Είναι νόμος και κανόνας σε όλα τα αθλήματα, σε όλο τον πλανήτη να αποφεύγονται τα μεγάλα λόγια και τα βιαστικά συμπεράσματα. Τον μπασκετικό Ολυμπιακό τον είδαν «κακό» με την Βιλερμπάν, «εξαιρετικό» με την Μπάγερν. Η πραγματικότητα είναι μια: Πως η ομάδα βελτιώθηκε μέσα σε 24 ώρες. Είχε ένα εξαιρετικό δεύτερο μέρος και άφησε ευχαριστημένο τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Ως εκεί. Τέλος.

Η δουλειά συνεχίζεται. Το μόνο που δε συνεχίζεται, επειδή ο αγώνας τελείωσε, είναι το να μοιράζει ασίστ ο Σλούκας. Ο Κώστας έκανε ρεκόρ καριέρας, «φτιάχνοντας» όλους τους συμπαίκτες του και βάζοντας κάτω απ’ όλα και όλους, τον εαυτό του και γλυκαίνοντας το κόκκινο παιχνίδι. Σίγουρα ο Έλληνας διεθνής έκλεψε την παράσταση, αλλά οι προπονητές είχαν κι άλλα πράγματα να δουν. Και να σταθούν στην παρουσία και άλλων παικτών. Θα μπορούσε επίσης, κάποιος να μιλήσει για αρκετές ομοιότητες στο ξεκίνημα του αγώνα με την Μπάγερν συγκριτικά με αυτό κόντρα στη Βιλερμπάν. Ωστόσο δεν είναι απαραίτητο να σας κάνω βαθυστόχαστη ανάλυση τακτικής για ένα φιλικό αγώνα. Αυτό που πρέπει να αναφερθεί απλά και να λειτουργήσει ως τροφή μπασκετικής σκέψης, είναι το γενικό πλάνο, η γενική εικόνα, τα «θέλω» του προπονητή και το κατά πόσο μπορούν να υποστηριχθούν από τους παίκτες του.

Ο Μπαρτζώκας έχει μια φιλοσοφία που γνωρίζουμε όλοι και δε πρόκειται να την αλλάξει τώρα. Και καλά θα κάνει. Σε τούτη τη φιλοσοφία θα πρέπει απλά να προσαρμοστούν άπαντες. Το αργά ή γρήγορα δεν υπάρχει. Περνάνε οι μέρες, ξεκινάει η Ευρωλίγκα και οι απαιτήσεις είναι πάντα υψηλές. Με τι ασχολείται ο κόσμος και ο Τύπος; Με πράγματα που δεν είναι τόσο κοντά στις ανάγκες του Ολυμπιακού. Να το πω και πιο απλά. Την ώρα που πολλοί με ρωτάνε « Παντελή η ομάδα θέλει 5αρι;» το δικό μου ερώτημα στο μυαλό μου είναι άλλο: Θα πάει πάλι με τον Πρίντεζη φουλ στο «4» ή ο Ζαν Τσάρλς με τον Βεζένκοβ θα καταφέρουν να στηρίξουν;

Με την Μπάγερν ο Σάσα ήταν καλός, όμως θα πρέπει τις υψηλές στροφές να τις διατηρήσει και στα δύσκολα. Το ότι ο κόσμος φοβάται τον Μάρτιν και τον Έλις το θεωρώ λογικό, αλλά όχι δίκαιο. Είναι δυο παιδιά που έχουν μπροστά τους μια μεγάλη πρόκληση. Και ήδη παρατηρούμε, ότι μπορούν να συνεργαστούν και να πάνω απ’ όλα να καταλάβουν το πως πρέπει να στηρίξουν τους κοντούς. Επίσης, το να θυμούνται πολλοί τον Μιλουτίνοβ το ασπαζομαι. Το να μου λένε για τον Κουφό, που δε μπορεί να παίξει γρήγορα, δε το δέχομαι. Ή μετά από δυο φιλικά να βγαίνουν ελληνικά πορίσματα του στυλ « θέλει ψηλό». Το τι θέλει και αν θέλει θα φανεί. Όχι τώρα. Ο Ολυμπιακός επίσης, δεν έχει φρεσκάδα, αλλά καλοί μου φίλοι και φίλες, αν είχε φρεσκάδα τώρα, τι θα έπρεπε να κάνει τον… Φλεβάρη.

Φυσικά και το μονόπαντο πικ ‘ν ρολ και «δυο εναντίον δυο» της Τρίτης αποτέλεσε αφορμή για ποικίλα σχόλια. Όμως ποιος απαγορεύει από μια ομάδα να λαθέψει, να δοκιμάσει και να δουλέψει όπου έχει ανάγκη στους φιλικούς αγώνες;

Στην δεύτερη περίοδο με την Μπάγερν ο Μπαρτζώκας είδε την ομάδα του να παίζει καλύτερη άμυνα. Μέσω αυτής να βρίσκει και εύκολο καλάθι. Κόντρα στους Γερμανούς, είδαμε τους Πειραιώτες να έχουν 4 πόντους στο 8λεπτο (!) Σιγά- σιγά άλλαξε αυτό. Η πίεση του Μακ Κίσικ βρήκε δίπλα της αυτή του Λαρεντζάκη (δε καταλαβαίνω γιατί κάποιοι λένε ότι δεν τον… βλέπει ο Μπαρτζώκας, δε το πιστεύω) ο οποίος έδωσε και λύσεις στο περιφερειακό σκοράρισμα τόσο στο δεύτερο όσο και στο τέταρτο δεκάλεπτο.

Την ίδια ώρα, ανέβασε στροφές και ο Βεζένκοβ, ξαναμπήκε ο Σλούκας, ο Ολυμπιακός δούλεψε θετικά (δε θέλω να χρησιμοποιήσω πιο… θαρραλέα λέξη) και το απογείωσε όλο αυτό στην τρίτη περίοδο, όπου το τρανζίσιον δούλεψε σα να βλέπαμε επίσημο παιχνίδι. Ο Σλούκας μοίραζε τις ασίστ σα καραμέλες και όλοι το εκμεταλλεύονταν. Με 27 πόντους επίθεσης το δείγμα ήταν εξαιρετικό και εδώ καταλαβαίνει κανείς πως ούτε οι βιαστικοί πανηγυριτζήδες, ούτε οι βιαστικοί νεκροθάφτες, έχουν θέση στη λογική του αθλητισμού, των ομάδων και της δουλειάς που γίνεται σε αυτές. Τα μάτια μας έχουν να δουν πολλά ακόμα, σε μια σεζόν που ξεκινάει περίεργα λόγω της πανδημίας. Ο Ολυμπιακός θα κληθεί:

Να γίνει ακόμη πιο πιεστικός στη μπάλα.

Να λειτουργήσει πιο σωστά στο αμυντικό τρανζίσιον

Να μπουν οι καινούργιοι πιο γρήγορα στο πνεύμα

Να βρεθεί μια σταθερά στο μακρινό σουτ

Να έρθουν οι ισορροπίες

Να μαθευτούν οι ρόλοι

Ο Χάρισον δεν έχει μπει στο… νερό, ο Μακ Κίσικ ξετρέλανε πριν κάτι μήνες στο ντεμπούτο του με τον Παναθηναϊκό. Ο Έλις έχει αυξημένες αρμοδιότητες και δεν είναι απλά ο… ξεκουραστής του Μιλουτίνοβ. Ο Μάρτιν πρέπει να σουτάρει εκατό βολές μετά από κάθε προπόνηση. Ο Τζένκινς να μάθει τη φιλοσοφία του προπονητή. Και όλοι οι Έλληνες να λειτουργήσουν και ως μπροστάρηδες, αλλά και ως υποστήριξη των ξένων.

Έχει δουλειά η ομάδα, θα κληθεί να «δέσει» μέσα σε επίσημα παιχνίδια, αλλά αυτό ισχύει και για τους άλλους συμμετέχοντες στην Ευρωλίγκα. Απλά η απουσία από το πρωτάθλημα θα φέρει μικρή καθυστέρηση στον Ολυμπιακό!

Ο Σλούκας πάντως φρόντισε να… ενημερώσει για τις δικές του διαθέσεις. Όχι ότι δεν τον περιμέναμε.