Κλείσε το νοσοκομείο να περάσεις

Την ώρα που γράφονται αυτές οι αράδες, έχει μόλις ολοκληρωθεί η αναμέτρηση του Ολυμπιακού με τη Νίζνι ( 77-70 ). Μεταξύ Επιταφίου και Ρεάλ, προτίμησα την περιφορά. Οπότε μια φορά επιτρέψτε μου και να… αυτοσχεδιάσω. Τι εννοώ; Γράφω αυτό το κείμενο πριν καν γίνει η αναμέτρηση Ρεάλ- Ζαλγκίρις. Τούτη την ώρα να σκεφτείτε, κάνουν ζέσταμα η Γαλατά και η Μπάρτσα. Με δυο λόγια, δεν έχει οριστικοποιηθεί που θα ταξιδέψει ο Ολυμπιακός. Αν πάει Καστίλη ή Καταλονία. Αν πάει Μαδρίτη ή Βαρκελώνη. Αν πάει στο Παλάθιος Ντελος Ντεπόρτες ή στο Παλαού Μπλαουγκράνα. Λάσο ή Πασκουάλ, Μπουρούσης ή Τόμιτς. Βέβαια, εδώ και κάποιες εβδομάδες, για την ακρίβεια από το βράδυ εκείνο που η Φενέρ πέρασε νικηφόρα από το ΣΕΦ, έχουμε όλοι... στείλει τους "ερυθρόλευκους" δίπλα στη Ράμπλα και τη Μπαρσελονέτα. Οπότε γιατί τώρα να το αλλάξω; Γιατί να μην το προχωρήσω έτσι; Εκτός αν είναι τόσο μάγκας ο Λάσο και δεχθεί την "πρόκληση" της προηγούμενης εβδομάδας και ξανά- διαλέξει τον Ολυμπιακό.

Τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά πλέον. Δε χρειάζονται αναλύσεις, δε χρειάζεται να ζαλίζεστε με συστήματα και αριθμούς. Οι Πειραιώτες, έχουν πολλές δυνατότητες και το απέδειξαν. Βρέθηκαν σε ένα τοπ- 16, όπου το χειρίστηκαν εξαιρετικά και ατύχησαν να χάσουν έναν αγώνα και να πάθουν ουσιαστικά ζημιά από αυτόν. Τόσο ο Σφαιρόπουλος , όσο και οι παίκτες του, έχουν τη δυνατότητα να βγάλουν τις άμυνές τους, να διατηρήσουν την τακτική τους και να πετύχουν το "μπρέικ" που τόσο πολύ θέλουν. Και αυτοί και ο κόσμος τους. Επί της ουσίας όμως κι όσο κουραστικό και να έχει καταντήσει, το μεγαλύτερο θέμα, το ζήτημα των μηνών, αυτό που έχει κάνει την ομάδα να υποφέρει, είναι οι ασταμάτητες λαβωματιές.

Οι τραυματισμοί διαδέχονται ο ένας τον άλλο. Δεν έχει προηγούμενο. Ένα γυρνάει, δυο φεύγουν! Και αν καθίσω να γράψω πάλι τα ονόματα, θα ζαλιστείτε… Ένα είναι το θέμα: Πρέπει να… κλείσει το νοσοκομείο! Να ησυχάσουν όλοι. Να πάψουν να χτυπάνε, να πάψουν να είναι τραυματίες. Να σταματήσει αυτό το μαρτύριο. Και δεν είναι δικαιολογία. Άλλωστε πολλά από τα φετινά κατορθώματά της, η ομάδα τα σημείωσε με μπελάδες. Πολλά από αυτά τα προβλήματα ακολούθησαν τον Ολυμπιακό σε ταξίδια, σε δύσκολες έδρες, ορισμένα δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών. Κι όμως οι "ερυθρόλευκοι" άντεξαν, έμειναν όρθιοι και έφτασαν στα προημιτελικά για άλλη μια σεζόν. Δέκατη σερί, ο Ολυμπιακός και η Μπαρτσελόνα. Μόνο αυτοί. Και ένας από τους δυο θα πάρει και το αεροπλάνο για να πάει στην πρωτεύουσα της Ισπανίας. Απλά για να το καταφέρουν οι Πειραιώτες, θα πρέπει πρώτα να αρπάξουν έστω ένα διπλό και να διατηρήσουν αήττητο το σπίτι τους στα δυο ματσάκια που θα δώσουν στον Πειραιά.

Σε λίγα 24ωρα όλα αυτά θα μας απασχολήσουν, όμως θα το ξαναγράψω: Με το "οπλοστάσιο" γεμάτο, η ομάδα θα ‘ναι καλά. Αλλιώς θα ‘χει πάντα ζητήματα. Σαν αυτά που προέκυψαν έστω και στο αδιάφορο ματσάκι με τη Νίζνι. Μια αναμέτρηση που εξελίχθηκε αγχωτικά, οι Ρώσοι παρά τις απουσίες στάθηκαν σωστά και εκμεταλλεύτηκαν την αδικαιολόγητη χαλαρότητα των αντιπάλων τους. Κι αν ο Λοτζέσκι δεν έχει μπει σε… τροχιά φορμαρίσματος, μπορεί το ματσάκι να καθόταν και διπλό. Μαζί με το φινάλε του τοπ- 16 λοιπόν, ο Σφαιρόπουλος θέλει να τελειώσουν και οι τραυματισμοί.

Ο Σπανούλης είναι ο παίκτης που μπορεί να πάρει στις πλάτες του την ομάδα. Δεν είναι απαραίτητο να αραδιάσω ένα σωρό λόγους για τους οποίους ο αρχηγός είναι απαραίτητος. Θα ‘ταν προσβλητικό για τον ίδιο, την ομάδα, αλλά και για εσάς τους ίδιους που ξέρετε καλά τη χρησιμότητα του συγκεκριμένου μπασκετμπολίστα. Αν κάποιοι δεν έχουν όμως, δεχτεί το πόσο αναγκαίος είναι ο Χάντερ, μπορώ και να το επαναλάβω. Ο άνθρωπος αυτός φέτος συνολικά, έχει δώσει περισσότερα από τον Ντάνστον.

Ο Μπράιαντ ακόμη και με τη Νίζνι ( 77-70 ), έκανε δυο φάουλ στο άψε – σβήσε, παραμένει μακριά από τον περσινό εξαιρετικό του εαυτό. Θυμάμαι πέρυσι τέτοιο καιρό ήταν εκπληκτικός! Και στα τέσσερα από τα πέντε παιχνίδια με τη Ρεάλ στα προημιτελικά της Euroleague αποτέλεσε ογκόλιθο. Φέτος αναζητείται και απλά πραγματοποιεί ξεσπάσματα. Τουτέστιν, θα πρέπει αν θυμηθεί τον καλό του εαυτό να τον βγάλει αμέσως. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος. Και ο Χάντερ έχει την κάκωση στη χειρότερη χρονικά στιγμή, κανείς δεν ξέρει πραγματικά σε τι κατάσταση θα βρίσκεται ο πρώην άσος της Σιένα. Όμως, έχει δώσει τα πάντα και είναι σίγουρο πως και απέναντι στους "δεινόσαυρους" της Μπάρτσα θα το παλέψει. Εκεί θα κριθεί μεγάλο μέρος της σειράς. Η μπάλα φεύγει γρήγορα από τον Χουέρτας και γενικά από την περιφέρεια της Μπάρτσα. Σημαδεύονται τα θεριά (Τόμιτς, Λάμπε, Πλάις) και επιβάλλεται οι όποιες περιστροφές στην κόκκινη άμυνα ή οι καλύψεις από τους εκάστοτε "ερυθρόλευκους" που θα ‘χουν τραβηχτεί στο πικ ‘ν ρολ, να είναι ταχύτατες και άμεσες. Πολλά θα κριθούν σε αυτό το στοιχείο της κατά τα άλλα ατσάλινης άμυνας του Ολυμπιακού. Όμως δε γράφω κάτι περισσότερο, γιατί ξεκαθάρισα ότι αυτή τη στιγμή, δεν έχει καν πάει στο γήπεδο η Ρεάλ για να κερδίσει τη Ζαλγκίρις. Εφόσον το κάνει όμως, μπορείτε κι εσείς με τη σειρά σας να σκεφτείτε τι μπορεί να κάνει ο Ολυμπιακός και τι όχι στα προημιτελικά. Γνώμη μου: Ο παντοδύναμος Ολυμπιακός, δίχως επιδέσμους, φάρμακα και θεραπείες θα πάει σε άλλο ένα φάιναλ- φορ…