Κερδισμένος ο... Μαρτίνς

Πέναλτι σε χέρι του Κοντοέ ζήτησαν έξαλλα οι παίκτες του Ολυμπιακού και όχι στον Χουάντερσον όπως ειπώθηκε. Ξεκινάω κάπως απότομα το κείμενο, απλά για να το ξεκαθαρίσουμε. Ο Κατσικογιάννης δεν το είδε, οι ποδοσφαιριστές των Πειραιωτών έπεσαν πάνω στον ρέφερι (όχι όπως με τον ΠΑΟ που… κοιμόντουσαν). Η φάση αυτή βέβαια δε δικαιολογεί τον Ολυμπιακό. Έχασε από έναν Απόλλωνα που σώθηκε δίκαια. Όχι για αυτή τη νίκη, αλλά από την εν γένει παρουσία του στο παιχνίδι.

Από ‘κει και πέρα και παραγγελία να το ‘χε κάνει αυτό το ματς της Ριζούπολης ο Μαρτίνς, δε θα μπορούσαν να ‘χαν εξελιχθεί τα πράγματα καλύτερα. Όχι ότι ο Πορτογάλος θέλει να χάνει ο Ολυμπιακός, μη μπερδεύεστε. Να βλέπει θέλει. Να κρίνει, να συμπεραίνει και να καταλαβαίνει. Θα τον βοηθήσει ο αγώνας αυτός. Και γενικά όλα τα «κατορθώματα» των παικτών του.

Ούτως ή άλλως στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, θέλει μεγάλη προσπάθεια για να... καταφέρεις, αυτό που έκανε ο Ολυμπιακός στα πρώτα 20 δευτερόλεπτα του ματς. Και αναφέρομαι πιο νωρίς από το σουτ του Αλμπάνη, γιατί το γκολ οι Πειραιώτες το δέχθηκαν πριν καν σουτάρει ο φορμαρισμένος άσος του Απόλλωνα.

ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Οι τοποθετήσεις για έναρξη παιχνιδιού ήταν τραγικές. Και ναι, μπορεί η βασική οδηγία των αποδυτηρίων από ερασιτεχνικό επίπεδο, μέχρι τελικό Μουντιάλ να είναι «μπαίνουμε δυνατά», αλλά στον Ολυμπιακό αυτό το τήρησαν από την ανάποδη. Μια κάθετη πάσα, ένα απλό σπάσιμο μπάλας και μια επέλαση. Αυτά έγιναν στα 20 δευτερόλεπτα. Τα κεντρικά χαφ του Ολυμπιακού έκαναν ακόμη διατάσεις, ο Νικολάου «έφαγε» το σπάσιμο, ο Ένχελς είδε τα… τρένα (Αλμπάνης) να περνούν, ο Κούτρης έχασε κατά κράτος την μονομαχία από τον αντίπαλο. Ωραία εκτέλεση 1- 0.

Με φουλ μπακ όπως στον αγώνα με την Κέρκυρα κατέβηκε ο Κόντης. Γέμισε τον άξονα, έκλειναν αδιάκοπα ο Μαρίν και ο Μιραλάς, ο Φορτούνης μπήκε με κεκτημένη ταχύτητα στον αγώνα από την εξαιρετική του εμφάνιση με τους Φαίακες. Είχε μια σούπερ πάσα στον Κούτρη (εκεί που ο τελευταίος χτύπησε), μετά δοκάρι, έχασε μια κεφαλιά που δύσκολα χάνεται, στήριξε καλά τον Ανσαριφάρντ.

Ο Ιρανός κινείτο σωστά, γενικά ο Ολυμπιακός πατούσε συχνά και με αξιώσεις την περιοχή του Χουάντερσον. Δεν ήταν κακός επιθετικά. Και αυτό του παρείχε η ποιότητα όλων των ποδοσφαιριστών στον άξονα. Βέβαια όπως έχουμε συζητήσει πολλές φορές, ο Απόλλωνας έχει αδικηθεί λίγο φέτος στην βαθμολογία. Και ο πρώτος που τον αδίκησε είναι ο εαυτός του. Ο Παράσχος από τότε που ανέλαβε έχει φέρει κοντά τις γραμμές. Δίνει έμφαση στην αλληλοκάλυψη και στην πίεση ψηλά. Ένα καλό είχε αυτό και ένα ρίσκο. Το καλό ότι με την άμυνα του Ολυμπιακού, μπορείς να εκμεταλλευτείς λάθος. Το ρίσκο; Αν σου «σπάσουν» την πίεση, οι «ερυθρόλευκοι» μπορούν για πλάκα να σε βλάψουν.

Ο ΜΑΡΤΙΝΣ ΘΑ ΔΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ

Με αυτό το σκεπτικό και την απόλυτη κυριαρχία του πρώτου μέρους, μπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι στο δεύτερο ημίχρονο η ομάδα θα ‘ταν ακόμη καλύτερη. Αμ δε… Ο Κόντης έβαλε τη νεολαία για τρεξίματα και ενθουσιασμό, αλλά τίποτα. Από το 56’ που έγινε η τελευταία γερή φάση μέχρι το πέναλτι που δε δόθηκε, ο Ολυμπιακός ήταν φλύαρος και τίποτ’ άλλο. Ο Απόλλωνας έχει πάρει και από άλλους πολύτιμους βαθμούς, σε αυτό το ματς οι παίκτες του έπρεπε να τα δώσουν όλα και το έκαναν. Πολύ καλύτερη ομάδα από την Κέρκυρα, κακώς μπήκε μέχρι τόσο αργά χρονικά στα… καρδιοχτύπια. Όμως και αυτή έκαναν τις χαζομάρες τους στη σεζόν.

Ο Μαρτίνς, λοιπόν, θα δει και θα κρίνει. Ποιοι μπορούν, ποιοι όχι. Ο Ολυμπιακός μετά τη νίκη του ΠΑΟΚ επί της Ξάνθης, ετοιμάζεται για Europa League και επίσημο ματς στο πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου. Όσο και να στενοχωρεί τους συνηθισμένους με Champions Leegue φίλους του, ίσως αυτό δίνει ευκαιρία και για ένα καλό «χτίσιμο». Τα υπόλοιπα είναι θέματα διοίκησης και προπονητή.

Photo Credits: Eurokinissi