Η Εθνική ομάδα δεν είναι για τ' απωθημένα κανενός

Αν το "Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει" είχε βγει για μια από τις εθνικές της χώρας μας, δικαιωματικά αυτή που το αξίζει είναι η ομάδα του μπάσκετ. Γιατί αυτό το δικαίωμα το έχει κερδίσει στο πέρασμα των χρόνων.

Δεν θα σας κουράσω γράφοντας αυτά που ήδη γνωρίζετε. Αναλύθηκε στο έπακρο η παρουσία της ελληνικής ομάδας στην Μανίλα, γνωρίζουμε όλοι τις δυνατότητες αυτού του συνόλου.

Η στενοχώρια της ήττας από τη Λιθουανία είναι ακόμα μεγαλύτερη, βλέποντας παιδιά που είχαν μια βαριά σεζόν, όπως ο Παπανικολάου κι ο Παπαγιάννης να λυγίζουν και να κάνουν μια σκληρή αυτοκριτική. Ούτε από αυτούς τους δυο όμως, ούτε από κανέναν που βρέθηκε δίπλα τους δεν πρέπει να υπάρχει παράπονο. Είπαμε, ήθελαν, γούσταραν, φόρεσαν το εθνόσημο και ήρθαν στις Φιλιππίνες για να αγωνιστούν...

Για το παιχνίδι με το Μαυροβούνιο δεν υπάρχει λόγος να σας πω κάτι. Μια τυπική διαδικασία κατάταξης, αλλά κι ένα ματς που ο αθλητικός εγωισμός σε υποχρεώνει να παίξεις. Με δεκάδα η εθνική της χώρας μας έκανε την προσπάθειά της μετά την απογοήτευση του αποκλεισμού από τους Λιθουανούς.

Στο τέλος παλέψαμε λίγο, τελικά πήραμε την 15η θέση και ησυχάσαμε... Πάμε στα σημαντικά:

Φτιάξτε την ομάδα!

Πάμε τώρα στον Δημήτρη Ιτούδη. Πολλά έχουν γραφτεί, πολλά έχουν ειπωθεί. Άλλοι λένε ότι το πλάνο να έχουμε στην Εθνική έναν από τους καλύτερους όπως και να λέγεται αυτός, είναι το ενδεδειγμένο. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι πρέπει να υπάρχει ένας μόνιμος ομοσπονδιακός όλη την χρονιά, να πληρώνεται και να βλέπει αγώνες.

Αυτό βέβαια αν συνέβαινε θα οδηγούσε σε δευτερότριτες επιλογές προπονητικής την ΕΟΚ, αφού οι σύγχρονοι και καλοί προπονητές μας έχουν δουλειά, πλην του Γιάννη Σφαιρόπουλου, ο οποίος όμως είναι κι αυτός στη συγκεκριμένη κατηγορία και βρίσκεται πάντα στις λίστες των ομάδων της Ευρωλίγκας.

Ο Δημήτρης Ιτούδης ανακοινώθηκε μια ωραία μέρα μετά Βαΐων και κλάδων. Ξέσπασαν δικαιολογημένοι πανηγυρισμοί από την πρόσληψη κι η επικοινωνιακή πολιτική μιλούσε για "αλλαγή σελίδας", μετά από εποχές Τρινκιέρι, Μίσσα, Σκουρτόπουλου.

Ο Βαγγέλης Λιόλιος ταξίδεψε στη Ρωσία για να πείσει την ΤΣΣΚΑ κι ένας από τους καλύτερους κόουτς της Ευρωλίγκας δέχθηκε να αναλάβει. Ούτε πεινασμένος από τίτλους είναι, ούτε είχε ανάγκη στην τελική να χάνει κι αυτός τα καλοκαίρια του. Φυσικά και πληρώνεται αλλά έχει να ζήσει.

Στο Ευρωμπάσκετ αποτύχαμε. Και διαφωνώ με τον Λιόλιο που πήρε την ευθύνη για το "πέρυσι". Κανένα λάθος δεν έκανε πέρυσι η ΕΟΚ, αντιθέτως τούς μάζεψε όλους. Στο Παγκόσμιο φέτος, δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο.

Πιστεύω ότι θα πρέπει να συνεχιστεί η συνεργασία των δυο πλευρών βάσει συμβολαίου. Δεν γίνεται να "καίγονται" προπονητές έτσι για πλάκα, ούτε να καταντήσει η εθνική ομάδα της Ελλάδας μια ποδοσφαιρική ομάδα τοπικού πρωταθλήματος που αλλάζει πρόσωπα μόνο και μόνο επειδή κάποιος δεν γουστάρει κάποιον άλλο.

Καταλαβαίνω από τις παρασκηνιακές στήλες ότι υπάρχουν προβλήματα. Δεν γνωρίζω το ποσοστό αλήθειας, αλλά και δεν με ενδιαφέρει. Η εθνική ομάδα είναι η ομάδα της χώρας, όχι των ατζέντηδων, όχι των παικτών, όχι των προπονητών.

Η Ομοσπονδία πρέπει να τα βάλει όλα σε μια τάξη. Αν κάνουν κουμάντο μάνατζερ και το ξέρουμε, είμαστε όλοι άξιοι της μοίρας μας. Αν οι παίκτες έχουν την Εθνική για να ξεσπάνε τα απωθημένα από τις ομάδες τους (γιατί εκεί πού να κουνηθούν;) να πάνε να βρουν άλλο χόμπι. Αν οι προπονητές δεν μπορούν να επιλέγουν με τα σωστά κριτήρια τότε να καθίσουν στις ομάδες τους.

Παρακαλάμε κάθε άνοιξη να τελειώσει το πρωτάθλημα και να καμαρώσουμε την μάζωξη αυτής της ομάδας. Κι αντ' αυτού βλέπουμε τρίμηνα σήριαλ. Με παραφιλολογίες, ίντριγκες, αηδίες. Που καμία σχέση δεν έχουν με αυτό που πρεσβεύει η τιμημένη Εθνική του μπάσκετ!

Βγήκαμε 15οι στο Παγκόσμιο, είναι η χειρότερη θέση μας. Και το άσχημο είναι ότι δεν μπορείς να πεις κουβέντα γι' αυτούς που έπαιξαν. Γιατί πολύ απλά αυτοί έκαναν τα πάντα. Όταν όμως λες "δεν είμαι για 15ος", άρα κάποιος φταίει. Κάτι φταίει. Ας το βρουν...

Δεν υπάρχουν περιθώρια για να χαλάμε την εικόνα του ελληνικού μπάσκετ και θεωρώ ότι κανείς δεν θέλει να χαλάσει και την προσωπική του. Δεν είναι δυνατόν να έχουμε έναν από τους καλύτερους παίκτες του πλανήτη (Γιάννη) κι άσχετα αν αυτός λόγω επέμβασης φέτος δεν τα κατάφερε να παίξει, να είμαστε μια ομάδα που τώρα δεν φοβάται κανείς.

Ο Ιτούδης αν γουστάρει πραγματικά να είναι στην Εθνική, δεν έχει παρά να το συζητήσει με την Ομοσπονδία και να βάλουν κάτω ένα πλάνο πολύ πιο ξεκάθαρο και σκληρό.

Αν η ΕΟΚ έχει παράπονα, να τα πει. Αν οι παίκτες έχουν θέματα, να βρουν το σθένος να τα εκφράσουν στα ίσια κι όχι με χαζοατάκες στα αποδυτήρια των ομάδων τους, όπου νιώθουν ασφάλεια.

Οι αντρίκειες συμπεριφορές κάνουν και τις μεγάλες ομάδες. Κι η Ελλάδα στο μπάσκετ (όσο υπάρχουν γενιές καλών παικτών, γιατί τα δύσκολα έρχονται) πρέπει πάντα να έχει μεγάλη ομάδα...