Κι αν το ξανακάνει;

Σα να παίζεις βόλεϊ και να ‘χεις πάρει το πρώτο σετ. Σα να κερδίζεις στο 30’ μιας ποδοσφαιρικής αναμέτρησης. Κάτι τέτοιο ισχύει και στην Ευρωλίγκα, στα προημιτελικά της διοργάνωσης, μετά τα πρώτα παιχνίδια.

Τίποτε περισσότερο τίποτε λιγότερο.

Και για να σας μιλήσω και ειλικρινά, τα παραδείγματα που έφερε δεν μπορούν να φανερώσουν την πραγματικότητα. Είναι πολύ… πιο μυστήριο, αυτό που συμβαίνει στην διαολεμένη αυτή διοργάνωση. Ομάδες που θεωρούνται φαβορί, μπορεί να πατήσουν μπανανόφλουδα και να βρεθούν σωριασμένοι στη γη. Άλλοι πάλι, εκεί που δεν τους περιμένεις, είναι ικανοί να σου κάνουν την ζημιά!

Όχι, δεν χρειάζεται ο Ίβκοβιτς με τους μπασκετμπολίστες του, να ασχοληθούν με άλλες ιστορίες ή με αποτελέσματα άλλων ομάδων κατά καιρούς. Αρκεί να δουν τα δικά τους καμώματα. Να βάλουν σε μια σειρά τις σκέψεις τους και τότε θα ‘χουν λύσει τον όποιο γρίφο, για το τι μπορεί να γίνει στο εγγύς μέλλον. Ο Ολυμπιακός με μεθοδικότητα πήγε στον πρώτο αγώνα εδώ στην Τοσκάνη. Πέρυσι είχε πάει με… ορμή! Μπροστά στον δικό του κόσμο, έριξε μια 48αρα στους Ιταλούς και στην συνέχεια εξαφανίστηκε από τα πλέι- οφ!

Αυτό το τελευταίο το χρησιμοποιούν από προχθές ως παράδειγμα οι Ιταλοί. Και ο Ζήσης και ο Μακ Κάλεμπ , ακόμη κι ο Πιανιτζιάνι. Να με συμπαθήσουν, αλλά διαφωνώ! Όχι ότι δεν μπορούν να προκριθούν. Όμως πέρυσι ανέτρεψαν την σειρά σπάζοντας το κόκκινο πλεονέκτημα έδρας. Φέτος το κακό τους βρήκε στο δικό τους σπίτι… Κανείς δεν ξέρει λοιπόν, τι κρύβει η συνέχεια. Όλοι είναι σίγουροι για την ισοφάριση απόψε.

Μιλάω με… ειδικούς και λένε «η Σιένα θα πεθάνει στο παρκέ». Κι αν πεθάνει μια και καλή; Ξέρετε κάτι; Αυτός ο Ολυμπιακός που παρακολουθούμε, έχει το ακαταλόγιστο. Ειλικρινά. Δεν μπορείς να τον εμπιστευθείς. Και στο δείχνει μέσα στο ίδιο το 40λεπτο. Ξέρετε γιατί γίνονται συνέχεια σερί σε βάρος και υπέρ των «ερυθρόλευκων». Γιατί από την μια, υπάρχει μπόλικη απειρία διαχείρισης καταστάσεων.

Παίρνουν διαφορές, δεν έχουν κάποιοι την πείρα και τις παραστάσεις να τις κρατήσουν και έτσι ο αντίπαλος ξαναφτάνει. Όμως ακόμη κι αν ο «εχθρός» ξεφύγει, εκεί μιλάει η ενέργεια, το πάθος και η δίψα.

Τα ολόφρεσκα πόδια, ένα κέφι απίστευτο που βγάζει μια ομάδα, την οποία οι Αγγελόπουλοι με τον Ίβκοβιτς την έφτιαξαν , θέτοντας όρους διαφορετικούς το προηγούμενο καλοκαίρι. Και ήταν διοικητικό…. τρίποντο για να τα λέμε όλα, η απόκτηση των Λο και Nτόρσεϊ, που διαφοροποίησαν σε μέγιστο βαθμό και προς το καλύτερο, το μπάσκετ που παίζει ο Ολυμπιακός.

Δεν υπάρχουν μυστικά. Μην περίμενε να διαβάσετε ότι ο Ντούντα θα εμφανίσει τρικ, ή οι παίκτες του θα κινηθούν διαφορετικά στο παρκέ. Ελπίζουν αυτή την φορά οι διαιτητές να μην… ξεφύγουν όπως προχθές που έπαιζαν 70- 30 έδρα, να τους αφήσουν να βγάλουν και καμιά άμυνα και στην επίθεση, όλα όσα έχει παρακολουθήσει θα συνεχιστούν.

Είναι καλή καβάτζα, ότι τα πάντα θα κριθούν δίπλα στην θάλασσα του Πειραιά. Ό,τι κι αν συμβεί απόψε. Το μπρέικ έχει γίνει εν πρώτοις. Αλλά μην το «δένετε» ότι εξασφαλίστηκε και η πρόκριση για το φάιναλ- φορ.

Η Σιένα είναι «γεμάτη» ομάδα, με σοβαρό προπονητή και παίκτες που αν τα βάλουν όλα, θα σου κάνουν να τόση ζημιά, όση δεν φαντάζεσαι. Όμως αν υπάρχει κάτι που επιβάλλεται να διατυπωθεί, είναι ότι αυτός ο Ολυμπιακός είναι αθεόφοβος… Και όπου φτάσει…