Η λέξη αποτυχία δεν υπάρχει για την φετινή προσπάθεια της Εθνικής μας. Να με συμπαθάτε, αλλά όσοι επιθυμούν να κολλήσουν την ταμπέλα, ας ανατρέξουν στο πως σκεφτόμασταν την παρουσία μας στις Φιλιππίνες τον χειμώνα και πως καταλήξαμε.

Ο Δημήτρης Ιτούδης και οι έντεκα μπασκετμπολίστες του, κλήθηκαν να διατηρήσουν μια μπασκετική αξιοπρέπεια. Να εκπροσωπήσουν επάξια την χώρα μας και να κάνουν την καλύτερη δυνατή προσπάθεια.

Από την στιγμή που είχαμε στον όμιλο τους Αμερικανούς, ήταν δεδομένο ότι μόλις χάναμε θα μπαίναμε στην διαδικασία τριών συνεχόμενων do or die παιχνιδιών. Κερδίσαμε το πρώτο με την Νέα Ζηλανδία και η Ελλάδα μπήκε στους "16" του κόσμου.

Χάσαμε από την Λιθουανία (το τελικό αποτέλεσμα δεν έχει καμία σχέση με την εικόνα) και δεν θα έχει σημασία η αναμέτρηση με το Μουροβούνιο. Ούτε για εμάς, ούτε για τους αντιπάλους μας.

Σε μια διοργάνωση που η Γαλλία απέτυχε, η Αυστραλία το ίδιο, που η Ισπανία έχει αρχίσει να βάζει πράγματα σε βαλίτσες, η εθνική της χώρας μας ήταν μακριά από την υψηλή ταχύτητα.

Οι παίκτες που ίδρωσαν την φανέλα, μπορούν να έχουν ήσυχη την συνείδησή τους. Ο Ιτούδης με την Ομοσπονδία, θα πρέπει να καθίσουν, να συζητήσουν και να κάνουν τον δικό τους απολογισμό.

Για τον χειρισμό, για τις επιλογές, αλλά και για όσα εισέπραξαν. Το να σβήνεις μονοκοντυλιά και να λες "ό,τι έγινε, έγινε, ας προχωρήσουμε" δεν είναι πάντα το σωστό. Καμιά φορά οι σκληρές αποφάσεις χτίζουν και τις σωστές ομάδες...

Τους κάναμε να κλαίνε...

Μας τα έδωσαν τα σουτ οι Λιθουανοί και στην πρώτη περίοδο οι διεθνείς μας είχαν 4/12 τρίποντα. Χάρη στα εύστοχα, την ώρα που σημειώθηκαν μπορέσαμε και βρήκαμε ρυθμό γιατί η ομάδα στο ξεκίνημα ήταν νωθρή.

Ο Μπραζντέικις σκόραρε όπως ήθελε και ο Ιτουδης με γρήγορες κινήσεις έβαλε Παπαπέτρου- Λαρεντζάκη για να ισιώσει το πράγμα. Οι κορυφαίοι κόντρα στην Νέα Ζηλανδία, άλλαξαν το προφίλ μας και βοήθησαν τον Γουόκαπ να οργιάσει.

Έκανε εξαιρετικό πρώτο μέρος ο Τόμας και γενικά η εθνική ήταν μέσα στην στόχευση και την λογκική του αγώνα. Μπορέσαμε να διαχειριστούμε ακόμη και άσχημες καταστάσεις, όπως πχ έναν τραυματισμό του Λαρεντζάκη.

Κλέψαμε τρεις φορές την μπάλα μέσα από τα χέρια τους και ο Ιτούδης είδε όποιον και να έφερνε από τον πάγκο να του έδινε κάτι. Ο Μποχωρίδης και Χατζηδάκης πέρασαν από το παρκέ και έπαιξαν τέτοιες άμυνες σε σημείο ο Μοντεγιούνας και οι συμπαίκτες του να εκνευριστούν.

Ο Μωραΐτης κάλυψε το κενό του Λαρεντζάκη και γενικά ήμασταν καλύτεροι αφήνοντας τους Λιθουανούς να βρίζουν τους διαιτητές. Αγαπάνε πάρα πολύ το άθλημα. Το λατρεύουν. Αλλά δεν υπάρχει Λιθουανός που να μην κλαίγεται στους διαιτητές...

Και μετά κλάψαμε εμείς...

Ο Γιοκουμπάιτις έχει αναλάβει, μπορεί- δεν μπορεί να οδηγήσει την φετινή Λιθουανία. Ο Μωραΐτης πήγε καλά πάνω του και ο έδωσε και λύσεις μπροστά. Τα θέματά μας ήταν, όταν κουραζόταν ο Γουόκαπ που αποτέλεσε την αρχή των πάντων.

Ο Ιτούδης έπαιξε και με τον Θανάση στο "5" σε ένα σχήμα που είχε στόχο να εμποδίσει να πάρει μπάλα ο Μοντεγιούνας και να επιτεθεί πιο άμεσα. Το δεύτερο δεν έγινε, ήταν πιο πειστικοί μπροστά και μας κέρδισαν 25- 15 σε επιμέρους σκορ τρίτης περιόδου. Η Λιθουανία δεν είναι κανά σκιάχτρο, απλά κάποιες από τις αδυναμίες μας που δεν γινόταν να καλυφθούν, έγιναν εύκολα ορατές από το παιχνίδι τους.

Βελτίωσαν και την ευστοχία τους, βρήκαν σταθερότητα στο σκοράρισμα και γενικά οδήγησασν το ματς εκεί που αυτοί ήθελαν. Και στο τέλος απαλλαγμένοι από το άγχος έβλεπαν το καλάθι σαν θάλασσα και έριχναν πετρούλες.

Η Λιθουανία ήταν όπως η Ελλάδα απέναντι στην Νέα Ζηλανδία. Κακή στο πρώτο ημίχρονο, καλή στο δεύτερο. Μπόρεσε να κρατήσει σε ένα καλό επίπεδο την οργάνωση του παιχνιδιού της, οι παίκτες της έπαψαν να ασχολούνται με τους ρέφερι και με τον Μπεντίζιους να γίνεται τέταρτος πόλος, πήραν την πρόκριση για την επόμενη φάση. Η ελληνική ομάδα θα παίξει με τον Μαυροβούνιο παιχνίδι κατάταξης ομίλου.

Ώρα αποφάσεων!

Συμπερασματικά, το παιχνίδι το χάσαμε δίκαια αφού στο δεύτερο ημίχρονο δεν είχαμε αντοχές, κάποιοι από τους διεθνείς δεν ήταν στην καλύτερη βραδιά τους (και δεν υπήρχαν περιθώρια σε αυτή την εθνική για άσχημα βράδια) και ο Γουόκαπ δεν μπορούσε να κάνει και τον εαυτό του και τον... Γιάννη Αντετοκούμπο.

Οι έντεκα παίκτες που ήρθαν στην Μανίλα, αξίζουν ένα ζεστό χειροκρότημα, όχι για τις νίκες που σημείωσαν, αλλά γιατί ήταν μια ενωμένη ομάδα, που δεν έδωσε ποτέ δικαιώματα. Και αυτό πάει και στα υπέρ των προπονητών.

Όπως έγραψα στον πρόλογο, από 'δω και πέρα, ο Βαγγέλης Λιόλιος με τους συνεργάτες του, θα πρέπει να αγριέψουν και λίγο γιατί η εθνική μπάσκετ δεν είναι σούπερ μάρκετ να μπαινοβγαίνει ο καθένας όποτε του καπνίσει. Επόμενη υποχρέωση το προΟλυμπιακό τουρνουά...

Το SPORT24 στο Mundobasket 2023

Το Mundobasket 2023 παίζεται στο SPORT24! Δες αναλυτικά το Πρόγραμμα του Mundobasket και τα αποτελέσματα των αγώνων του Mundobasket 2023, παρακολούθησε το Mundobasket live στο Matchcenter και κάνε εγγραφή στα push notifications του SPORT24 αλλά και στο Youtube κανάλι μας για να μαθαίνεις όλες τις εξελίξεις για το Παγκόσμιο Κύπελλο Μπάσκετ.

Δείτε το Post Game του παιχνιδιού με τον Παντελή Βλαχόπουλο και τους απεσταλμένους του SPORT24, Παντελή Διαμαντόπουλο, Σπύρο Καβαλιεράτο και Χάρη Σταύρου οι οποίοι μετέφεραν το κλίμα και τα τελευταία νέα από τη Μανίλα.