Ένα από τα πιο ξενέρωτα κείμενα θα γράψω και θα το ευχαριστηθώ με την ψυχή μου. Γιατί αρκετά καλοί μου φίλοι ξεσαλώναμε τα τελευταία χρόνια με την Εθνική, επειδή κέρδιζε στο πρώτο ματς. Και δώσε κραυγές, αποθεώσεις, πρωτοσέλιδα, φουστανέλες, τσαρούχια και δε ξέρω και ‘γω τι άλλο.

Πλέον, η κατάσταση άλλαξε. Και κάνει "μπαμ" αυτό από χιλιόμετρα. Μπορεί να ‘χουμε τον Αντετοκούνμπο και οι Κινέζοι να ακούγονται όταν τον βλέπουν σα να ουρλιάζουν παιδάκια από εκατό νηπιαγωγεία, εντός των τειχών, όμως κανείς μα κανείς εντός στρατοπέδου, δεν έχει όρεξη να πετάξει στα σύννεφα. Έχουμε μια πολύ καλή ομάδα. Έχουμε ένα σύνολο που αποτελείται από τον MVP της κανονικής περιόδου στο ΝΒΑ και παίκτες με τίτλους σε Ελλάδα και Ευρωλίγκα. Ξέρουμε τι διαθέτουμε. Πολύ καλά. Δε χρειάζεται να μας το λένε οι άλλοι.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ... ΒΛΕΠΟΥΜΕ

Η Eθνική κοιτάζει τον καθρέφτη και όσο το κάνει αυτό, πιστεύω ότι μπορεί να πάει καλά. Ο ενθουσιασμός του Ακρόπολις (δικαιολογημένος) , έχει μείνει στο ΟΑΚΑ. Εδώ στην Ναντζίνγκ όλα είναι αλλιώτικα. Μια ομάδα για να βγάλει ένα τουρνουά, πρέπει να ‘χει συγκεκριμένα πράγματα. Και συγκεκριμένα στοιχεία. Πρώτα απ’ όλα, καλό κλίμα. Να είναι όλοι ευχαριστημένοι που βρίσκονται εδώ και να το απολαμβάνουν. Δείχνουν να το κάνουν οι δικοί μας. Να έχουν εργατικότητα και διάθεση να προσφέρουν. Στην πρεμιέρα είχαν. Και ξέρετε και τι άλλο επέδειξαν που μου άρεσε; Δε χαλάρωσαν. Ούτε καν όταν ο Σκουρτόπουλος πήρε ένα ταιμ άουτ μόλις φάγαμε δυο λέι-απ.

Ένα παγκόσμιο στο μπάσκετ, μπορεί να σου… ξημερώσει κάμποσες ειδικές συνθήκες. Μπορεί να δεις πράγματα μη υπολογισμένα. Ελάτε τώρα, πόσες φορές το έχετε παρατηρήσει αυτό και στο ποδόσφαιρο; Εντάξει, η έκπληξη στο μπάσκετ είναι πιο δύσκολο να "σκάσει", αν όμως έχει την τάση στην χαλαρότητα ή τη χαζομάρα, μπορεί να σου ΄ρθει η βόμβα στα χέρια σου και να κολλήσει. Η "γαλανόλευκη" τα έχει ζήσει αυτά τα στάδια. Οι άλλοι μας λένε φαβορί. Εμείς απλά ας μείνουμε στο ότι είμαστε καλή ομάδα. Και βλέπουμε.

ΚΑΝΑΜΕ ΟΣΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΝ

Οι καλές ομάδες άλλωστε μπαίνουν σωστά και με προσανατολισμό "κοψίματος βήχα" αντιπάλου, όπως κάναμε εμείς στους παίκτες του Μίτροβιτς. Οι καλές ομάδες, μόλις δουν ότι ρίχνουν δυο-τρία τούβλα από μακριά, το γυρνάνε άμεσα σε inside game και παίρνουν διαφορά ασφαλείας. Οι καλές ομάδες βγάζουν το ροτέισον όπως πρέπει και κανείς μα κανείς, δε χαλαρώνει. Ποτέ δε θα είναι το ίδιο καλοί και οι δώδεκα. Δε γίνεται αυτό. Όταν όμως ο Μπουρούσης είναι σούπερ και εμφανίζεται ο Παπαγιάννης …σούπερμαν, όταν ο Λαρεντζάκης δεν έχει παίξει δευτερόλεπτο στο πρώτο μέρος και στο δεύτερο εμφανίζεται σα να ήταν πενταδάτος, ε, καταλαβαίνεις ότι η δουλειά γίνεται παραπάνω από σωστά.

Κάναμε όσα χρειάζονταν. Οι Μαυροβούνιοι είναι περιορισμένων δυνατοτήτων για να μας αντιμετωπίσουν. Μπορεί να παίξουν καλύτερα με Βραζιλία ή Ν. Ζηλανδία, αλλά για εμάς δεν ήταν "πολλοί" να μας βλάψουν. Επίσης, οι καλές ομάδες δε ξεγελιούνται από διαφορές. Ναι εκτοξεύσαμε το μαρτύριο των αντιπάλων μας, αλλά δε μας νοιάζει. Το Μαυροβούνιο, έχει καλούς ψηλούς, αλλά οι δικοί μας είναι καλύτεροι. Μπλοκάραμε τους περιφερειακούς τους όμως. Τους στείλαμε στα… χαλάσματα. Και εκεί τελείωσαν όλα. Αν δε μπορεί να παίξει καλά ο κοντός, δε θα πάρει και σωστά τη μπάλα ο ψηλός. Ο Σκουρτόπουλος το ήξερε, εκεί δούλεψε και πήρε την παρτίδα για πλάκα.

ΘΕΛΕΙ ΠΡΟΣΟΧΗ Η ΒΡΑΖΙΛΙΑ

Η Βραζιλία είναι μια άλλη ιστορία, θέλει ιδιαίτερη προσοχή. Τρέχει σα δαιμονισμένη, αλλά ταυτόχρονα δε κωλώνει να σε… δείρει. Έχει παίκτες έμπειρους, οι μισοί σε μεγάλη ηλικία. Έχουν αποστάσεις. Παίζουν καλά το "πάσα- πάσα τρίποντο" και σωματικά αντέχουν. Ναι, έχουμε πλεονεκτήματα, αλλά οι Νοτιοαμερικάνοι δείχνουν μια ισορροπία. Ο Χουέρτας δεν έκανε καλό ματς με τους Νεοζηλανδούς και αυτό σημαίνει, ότι θα "σφίξει" με εμάς. Περιμένω να "φάμε" πολύ ξύλο, όμως αν μείνουμε ήρεμοι θα ανταπεξέλθουμε. Κάναμε τη νίκη που έπρεπε, μοιράσαμε χρόνους, ήμασταν διαβασμένοι απόλυτα και καθηλώσαμε τους Μαυροβούνιους.

Δεν περιμένω να "αλλάξουμε τα φώτα" της Βραζιλίας, αλλά μπορούμε να καταβάλουμε την αντίστασή της, αν μείνουμε στο πλάνο. Ένα μεγάλο τουρνουά, κρύβει παγίδες, η ομάδα που τις αποφεύγει είναι αυτή που κλείνεται στον κόσμο της, αρκεί αυτόν τον κόσμο να τον έχει φτιάξει τέλεια. Είναι ωραία να ζεις στην κοσμάρα σου, αν δεν έχεις προβλήματα. Όπως παρατηρήσατε, απέφυγα να γράψω πράγματα ξεχωριστά για τους διεθνείς και να αναλύσω κινήσεις, διαθέσεις, επιδόσεις. Ελάτε τώρα, είναι τέτοιας εμβέλειας, που αλίμονο να αρχίσουν οι… δεήσεις και οι αποθεώσεις. Στην τελική μειωτικό είναι. Αυτό που έπρεπε κάναμε. Τίποτα περισσότερο. Παίξαμε για να κερδίσουμε. Παίξαμε καλά για να κερδίσουμε. Η διαφορά ξέφυγε, γιατί το Μαυροβούνιο ήταν εγκλωβισμένο. Συνεχίζουμε…

Photo Credits: FIBA.com