Και με δύο θα κερδίσει...

Όχι δε θα γράψω ότι ο Σπανούλης βλέπει τον Ομπράντοβιτς και του «γυρίζουν τα μάτια». Σιγά το νέο. Εξάλλου τον διέλυσε πέρυσι, το να σκέφτεται μόνο τον παλιό προπονητή του, θα ‘ταν και περιττό. Οφείλω όμως να γράψω κάτι άλλο: Ότι υπάρχουν παίκτες και παικταράδες. Υπάρχουν μπασκετμπολίστες που πληρώνονται για να σκοράρουν και άλλοι για να εκτελούν.

Υπάρχουν παίκτες για να παίρνουν νίκες και παίκτες για να παίρνουν τίτλους. Υπάρχουν μπασκετμπολίστες που τους χρυσοπληρώνεις και εύχεσαι να μη λιποθυμήσουν και υπάρχουν και μπασκετμπολίστες που του χρυσοπληρώνεις, γιατί ΔΕΝ θα λιποθυμήσουν. Τούτο το βράδυ για παράδειγμα στην Πόλη, ήταν ο Γκάουντλοκ που έβαλε ένα σωρό πόντους και στο τέλος είχε δυο σουτ τριών πόντων στο δοκάρι.

Και ήταν και ο Σπανούλης σε μια νορμάλ… πτήση, που στα 18’’ «τελείωσε» τον αγώνα. Έτσι είναι το μπάσκετ. Με αυτόν που έχεις, με αυτόν πορεύεσαι. Και ο Ολυμπιακός έχοντας τον κορυφαίο Ευρωπαίο μπασκετμπολίστα κατά τη δική μου γνώμη, πήρε μια τεράστια βαθμολογικά νίκη στην Κωνσταντινούπολη. Ένα φοβερό διπλό, που αν το διαχειριστεί καλά βαθμολογικά, ίσως τον βοηθήσει να πορευτεί προς το πλεονέκτημα έδρας στα προημιτελικά της διοργάνωσης. Και για να φτάσει ως αυτή τη νίκη η ομάδα του Σφαιρόπουλου, πέρασε από… χίλια κύματα.

Πρώτα απ’ όλα εκεί που ο μοναδικός παίκτης ο οποίος στεκόταν δυναμικά πάνω στο παρκέ, έφυγε ξαφνικά για τα αποδυτήρια κρατώντας το πόδι του, οι συμπαίκτες του, λες και τους… τσίμπησε κάτι, όρθωσαν ανάστημα και «έφεραν τούμπα» προς το καλύτερο τις δικές τους επιδόσεις. Ήταν το σημαντικότερο διάστημα του δευτέρου μέρους, που ο Ολυμπιακός έκανε την εμφάνισή του στο γήπεδο της Φενέρ.

Οι Τούρκοι έδειχναν να ελέγχουν τα πάντα, όμως οι «ερυθρόλευκοι» βρήκαν τον τρόπο να τα ανατρέψουν. Ο Ολυμπιακός πέτυχε 27 πόντους σε δέκα λεπτά και «έφαγε» 14. Ο Λοτζέσκι έκλεισε ένα ημίχρονο δίχως να ‘χει χάσει σουτ και η άμυνα του Σφαιρόπουλου κινδύνευε μόνο από μακρινά σουτ. Αν δεν υπήρχε ο Γκάουντλοκ, η Φενέρ θα ‘χε υποστεί πολλά και χειρότερα. Μέσα δεν πλησίαζαν. Περίμεναν με… δαγκάνες οι «ερυθρόλευκοι».

Ακόμη κι ο Σλούκας έσκαγε τάπες, σε μια δεύτερη περίοδο, που ήρθε να… αντικαταστήσει την πρώτη της παγωμάρας και του ψαξίματος. Ο Λαφαγιέτ λοιπόν όπως έγραψα και παραπάνω ήταν ο μεγάλος άτυχος με τράβηγμα στον οπίσθιο μηριαίο. Πάνω που ο Αμερικανός έχει αρχίσει να βρίσκει τα πατήματα και να κάνει σωστά τα πάντα εντός των γραμμών, ήρθε μια ανύποπτη φάση, δίχως να πιέζεται σκληρά, να του στερήσει τη συμμετοχή και να τον στείλει κιόλας για τις επόμενες μέρες στο κρεβάτι του φυσιοθεραπευτή. Ο Ομπράντοβιτς είχε εκνευριστεί από νωρίς. Βλέπετε , στη Φενέρ η έδρα δεν είναι αρκετή , όταν οι παίκτες της δε μπορούν καν να συνεννοηθούν .

Και σα να μην έφτανε του Ολυμπιακού αυτό που έπαθε ο Λαφαγιέτ, να και ο Πέτγουεϊ έξω με τη μέση του. Δεν είναι ώρα για συζητήσεις και αναλύσεις τέτοιου είδους. Είναι κουραστικό να μην καταλαβαίνουν πολλοί πως ένας προπονητής δε μπορεί ξαφνικά να αλλάξει παίκτη. Ο Πέτγουεϊ άλλωστε είναι από τους καλύτερους του τελευταίου διμήνου.

Όμως αυτό το πράγμα με τη μέση που θα βγει; Και είναι και ο Αγραβάνης έξω, ο Παπαπέτρου δεν έχει γυρίσει και αναγκάζεται ο Ντάρντεν να μετατοπίζεται στο «4»- χωρίς να μπορεί βέβαια να τα κάνει όλα- μόνο και μόνο για να ξεκουράσει τον Πρίντεζη. Η Φενέρ το μικρό ροτέισον των Πειραιωτών το εκμεταλλεύτηκε.

Έστω κι αν έπαιζε μονότονα. Έστω κι αν ο Ομπράντοβιτς έχει φτιάξει μια ομάδα για άλλη μια χρονιά που δε γεμίζει το μάτι στην άμυνα. Ο Σέρβος προπονητής, όσο και να ούρλιαζε δε μπορούσε να μάθει τον Βέσελι να βάζει βολές, ούτε τον Γκάουντλοκ να παίζει άμυνα. Ο Σιπάχι με τον Πρέλτζιτς βοήθησαν λίγο, ο Μπογκντάνοβιτς πήγε σε ένα στυλ «εγώ κι όλοι σας», ενώ για τον Γκάουντλοκ τα είπαμε. Ο Ολυμπιακός από την άλλη με την ηρεμία του δικού του πάγκου, κατάφερε να καλύψει τις απουσίες.

Κατάφερε να βρει δύναμη και κουράγιο, ακόμη και την ώρα που η Φενέρ έδειχνε πανίσχυρη στο παρκέ. Ένα 0- 9 έκαναν στο τέλος οι «ερυθρόλευκοι» και ξέβγαλαν τη μπουγάδα. Μα αυτό που πάνω απ’ όλα έδειξαν στον κόσμο τους (σε αυτούς που δεν πατάνε στο γήπεδο), είναι ότι ακόμη και με δυο παίκτες να μείνουν, θα βρουν τρόπο να κερδίσουν.

Αυτές οι ομάδες πάνε στα φάιναλ- φορ και για αυτό έχω προβλέψει από το καλοκαίρι πως ο Ολυμπιακός θα είναι στη Μαδρίτη. Ακόμη κι αν χρειαστεί να μπουν στην πεντάδα οι Αγγελόπουλοι και ο Σταυρόπουλος για να τους πασάρει να σουτάρουν! Όσο η ομάδα αυτή θα πληγώνεται από τραυματισμούς, τόσο θα κινδυνεύει, αλλά συνάμα τόσο θα σφυρηλατείται , θα συσπειρώνεται και θα θεριεύει…