Έλα εντάξει. Έκαναν ό,τι μπορούσαν να πετάξουν το ματς στα σκουπίδια και μετά, έτρεχαν να ανοίξουν τον κάδο μπας και το ξαναβγάλουν έξω. Αυτή είναι η αλήθεια της συγκεκριμένης αναμέτρησης.

Μέχρι την προπαραμονή των Χριστουγέννων, η Φενέρ έδειχνε αδύναμη. Ήταν η εποχή που οι ελληνικές ομάδες έβγαζαν προς τα έξω ότι δεν είχαν πει την τελευταία τους κουβέντα. Βέβαια και την τελευταία τους ανάσα είχαν βγάλει, απλά δε το ήξεραν.

Η ομάδα του Κοκόσκοβ από εκείνη την βραδιά και μέχρι να μπει στο ΣΕΦ, είχε δώσει 15 παιχνίδια. Από αυτά, είχε κερδίσει τα 13. Δυο μόνο ήττες! Δείγμα της καλής δουλειάς του προπονητή. Και μόνο αυτού. Η πανάκριβη ομάδα του Ομπράντοβιτς (εξάλλου μόνο σε τέτοιες υπογράφει) είναι παρελθόν.

Οι Τούρκοι δεν θεωρώ ότι θα πάρουν τον τίτλο, αλλά αν μη τι άλλο απέκτησαν συνοχή κόντρα στα προγνωστικά. Κάποια στιγμή να σκεφτείτε, οι Πειραιώτες ήταν τέταρτοι και οι Τούρκοι δωδέκατοι! Όλα αυτά διαφοροποιήθηκαν με τον χρόνο, με τις καταστάσεις, με την τύχη/ατυχία και με τις επιλογές που έκαναν οι ομάδες.

Το πρώτο μέρος σημαδεύτηκε από το εξής: Η Φενέρ έπαιζε σκληρή άμυνα. Χτυπούσαν μπάλες, χέρια, επαφές, τα πάντα! Όπως πρέπει σε αυτό το επίπεδο. Τα κορμιά τους δεν κώλωναν. Από την άλλη, όποιος ήθελε πέρναγε στην ρακέτα του Ολυμπιακού. Ο Μπαρτζώκας ξεκίνησε με τον Κουφό, έγινε πάρτι κάτω από το καλάθι της ομάδας και η διψήφια διαφορά χτίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες. Κανένα είδος άμυνας δεν μπορούσε να περιορίσει την δράση των φιλοξενούμενων.

Όταν πήγαν λοιπόν στα αποδυτήρια, η Φενέρ κέρδιζε με 16 πόντους. Ο Κοκόσκοβ μπορούσε να φωνάξει για το 1/7 τρίποντα και τέλος. Είχαν αναγκάσει οι παίκτες του, τους "ερυθρόλευκους" σε 10 λάθη και στα δίποντα ήταν στα 18/25. Inside game για σεμινάριο, απέναντι στην άμυνα του Ολυμπιακού, που γλίτωνε μόνο κατά τύχη.

Και το χειρότερο; Light αντιμετώπιση από τους περισσότερους "ερυθρόλευκους" στο πάρτι της Φενέρ και κυρίως του Βέσελι. Ο Τσέχος εδώ και ένα δίμηνο κάνει πλάκα σε όλους, δε θα 'ταν δύσκολο να το πράξει στους κόκκινους ψηλούς.

Και μετά ήρθε το δεύτερο 20λεπτο, που κλασικά η ελληνική ομάδα πέρασε στην δική της αντεπίθεση. Έγινε καλύτερος ο Ολυμπιακός, το πήγε και στους 6, με τον Σλούκα να ανοίγει το παιχνίδι σωστά, και τα 4αρια να ανεβάζουν κατακόρυφα απόδοση. Ναι, έβαλε προβληματισμό στον αντίπαλο πάγκο. Αλλά με γιουρούσια και με προσπάθειες τραβηγμένες από τα μαλλιά δε γίνεται να κερδίζεις.

Όχι αυτή τη φορά δεν θα κάνω άλλη βαθυστόχαστη ανάλυση. Έχετε βαρεθεί να διαβάζετε τα ίδια και τα ίδια. Οι "ερυθρόλευκοι" τελείωσαν με 14/29 τρίποντα και κυρίως… 20 λάθη!!! Κέρδισαν τα ριμπάουντ και αυτό έγινε επειδή στο τρίτο δεκάλεπτο δεν επέτρεψαν να λειτουργήσουν οι Τούρκοι όπως στο πρώτο μέρος.

Η Φενέρ θα συνεχίσει να παλεύει για το καλύτερο πλασάρισμα. Οι Πειραιώτες θα συνεχίσουν να δίνουν τις μάχες τους, μέχρι να τελειώσει το μαρτύριο και μετά ο κόσμος θα περιμένει να ξαναδεί έναν ολοκαίνουργιο κανονικό και δυνατό Ολυμπιακό άξιο της φανέλας, της ιστορίας και των υψηλών απαιτήσεων…

Photo Credits: Eurokinissi