Ήταν το πρώτο φετινό εκτός έδρας παιχνίδι, που ο Ολυμπιακός είχε απόλυτα ποδοσφαιρική συμπεριφορά και στα 90 λεπτά. Ισορροπία, τακτική, διάβασμα, εξυπνάδα. Ακόμη και με δέκα παίκτες η ομάδα του Πειραιά ήξερε πώς να αντιδράσει και για πρώτη φορά είχε τσαμπουκά, δυναμική και δεν ήταν απλά ο «μεγάλος» του αγώνα που ναι μεν θα κέρδιζε, αλλά θα έτρωγε και ξύλο.

Ο Ολυμπιακός και νίκησε και «βάρεσε». Όλο αυτό ξεκινάει από τα αποδυτήρια και μάλλον η… φοβέρα των προηγούμενων εκτός έδρας αγώνων, λειτούργησε σωστά για τον Μπέντο και τους ποδοσφαιριστές του. Επίσης, κάνει μπαμ ότι υπάρχει και ψυχολογία μετά το 3- 0 επί της ΑΕΚ. Και περισσότερη αυτοπεποίθηση σε όλους τους «ερυθρόλευκους».

Το έβγαλε χωρίς προβλήματα λοιπόν το πρώτο μέρος ο Ολυμπιακός και αν μη τι άλλο, μπορείς να «χρεώσεις» ο,τιδήποτε ανασταλτικά στο ντουετάκι Μποτία- Ντα Κόστα, αλλά σε καμία περίπτωση δε μπορείς να πεις ότι είναι από τα στόπερ που δε ξέρουν να παίρνουν θέση στην αντίπαλη περιοχή. Ουκ ολίγες φορές και ο Ισπανός και ο Μαροκινός έχουν βλάψει τους αντίπαλους τερματοφύλακες. Και ο Μποτία το επανέλαβε από το 15λεπτο κιόλας του αγώνα στη Νέα Σμύρνη. Ήταν η πρώτη φορά που αυτή η παράξενη κομπίνα του Μπέντο, με το να στέλνει δυο παίκτες στο κόρνερ για να μπερδεύει την άμυνα ως προς την κατεύθυνση της μπάλας(ανάποδο πόδι ή προς τα μέσα), έπιασε τόπο. Ο Σεμπά με το αριστερό δεν εκτέλεσε, ο Μάριν ήταν αυτός που έφερε τη μπάλα ανάποδα από την εστία και ο Μποτία έκανε αυτό που έπρεπε μιας και η αντίπαλη άμυνα αποφάσισε να τον «τραβήξει φωτογραφία». Ο Μασούρας που τον είχε «χρεωθεί» στη φάση, απλά παρακολούθησε πιο κοντά από κάθε άλλον στην Ελλάδα το γκολ που μπήκε. Το 0-1 σε εκείνο το χρονικό σημείο, πρόσφερε συγκεκριμένα πράγματα στους πρωταθλητές Ελλάδας. Δε τους ανέβασε τον ρυθμό, όμως τους έδωσε γαλήνη, ηρεμία και απαλλαγή από την πρεμούρα «γκολ οπωσδήποτε πριν κλειστεί ο αντίπαλος πίσω».

Μπορούμε να πούμε πολλά για την εικόνα της ομάδας, όμως θέλω πάντα να θυμάστε, ότι η Λάρισα δεν είναι καλύτερη από τον Πανιώνιο. Οι Θεσσαλοί λοιπόν, κέρδισαν τους «ερυθρόλευκους», τούτη τη φορά ο Ολυμπιακός το μάζεψε το τριποντάκι. Και το πήρε σχετικά άνετα, αφού οι ποδοσφαιριστές του εκμεταλλεύτηκαν έξυπνα τους χώρους του γηπέδου, αλλά πάνω απ’ όλα, δεν έκαναν χαζομαγκιές, σεβόμενοι τον αξιόλογο, μαχητικό και πεισματάρη αντίπαλό τους. Η πορεία των «κυανέρυθρων» στην περσινή σεζόν αλλά και μέχρι τώρα, μόνο τυχαία δεν είναι. Και αν βασίζεται κάπου η ομάδα της Νέας Σμύρνης είναι και στην αφέλεια του αντιπάλου της. Κάνε τον έξυπνο στον Πανιώνιο, να δεις για πότε θα βρεθείς …ανάσκελα. Ο Μπέντο, που εγώ ο ίδιος έχω κατηγορήσει για έλλειψη γνώσης της ελληνικής πραγματικότητας(δε φταίω, αυτός το φανέρωσε σε Καυτατζόγλειο και Λάρισα), αυτή τη φορά ήξερε πολύ καλά που βρισκόταν. Και ταυτόχρονα έβγαλε πάλι στο χορτάρι ένα σχήμα λογικό, προσέχοντας το υλικό του, που μπροστά του θα βρει σύντομα την Αστάνα και τον ΠΑΟΚ!

Η διαχείριση συνεχίστηκε και φάνηκε και στο δεύτερο μέρος. Σε ένα διάστημα όπου η ομάδα του λιμανιού έκανε τις προσπάθειές για να διπλασιάσει τα τέρματα, αλλά πάνω απ’ όλα, φαινόταν καθαρά ότι τα μυαλά τους ήταν στις γρήγορες επιστροφές, ώστε να μη βρει ευκαιρία ο Πανιώνιος να βγάλει μια φαρμακερή κόντρα. Σε παιχνίδι κατοχής, οι «κυανέρυθροι» δεν είχαν τις απαιτούμενες εμπνεύσεις, ούτε τον παίκτη που θα ‘παιρνε πάνω του μια προσπάθεια ή θα κέρδιζε τουλάχιστον κανά φαουλάκι σε καλή θέση. Υπήρξε μια μικρή περίοδος στο ματς, που οι γηπεδούχοι ανέβασαν τα μπακ τους για να βγάλουν κάτι αξιόλογο, όμως δεν ήταν σε θέση να το διατηρήσουν και να το επιβάλλουν, αφού μετά θα γινόταν ο Ολυμπιακός αυτός που θα έβγαζε το καλό τρανζίσιον και φυσικά οι ποδοσφαιριστές του έχουν την ποιότητα στο «ανοιχτό» γήπεδο να βρουν τις σωστές λύσεις.

Ο Πανιώνιος πίεσε ψηλά για μεγάλο διάστημα, αλλά τη στιγμή που έδειχνε ικανός να ισορροπήσει την κατάσταση ήρθε το φάουλ από τον Μιλιβόγεβιτς. Ο ακούραστος Σέρβος (δυο 90λεπτα ε την εθνική του) διπλασίασε τα τέρματα της ομάδας του και έβαλε ουσιαστικά και τέλος στη… σεμνή τελετή! H είσοδος του Τσόρι έφερε ηρεμία στα χαφ και συνεργασίες σε κλειστούς χώρους. Ουκ ολίγα τριγωνάκια από τους πρωταθλητές, μετά από ένα τέτοιο είχε δοκάρι ο Αργεντίνος, γενικά ο Ολυμπιακός κράτησε την ισορροπία του και στα 90 λεπτά. Δείγμα της σωστής προετοιμασίας που είχε γίνει για το συγκεκριμένο παιχνίδι. Δε κώλωσαν να κάνουν φάουλ οι Πειραιώτες, είχαν σφυγμό και πήγαιναν δυνατά σε όλες τις φάσεις. Πολλή καλή η επιστροφή του Ολυμπιακού μετά τη διακοπή του πρωταθλήματος και απέναντι –επαναλαμβάνω- σε μια ομάδα που δε «μασάει», έχει παλικαράκια παίκτες και κοσμεί το ελληνικό πρωτάθλημα!

ΥΓ. Δε θα εξετάσω αν ο Ρέτσος πρώτα έδιωξε ή αν έκανε επικίνδυνο παιχνίδι και σωστά αποβλήθηκε. Το ματς αυτό θα το θυμάται για πάντα. Όχι γιατί είδε δυο κίτρινες, αλλά γιατί σε αυτή την αναμέτρηση έγινε μια και καλή παίκτης του Ολυμπιακού! Στο χέρι του είναι, να μείνει…

ΥΓ 2. Ο άλλος έφαγε τη μπάλα στο χέρι και έπιασε το πρόσωπό του σα να εκτελέστηκε από μπαζούκας. Καζούρα που θα του κάνουν οι φίλοι του ε;

ΥΓ 3. Ο κακομοίρης ο Φούντας γιατί είδε κίτρινη;

ΥΓ 4. Προς όλους τους Έλληνες ποδοσφαιριστές: Μη βάζετε το χέρι μπροστά από το στόμα γιατί δε ξέρετε να το κάνετε σωστά. Και φαίνεται τι λέτε και γελάμε στην τηλεόραση.

ΥΓ 5. Όταν ένα ματς στο τελευταίο 20λεπτο γίνεται «αίμα και άμμος», κερδίζει πάντα η ομάδα που ‘χει Ιταλό ή Αργεντίνο. Καλά του ‘κατσε του Μπέντο η αλλαγή…

ΥΓ 6. Η νίκη αυτή ήταν πιο… ποδοσφαιρική απ’ ότι το 3-0 με την ΑΕΚ. Όσοι έχουν κλωτσήσει καταλαβαίνουν πιο εύκολα τι εννοώ!

ΥΓ 7. Μη τρελαίνεστε, ωραίο δυνατό ποδοσφαιρικό ματσάκι ήταν. Μακάρι κάθε εβδομάδα να ‘ταν και τα οκτώ έτσι. Θα ‘χαμε πρωτάθλημα…