αλλά την ίδια ώρα ένας Θεός που καθόταν δυο καρέκλες δίπλα από τον Φιλέρη και στην από πάνω σειρά από εμένα, έκανε κούρσα που θα την ζήλευε ο κορυφαίος δρομέας της χώρας του. Πανηγύρισε, έστειλε φιλιά στην εξέδρα σε δυο τύπους με βουβουζέλες και μπήκε στον υπολογιστή του να κλείσει ξενοδοχείο για Μαδρίτη. Μπράβο στους «λέοντες» που ξεκίνησαν με την 27αρα κατακέφαλα από την ομάδα μας και όρθωσαν ανάστημα σε χρόνο- μηδέν.

Κι αφού γιόρτασαν την επιτυχία των Πορτορικάνων, μετά δεν κατάφεραν να χαρούν τη δική τους συμμετοχή σε αυτή την τέταρτη ημέρα του τουρνουά. Το ρεπό δεν έκανε καλό στους συμπαθείς Αφρικανούς και η Αργεντινή τους «άλλαξε τα φώτα». Ήταν η πιο άνετη εμφάνιση των Νοτιοαμερικανών στην διοργάνωση και ο Σκόλα απέναντι στους κατώτερους του αντιπάλους έκανε ένα μικρό παρτάκι. Ελπίζω κόντρα στην εθνική μας να μην μπορεί να βάλει ούτε λέι- απ(δύσκολο…).

Τελευταία μέρα ξημερώνει με τελικούς: Εμείς και η Αργεντινή για το ρετιρέ, Πουέρτο Ρίκο- Κροατία για πρόκριση. Ο Πάκο Όλμος έδινε ευχές στον Κατσικάρη πριν φύγει η αποστολή μας για το γήπεδο. Εμείς τη δουλειά μας την κάναμε. Για να δούμε, λέτε να γυρίσει εσπευσμένα στο Ζάγκρεμπ ο Ρέπεσα; Δύσκολο το βλέπω, αλλά ποτέ δεν ξέρεις…