Ήταν ένας Αμερικανός, ένας Ουκρανός και ένας Έλληνας. Και πάνε στο ΟΑΚΑ...
Ο Παντελής Διαμαντόπουλος μοιράζει κάποια μπράβο για τους "αιώνιους", αλλά ταυτόχρονα συμμερίζεται τον καημό του Μεντιλίμπαρ και του Βιτόρια. Δυο παίκτες είπαν "είμαστε εδώ" και ένας γύρισε από την δική του κόλαση.
Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω το άρθρο με κάποια μπράβο. Η σειρά είναι τυχαία, μην δώσετε βάση. Πρώτα απ’ όλα μπράβο στους δυο "αιώνιους" γιατί προέρχονταν από μυστήριες δοκιμασίες και κατάφεραν να δώσουν έναν σκληρό αγώνα άσχετα αν αυτός ήταν ο πρώτος τους για τα προημιτελικά το κυπέλλου.
Παρά τις αλλαγές των προπονητών, προσπάθησαν να μείνουν πιστοί στα πλάνα τους, να τα υποστηρίξουν και στο τέλος μοιράστηκαν τέρματα και εντυπώσεις, όπως υπολόγιζε ο περισσότερος κόσμος. Αυτό το γράφω, γιατί από το πρωί της Τετάρτης οι εννιά στους δέκα με τους οποίους μιλούσα για το ματς, προέβλεπαν ισοπαλία. Και πραγματικά, ισοπαλία ήρθε.
Συνεχίζω τις επιβραβεύσεις. Μπράβο στον Ρόμαν Γιάρεμτσουκ. Όπως έχω επισημάνει πολλές φορές τα μεσημέρια στο Show Must Go On, ο Ουκρανός δεν αξίζει κάποιες κριτικές που έχουν γίνει προς το πρόσωπό του. Πρώτα απ’ όλα δεν είναι άγνωστος. Δεν τον μάθαμε τώρα. Τον έχουμε δει πολλάκις με την εθνική της χώρας του και ξέρουμε τι μπορεί να κάνει.
Κατά δεύτερον, ο Μεντιλίμπαρ του έχει δώσει πολύ λιγότερο χρόνο συμμετοχής από άλλους ποδοσφαιριστές που ήρθαν στον Πειραιά και δεν έδειξαν όσα ενδεχομένως θα μπορούσαν. Και ο Ολιβέιρα και ο Βέλντε (παρεπιμπτόντως μπήκε φουριόζος στο ΟΑΚΑ) και ο Στάμενιτς, ακόμη και ο Γουίλιαν, πήραν πολλές περισσότερες ευκαιρίες από τον Γιάρεμτσουκ. Και ο Ουκρανός ισοφάρισε τον Παναθηναϊκό με μια γκολάρα. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
Μπράβο στον Πάλμερ Μπράουν. Ο οργανισμός Παναθηναϊκός είχε αρχίσει να πιστεύει ότι αυτό το παιδί δεν μπορεί να δώσει κάτι. Και σε αυτό το παιχνίδι, ήρθε έτσι η ιστορία με τα στόπερ που ο ποδοσφαιριστής μπήκε και ήταν πολύ καλός. Ο Βιτόρια ουσιαστικά μπορεί να τον υπολογίζει. Και δεν είναι εύκολο. Τον είχαν ξεχάσει όλοι. Στα ρεπορτάζ αναφερόταν ότι απλά υπάρχει και αυτός.. Τώρα ο Αμερικανός είναι εδώ!
Μπράβο στον Πασχαλάκη. Ναι ναι, ξέρω ότι πολλοί (όσοι είστε Ολυμπιακοί) διαβάζετε και μου λέτε ήμαρτον. Όμως παιδιά δεν είναι έτσι το ποδόσφαιρο. Ο Έλληνας πορτιέρε, έκανε ένα λάθος από το οποίο προήλθε το γκολ του Παναθηναϊκού. Συμφωνώ. Η ευθύνη ήταν όλη δική του.
Αργότερα βέβαια έκανε διπλή επέμβαση και αρνήθηκε ένα δεύτερο πράσινο τέρμα. Επέμβαση που δεν μπορούν όλοι να την κάνουν. Το μπράβο το δικό μου πάει, ότι είχε ξεχάσει και ο ίδιος πότε έπαιξε τελευταία φορά, δεν είναι απλό πράγμα να μην έχεις αγωνιστικό ρυθμό ειδικά σε αυτή την θέση.
Το αήττητο σερί
Οχτώ σερί παιχνίδια αήττητος είναι ο Παναθηναϊκός απέναντι στον μεγάλο του αντίπαλο και αυτό είναι κάτι για το οποίο μπορούν να καμαρώνουν. Τώρα θα ακολουθήσουν δυο σερί ματς μέσα στο Καραϊσκάκης. Λίγο- πολύ ο αγώνας έμοιαζε με αυτόν του πρωταθλήματος.
Ο Παναθηναϊκός πάταγε καλύτερα στο πρώτο μέρος, ο Ολυμπιακός ανώτερος στο δεύτερο. Κουλούρια τότε, από ένα γκολ τώρα. Οι λογαριασμοί ανοιχτοί.
Ο Βιτόρια έχει φέρει πρόοδο στους "πράσινους", άσχετα αν αυτή την φορά υποχρεώθηκε να δει τους παίκτες του να μπαίνουν σε μια δύσκολη κατάσταση με πολλές μπάλες διεκδικήσιμες. Ο ίδιος άλλο ένα γκολ θα το ήθελε, όμως στο ποδόσφαιρο δεν μπορείς να παραγγέλνεις τα γκολ. Πέρα από αυτό το παράπονο, μπορεί να γκρινιάξει για την σόφτ εικόνα από το 60' και μετά, να μαλώσει τους αθλητές του που κάθε φορά έμοιαζαν να κάνουν δεύτερες σκέψεις και φυσικά όταν ο Ολυμπιακός ανέβηκε αυτοί δεν ακολούθησαν και άρχισαν τα λάθη.
Οι "ερυθρόλευκοι" μια τελική (από τις εννιά) είχαν στην εστία και αυτή έγινε γκολ. Έβλεπαν στο πρώτο μέρος ψηλά την άμυνα του ΠΑΟ, αλλά δεν... Αυτό έχει να κάνει με τα χαφ βέβαια και με το ότι ο Τσικίνιο και ο Κωστούλας, ήταν οι μοναδικοί που μπορούσαν να βάλουν ένταση στο παιχνίδι, αλλά δεν αρκούσαν για να πλησιάσουν τον Λοντίγκιν. Καμία επιθετικότητα. Καμία σιγουρια. Άλλο ένα πρώτο ημίχρονο προβληματικό που δεν άρεσε σε κανέναν.
Σίγουρα ήταν και θέμα προσώπων, αλλά σίγουρα στο δεύτερο 45λεπτο οι Πειραιώτες ήταν εξαιρετικοί. Γιατί πολύ απλά γύρισαν στο συνηθισμένο. Μπήκε ο Ελ Κααμπί, μετακινήθηκαν οι Κωστούλας- Τσικίνιο, ήρθαν οι αλλαγές, ενώθηκαν οι γραμμές και εμφανίστηκε και ο Γιάρεμτσουκ την ώρα που χρειαζόταν το κάτι παραπάνω.
Θεωρώ ότι και αυτό το ντέρμπι θα ξεχαστεί, από την άλλη αναμένω με περιέργεια το τι διαφορετικό μπορούν να κάνουν στα ματς που θα ακολουθήσουν δίπλα στην θάλασσα. Μέχρι το πρώτο από αυτά, ο ένας καλείται να τα βγάλει πέρα στο Περιστέρι και ο άλλος να υποδεχθεί την ΑΕΚ...