Έκλεισε και η τρίτη βραδιά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Και τι έμεινε; Αφού ξέρετε πως κάθε βράδυ συζητάμε λίγο διαφορετικά, μακριά από συστήματα και τεχνικές αναλύσεις. Στο κάτω- κάτω, αυτά δεν τα θυμάσαι την επόμενη μέρα.

Διαβάστε αναλυτικά για τη νίκη της Εθνικής μας απέναντι στο Πουέρτο Ρίκο για την τρίτη αγωνιστική του Παγκοσμίου Κυπέλλου...

Ούτε οι παίκτες τα θυμούνται. Μόνο οι στιγμές μένουν! Μόνο! Όπως εκεί που είχε μειώσει στους εννιά το Πουέρτο Ρίκο και ο Νίκος Ζήσης «έριξε μια τουφεκιά» όπως τραγούδησε ο αείμνηστος Νίκος Ξυλούρης! Το τέλος των συμπαθέστατων Κεντροαμερικανών είχε έρθει. Δεν θα πω περισσότερα γιατί δεν υπάρχει λόγος. Η εθνική πρέπει να προχωρήσει βήμα- βήμα και με ηρεμία. Όσο δημιουργούμε εντυπώσεις, τόσο χειρότερα είναι. Η ομάδα χρειάζεται γαλήνη. Και το ξέρουν όλοι. Μα πάνω απ’ όλα το γνωρίζουν όλοι οι παίκτες και αυτό είναι το κορυφαίο!

Κι αφού τη γλίτωσαν από τις Φιλιππίνες, οι Κροάτες έλαβαν σκληρό μάθημα, από τους συμπαθείς Σενεγαλέζους. Οι τίμιοι αυτοί Αφρικανοί, αφού «έφαγαν» την 27αρα κατακέφαλα από την εθνική μας, στην συνέχεια, αντέδρασαν με εξαιρετική ωριμότητα. Την επόμενη κιόλας μέρα, νίκησαν το Πουέρτο Ρίκο και «καπάκι» την Κροατία. Και επειδή μπορεί να διαφεύγει, οι άνθρωποι παίζουν κάθε φορά με κάμποσες ώρες μείον στο 24ωρο. Τι εννοώ; Πρώτο ματς με την εθνική Σάββατο στις 9μ.μ.(πάντα με δική μας ώρα) , την Κυριακή αγωνίστηκαν 6.30μ.μ. και μετά τους έβαλαν στη 1.30μ.μ. Οι άνθρωποι με τα φυσικά τους προσόντα, την ταχύτητα και –κυρίως- το άλμα στον Θεό, κέρδισαν και τον χρόνο. Και το απολαμβάνουν και βέβαια τους άνοιξε η όρεξη και θέλουν να κερδίσουν κι άλλους. Να σας πω κάτι;

Αν είναι να κάνουμε κι εμείς καμιά ήττα τότε μακάρι και να «καθίσει» και καμιά μεγάλη ισοβαθμία, να ‘ναι η Σενεγάλη μέσα και να ‘χουμε εμείς την 27αρα στο παντελόνι μας. Το σενάριο αυτό βέβαια, δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει. Εμείς να κερδίζουμε θέλουμε. Και σε καμία περίπτωση να μην ασχολούμαστε με τους άλλους. Απλά επειδή μπορεί και να σου «κάτσει» καμιά στραβή, βλέπεις τι γίνεται για να ξέρεις κι εσύ. Το επόμενο παιχνίδι μας, θα ‘ναι κόντρα στο «θύμα» των Σενεγαλέζων. Μα αυτοί οι Κροάτες, δεν αλλάζουν ποτέ. Παίκτες με ταλέντο, αλλά πρώτα θα κάνουν το… κομμάτι τους και θα μετά θα συνεργαστούν. Είναι ντεφορμέ ο Τόμιτς και αυτό το πληρώνουν.

Ο Σάριτς με τον Μπογκντάνοβιτς παίρνουν τις επιθέσεις και ο Ρούντεζ σουτάρει. Εδώ όμως θέλω να πω κάτι. Είσαι ο καλύτερος σουτέρ(βάσει στατιστικής) στην Ευρώπη στο τρίποντο, πρώτος στην Ισπανία και είσαι ελεύθερος στο κρίσιμο σουτ της αναμέτρησης. Και το χάνεις; Ε, αυτή η καρδιά μαρουλιού, τελικά βγαίνει σε μπόλικα σώματα. Ελπίζω αν τύχει και εμάς, να σημαδέψει σίδερο. Ένα «μεγάλο» σουτ(μείωσε» στον πόντο, πήρε παίκτης της Κροατίας, το έβαλε, αλλά δεν είναι Κροάτης. Ο Λαφαγιέτ!

Και αφού οι βουβουζέλες μπήκαν στα κουτιά τους για να «ξεκουραστούν», το γήπεδο γέμισε με ΑργεντινοΦιλιππινέζους. Α μυστικά μαζί σας δεν έχω. Κλάσεις πιο συμπαθητικοί οι Σενεγαλέζοι. Με τα χορευτικά τους, τα συνθηματάκια τους, τα ωραία τους. Αυτοί οι Ασιάτες, είναι η χαρά του ωτορινολαρυγγολόγου. Στο κάνουν το τύμπανο, ελβετικό τυρί. Και η Αργεντινή τους έδωσε όλη τη χαρά να ουρλιάζουν για πολύ ώρα. Μέχρι που οι «Γκαούτσος» κατάλαβαν ότι κινδύνευαν να χάσουν. Εκεί σοβαρεύτηκαν, έπαιξαν και με τους ψηλούς και προσπέρασαν. Οι Φιλιππινέζοι δεν είχαν σε τρομερή βραδιά, τον Μπλάτσε, αλλά επέμειναν και κρατήθηκαν ως το τέλος στην διεκδίκηση της νίκης. Είναι πεισματάρηδες και αυτό πρέπει να τους αναγνωρίζουμε. Πολύ τρίποντο όμως ρε παιδί μου, αλλά θα μου πείτε με το μπόι που έχουν οι περισσότεροι που να πάνε; Ρίχνουν καμιά σπρωξιά, κανά «βρώμικο» πισώπλατο μαρκάρισμα και όλο τρίποντο και τρίποντο. Πάντως οι Νοτιοαμερικάνοι δεν τις «έφαγαν» όπως οι δικοί μας παίκτες. Αναμενόμενο. Για να πειράξεις τους περισσότερους από τους παίκτες του Λάμας, θα πρέπει να είσαι έτοιμος (ειδικά αν είσαι και γύρω 1.70μ.) να λάβεις πολύ πιο σκληρή απάντηση!

Α, η άσχημη στιγμή της βραδιάς ήταν η λιποθυμία ενός συνάδελφου από την Αργεντινή. Ξαφνικά σωριάστηκε δίπλα μας λίγο πριν τα μεσάνυχτα. Ούρλιαζαν οι συμπατριώτες του, έτρεχαν οι Έλληνες(Μπουρούσης, Καλάθης, Παπανικολάου, Αντετοκούμπο έτρεξαν από τα αποδυτήρια με τον μάνατζερ Κώστα Κώτση, ανέβηκαν στα δημοσιογραφικά να δουν τι έγινε και μπράβο τους), ήρθε ένας γιατρός και ο άνθρωπος συνήλθε! Εδώ άντεξε το γκολ του Γκέτσε, σιγά μην πάθαινε κάτι χειρότερο από μια ζαλάδα! Να ‘ναι καλά ο άνθρωπος...

Αυτά από την Ανδαλουσία, μετά από τρεις μέρες. Η ζέστη κρατάει, στο Σαν Πάμπλο παίζουν μπάσκετ και στους γύρω δρόμους κυκλοφορούν με όσο λιγότερα ρούχα μπορούν. Γυναίκες- άνδρες...