Ούτε με φάρμακο, ούτε με εμβόλιο (που είναι και της μόδας να τα ακούμε), τέσσερις άνθρωποι κατάφεραν να επιβιώσουν στην Σούπερ Λίγκα, από την μεγαλύτερη πανδημία. Μια πανδημία που δε θα εξαφανιστεί ποτέ και λέγεται «προπονητοϊός». Κι όμως, ο Πέδρο Μαρτίνς, ο Άμπελ Φερέιρα, ο Γιώργος Δώνης και ο Γιώργος Σίμος τα κατάφεραν. Ό,τι κι αν συμβεί το καλοκαίρι μπόρεσαν να βγάλουν τον... μαραθώνιο. Ο καθένας με το δικό του στυλ, τις δικές του αντιλήψεις, με διαφορετικά εμπόδια μπροστά τους. Και οι συνθήκες διαφορετικές και για τους τέσσερις.

Το αποτέλεσμα ίδιο και τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια, σε ένα ελληνικό ποδόσφαιρο, που η καρέκλα του προπονητή μοιάζει με το Κολοσσαίο και με όλων των ειδών τα θηρία έτοιμα να μπουκάρουν. Ο μονομάχος (προπονητής) έχει απέναντί του, διοικήσεις, κόσμο, Τύπο, σχετικούς και άσχετους. Είναι μόνος, με δυο- τρεις συνεργάτες και παλεύει όλους τους παραπάνω να τους κερδίσει με την δουλειά του και τον χαρακτήρα του. Πάμε να δούμε μαζί την τετράδα; Δε θα σας κουράσω. Λίγα λόγια και ουσιαστικά για τον καθένα. Έτσι γιατί αξίζουν κι αυτοί μια καλή κουβέντα βρε αδερφέ, όπως κυβέρνησαν τα... βαπόρια τους. Πάμε λοιπόν:

Ξεκινάμε με τον Πέδρο Μαρτίνς. Αν δεν υπήρχε ο κορονοϊός, θα βάδιζε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Θα 'χε ήδη παίξει το δεύτερο ματς με τους Γούλβς και θα ετοιμαζόταν για την δεύτερη αναμέτρηση με τον ΠΑΟΚ (ημιτελικό κυπέλλου). Νοικοκύρης δίχως άλλο και πάνω απ' όλα επίμονος στις αποφάσεις του. Στήριξε παίκτες και του το ανταπέδωσαν. Δε κώλωσε να «σπάαει αυγά». Είχε την ψυχραιμία και την μεθοδικότητα να επιδείξει γερό στομάχι, ακόμη και όταν «έτρωγε χώμα».

Του... ξημέρωσε να χάσει τον Φορτούνη το καλοκαίρι (μετά τον περίμενε πως και πως αλλά δεν είχε και θέμα να τον «παγώσει» για να τον συνετίσει), αλλά βρήκε τις λύσεις και εμφάνισε μια ομάδα που δύσκολα έτρωγε γκολ και παρότι «δε ξέρναγε φωτιές» από τα πλάγια, στηρίχθηκε στα μπακ του, στον επιθετικό του και φυσικά στον Βαλμπουενά. Όμως κέρδισε τα κεντρικά χαφ, στηρίχθηκε από την διοίκηση, έκλεισε τα αυτιά του στον Τύπο και τον παραδέχθηκε η μεγαλύτερη μερίδα του -πάντα- αυστηρού ερυθρόλευκου κοινού. Δίκαια πρωταθλητής ο Πορτογάλος και πλέον θα μιλήσει και διαφορετικά με την διοίκηση του Ολυμπιακού για τη συνέχιση της συνεργασίας τους.

Είναι ο προπονητής της χρονιάς για μια ομάδα που ξεκίνησε νωρίς, κατάπιε όλα τα ευρωπαϊκά εμπόδια που μπορούσε να ξεπεράσει και έφτασε να βρίσκεται ενάμιση βήμα από το ντάμπλ (ένας ημιτελικός με χαμένο το πρώτο ματς και ο τελικός αν περάσει). Συμπερασματικά, εξαιρετικά κύλησε η ιστορία του Μαρτίνς στον Ολυμπιακό. Έδωσε αρκετά, πήρε πάρα πολλά και ανέβασε τις μετοχές του, που για τον ίδιο και την καριέρα του είναι σημαντικό.

Άμπελ Φερέιρα. Η χρονιά πάει να κλείσει αποτυχημένα. Χαμένο πρωτάθλημα και ένας δύσκολος ημιτελικός στο Καραϊσκάκη με 3- 2 στο πρώτο ματς υπέρ του ΠΑΟΚ, αλλά το επόμενο 90λεπτο στον Πειραιά. Όπως και να 'χει και το κύπελλο να κατακτήσει ο «δικέφαλος», η χρονιά δε βγήκε στον προπονητή του. Για αυτό είναι ίσως και η μόνη περίπτωση από την τετράδα, που η παραμονή έχει να κάνει περισσότερο με την στήριξη της διοίκησης και όχι τα αποτελέσματα. Ήθελε να κάνει διαφορετικά από τον Λουτσέσκου. Όταν όμως πας να αναλάβεις ένα πολύ καλό εστιατόριο που φημίζεται για δυο- τρία καταπληκτικά πιάτα του, βάζεις τις πινελιές σου, αλλά δεν εξαφανίζεις το μενού.

Ο Πορτογάλος έκανε αυτό και το πλήρωσε. Δυσαρεστημένα αποδυτήρια, τραγική ανασταλτική λειτουργία για δυο μήνες, νευρικά κάποια από τα πρώτα βιολιά και τεράστια ήττα (όχι σε σκορ αλλά σε όλα τα άλλα) στον... τελικό πρωταθλήματος με τον Ολυμπιακό στην Τούμπα, όπου ο Μαρτίνς τον «έδεσε κόμπο». Ο Φερέιρα βγάζει τη σεζόν και το ξέρει κι αυτός ότι δεν πέτυχε, αλλά καμία διοίκηση δε μπορεί να κατηγορηθεί επειδή αφήνει τον προπονητή της να ολοκληρώσει το έργο του. Έστω κι αν αυτό δεν ήταν επιτυχημένο.

Η ιστορία του Γιώργου Δώνη, θα μπορούσε από την τετράδα να γίνει και ταινία. Ένας εξαιρετικός προπονητής, που βγάζει τη σεζόν στην ομάδα της καρδιάς του, έχοντας αναγκαστεί ακόμη και να «κάψει» τη μοναδική πόρτα που 'χει μείνει ανοιχτή στους λεγόμενους μεγάλους, αυτή του Ολυμπιακού. Το γράφω γιατί με τον ΠΑΟΚ όλοι ξέρουμε τι έχει γίνει, το ίδιο και με την ΑΕΚ, ο Γιώργος πάντα μίλαγε με τα καλύτερα για τους «ερυθρόλευκους». Φέτος προκειμένου να κρατήσει όρθιο όλο τον Παναθηναϊκό αναγκάστηκε να μιλήσει με την ψυχή του σαν οπαδός και ουσιαστικά να ρισκάρει τα πάντα. Καλά ξηγήθηκε ως άνθρωπος, ως προπονητής δε ξέρω, αλλά και δεν έχει σημασία. Κατηγορήθηκε για πολλά και είχε σε όλα δίκιο. Ακόμη και το ότι έπαιζε το παιδί του, πήγαν να του το φορτώσουν. Ντροπή...

Εδώ διαβάσαμε ότι θα 'πρεπε να δεχθεί συγκεκριμένο αριθμό συμμετοχών σε νεαρό με μια συμμετοχή!!! Ο κόσμος ήταν δίπλα του και ο μεγαλύτερος του σύμμαχος. Το ίδιο και οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές. Πήρε καιρό στον Παναθηναϊκό να παίξει καλά. Πολύ καιρό. Ίσως με άλλη διοίκηση να 'χε απολυθεί ή να 'χε γίνει δεκτή κάποια από τις... τάσεις φυγής που επέδειξε. Το αποτέλεσμα μετράει και ο Δώνης με αρκετά βάσανα και με τεχνικούς διευθυντές να αλλάζουν, έβγαλε το ...πράσινο πλοίο από την ανεμοθύελλα και τις τρικυμίες και το οδήγησε σε πιο ήρεμα νερά. Ε, να πάρει πρωτάθλημα δε μπορεί. Μια χαρά τα πήγε και πρέπει και να συνεχίσει ο άνθρωπος...

Τέλος, ο Γιώργος Σίμος είναι αυτός που ζηλεύουν όλοι. Με ονειρική διοίκηση και συνεργάτες. Όλοι ποδοσφαιριστές!!! Πρέπει να είσαι κομπλεξικός ή άσχετος για να μη σου αρέσει αυτό που έχει φτιάξει ο ΟΦΗ! Ο νεαρός τεχνικός στηρίζεται με τα μπούνια από όλους στον Όμιλο και η αλήθεια είναι ότι αυτή η ομάδα μαζί με τον Άρη «έκλεψαν την παράσταση» με το αλανιάρικο ποδόσφαιρο που έβγαλαν στο χορτάρι. Ο ΟΦΗ μπήκε δυνατά, έχασε τους καλύτερούς του παίκτες με τραυματισμούς, έκανε κοιλιά (που λεφτά για βαρύ ρόστερ;) αλλά επέστρεψε το ίδιο δυναμικά.

Ο Σίμος κέρδισε το στοίχημα με τον εαυτό του, ο Μπούσης και οι Σαμαράδες το ίδιο, ο Πουρσανίδης, ο Κωφίδης, μη σας κουράσω είναι τόσοι πολλοί βγαλμένοι από τα αποδυτήρια σε αυτή την ομάδα. Αν υπήρχε στο στοίχημα στο ξεκίνημα της σεζόν επιλογή ότι ο Σίμος θα τελειώσει τη χρονιά, θα 'χα πάει εύκολο ταμείο. Ο ΟΦΗ δε θα πείραζε ποτέ τον Σίμο τη σεζόν που κάποια στιγμή θα τελειώσει...

Αυτή είναι η τετράδα, την επόμενη αγωνιστική περίοδο, πόσοι θα μείνουν; Περισσότεροι; Μπα...