Κοιμούνται και δεν ονειρεύονται...

Κι ενώ ο Ιβάν Σαββίδης πριν λίγα 24ωρα αποκάλυψε στις Ηνωμένες Πολιτείες ότι κοιμάται κι ονειρεύεται για να καταστραφεί το αθηναϊκό ποδόσφαιρο, η αγαπημένη του ομάδα, έβρισκε και πάλι το μπελά της από τον Ολυμπιακό! Και ο ίδιος γινόταν μάρτυρας της καταστροφής του ποδοσφαίρου.

Σε ένα ματς όπου κλασικά(χρόνια τώρα όταν κάθεται διπλό) διεκόπη λόγω εισβολής οπαδών. Και συμπαθάτε με, αλλά δε με νοιάζουν τα πέναλτι που δεν έδωσε ο Παππάς στους μεν και τους δε. Έχει καταντήσει πλέον αηδία, να υποφέρει το ποδόσφαιρο, από τα χουλιγκανιλίκια του καθενός. Οπότε περιμένω από τον κ. Σαββίδη και μια σοβαρή τοποθέτηση, αφού του θυμίσω ότι πριν έναν χρόνο συγκυβερνούσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος.

Μιας και έψαχνε ΠΑΟΚτζή στην κυβέρνηση, όχι τίποτ’ άλλο. Προχωράω και στη μπαλίτσα: Οι «ερυθρόλευκοι» στα δικά μου μάτια απέδειξαν, ότι ανεξαρτήτως συνθηκών, σύνθεσης και ψυχολογικής κατάστασης(έξι μέρες πριν είχαν αποτύχει κόντρα στην Άντερλεχτ), κοιμούνται κι ονειρεύονται να κατακτήσουν άλλο ένα νταμπλ! Μπάλα είναι και γυρίζει και τερτίπια πολλά κάνει, όμως αλήθεια, μπορεί ο ΠΑΟΚ να φέρει… τούμπα το σκηνικό, όταν μέσα στη δική του Τούμπα γνώρισε ξανά ήττα από την ομάδα του Πειραιά;

Ο Ολυμπιακός είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα και δεν έχει θέμα να βρίσκει τον εαυτό του, ακόμη κι αν πάει κάτι στραβά στην αρχή. Ό,τι δηλαδή συνέβη σε αυτό το 90λεπτο απέναντι στον «δικέφαλο»…

Ο Ελαμπντελαουί δεν κατάφερε να κερδίσει τη μάχη με τον… χρόνο και τον τραυματισμό, δίνοντας την ευκαιρία στον Βούρο να παίξει δεξιά. Ο Ολυμπιακός φυσικά είχε στην ενδεκάδα του τον Φουστέρ, αλλά αν υπήρχε μια καλή πορεία που αφορούσε τους νταμπλούχους, αυτό είχε να κάνει με τον και πάλι θα έμπαιναν στο ματς φουριόζοι, κάτι που έπραξαν στο πρωτάθλημα και τους βρήκε νικητές.

Ο Σίλβα σε εκείνο το ματς, είδε τους ποδοσφαιριστές του να πιέζουν ψηλά, να κλέβουν μπάλες, να δημιουργούν καταστάσεις και να βάζουν σχετικά γρήγορα δυο γκολ. Ήταν οι πιο στέρεες βάσεις νίκης. Τούτη τη φορά, μιλάμε για αγώνα κυπέλλου, για μια αλλιώτικη ιστορία και φυσικά για διπλό νοκ- άουτ, που όπως ξέρετε στον Πειραιά είναι εφιάλτης όταν πρόκειται για το Γιουρόπα Λίγκ. Τελικά, ο Ολυμπιακός έδειξε να μπαίνει καλά και να χάνει με τον Ντα Κόστα μια καλή ευκαιρία. Αυτό όμως το πίστεψαν κάποιοι, μόνο για 8 λεπτά.

Ο ΠΑΟΚ άνοιξε το σκορ σε μια φάση, όπου σίγουρα οι απανταχού Ολυμπιακοί, άρχισαν να ουρλιάζουν «ρε πάρε έναν αμυντικό». Καμία ισορροπία στο αντασταλτικό τρανζίσιον, ο Ντα Κόστα γύριζε, ο Μποτία είχε τον Μακ στην πλάτη, ο Βούρος δεν πρόλαβε να δώσει σωστή διαγώνια κάλυψη και έτσι ο επιθετικός του «δικεφάλου» πλάσαρε κάτω από τα πόδια τον Καπίνο, ο οποίος έκανε ζέσταμα βασικού στην Τούμπα(όποιος από εσάς έχει παίξει μπάλα καταλαβαίνει τι εννοώ) και την ίδια ώρα όλοι έδιναν βασικό τον Ρομπέρτο!!!

Μεγάλος μάγκας ο Σίλβα. Όλο το κύπελλο το έπαιξε με τον Καπίνο. Μ’ αυτόν πήγε και στην Τούμπα! Να τα βλέπουμε αυτά και να τα λέμε, όχι μόνο πότε έκανε αλλαγή, ποιον έβαλε και γιατί δεν έκανε τα γούστα της εξέδρας. Η κατάσταση που δημιουργήθηκε λοιπόν, έφερνε από τόσο νωρίς την ομάδα του λιμανιού σε δύσκολη θέση και τον Παππά να μη δίνει πέναλτι σε φάση που κατέληξε σε γκολ!!! Είδατε τι γίνεται στη μπάλα ε; Έδωσε φάουλ το μαρκάρισμα του Χατζηϊσαία στον Φορτούνη κι από αυτό ήρθε η ισοφάριση. Ο διαιτητής βέβαια, με το που έγινε το σκορ 1- 2, σε κάθε του απόφαση άκουγε από γιούχα μέχρι ειρωνικά χειροκροτήματα.

Και διέκοψε το ματς, όταν απέβαλλε τον Μακ, μετά από υπόδειξη του βοηθού γραμμής Μήτσιου, επειδή ο ποδοσφαιριστής του «δικεφάλου» του «τα ‘χωσε». Ο Μακ για το πέναλτι που του έγινε ούρλιαξε κι έτσι ο Παππάς χρεώθηκε από δυο πεναλτάκια (ένα για τη κάθε ομάδα) που «κατάπιε». Πάντως το μεγαλύτερο λάθος που έκανε, ήταν που ξαναβγήκε για να συνεχίσει το παιχνίδι. Άλλα ματς έχουν διακοπεί «με τη μια», αυτό πήγε να το τελειώσει και θα ‘δινε άφθονα δικαιώματα σε άλλες ΠΑΕ να διαμαρτύρονται για «άλλα μέτρα και άλλα σταθμά».

Από ‘κει και πέρα, αν ο ΠΑΟΚ με έχει πείσει σε κάτι φέτος με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, είναι ότι έχει πρόβλημα με τις μπάλες από ψηλά. Κόρνερ, φάουλ, όποτε περνάνε μπάλες στη μεγάλη περιοχή των Θεσσαλονικέων «μυρίζει» γκολ. Έτσι ο Καμπιάσο τιμώρησε, έγινε το 1- 1 και ο Μάρκο Σίλβα πανηγύρισε έξαλλα. Βασικά το πρόβλημα του Πορτογάλου, ήταν ο Μποτία(με τα πράσινα παπούτσια του όπως και κάποιοι άλλοι) και οι υπολογισμοί με τον Ντα Κόστα, πάνω στον γρήγορο Μακ. Γιατί μόλις η μπάλα έφτανε στο κέντρο του γηπέδου, τα χαφ των Πειραιωτών έκαναν ό,τι γούσταραν. Ο Καμπιάσο και ο Μιλιβόγεβιτς όριζαν τη μοίρα του παιχνιδιού.

Η Τούμπα είχε σιγήσει και οι τελικές στο 45λεπτο ήταν 2-8! Ούτε στο δεύτερο μέρος, άλλαξε η κατάσταση. Ο Ολυμπιακός δεν είχε πρόβλημα να κυλάνε το τόπι οι αντίπαλοί του, με τη διαφορά, ότι μόλις έβρισκαν πεδίο ελεύθερο «χτυπούσαν» με τον δικό τους τρόπο. Κάπως έτσι ήρθε και το γκολ του Φουστέρ, με τον Σίλβα να έχει «εξαφανίσει» τις όποιες εμπνεύσεις του Τούντορ, πλην της αρχικής αρρυθμίας στο κέντρο της άμυνας. Τέλος πάντων. Ο Πορτογάλος έμεινε όρθιος και στο ποτήρι που δέχθηκε στην πλάτη από κάποιον ανεγκέφαλο και έφυγε από την Τούμπα για άλλη μια φορά νικητής.

Γενικά ο Ολυμπιακός μέσα σε μια εβδομάδα, είχε την «μαυρίλα» του αποκλεισμού από την Άντερλεχτ, την μαθηματική κατάκτηση του πρωταθλήματος και τη νέα επικράτηση επί του ΠΑΟΚ στον πρώτο ημιτελικό του κυπέλλου.

Οι ομάδες δε κρίνονται ποτέ μεμονωμένα από ένα ή δυο 90λεπτα. Οι ομάδες είναι τα προπονητικά τους κέντρα, ο τρόπος αντίδρασης στα δύσκολα, η επικοινωνία προπονητή- παικτών. Οι ομάδες είναι η υπομονή και η επιμονή. Συμπεράσματα θα βγουν άφθονα για την αναμέτρηση και μάλλον οι περισσότεροι θα σταθούν στα επεισόδια και στα εξωαγωνιστικά. Λογικά θα ακολουθήσουν ανακοινώσεις, διαμαρτυρίες, αθλητικοί δικαστές και όλα τα σχετικά. Επί της ποδοσφαιρικής ουσίας, ο Ολυμπιακός έπαιξε όπως έπρεπε και ο ΠΑΟΚ απλά το πάλεψε με ξεσπάσματα…