Το μόνο που δεν μπορεί να γράψει κάποιος, είναι το αν οι νταμπλούχοι Ελλάδας, έδειξαν έτοιμοι ή όχι, ενόψει της σημαντικής αναμέτρησης με την Μονπελιέ. Γιατί ναι μεν, μπήκαν άλλοι τρεις βαθμοί στο σακούλι τους στο πρωτάθλημα, επέστρεψαν στις επιτυχίες, κατάφεραν να βρουν λύσεις στην πάντα καλοστημένη άμυνα του Αναστόπουλου, αλλά από την στιγμή, που η ομάδα δεν έχει πείσει ότι μπορεί να σανιδώσει το γκάζι, εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να εξετάζουμε το κάθε 90λεπτο διαφορετικά…

Τι είδαν λοιπόν τα ματάκια μας; Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως αυτή την φορά δεν κουράστηκαν. Θα ήταν άδικο για τον Ζαρντίμ και τους παίκτες του, να γράψουμε πράγματα, που αναφέρουμε άλλες φορές. Είχε κίνηση, είχε προσανατολισμό ο Ολυμπιακός, έκανε τελικές φάσεις, γενικά προσπάθησε να αξιοποιήσει τους χώρους που έβρισκε. Κυρίως στην αριστερή πλευρά, όπου ο Κουτσιανικούλης δεν γύρναγε τόσο εύκολα για να βοηθήσει το μπακ πίσω του.

Ο Χολέμπας με τον Αμπντούν, συν τον Μασάντο που έκλεινε σε εκείνη την πλευρά δημιουργούσαν πάντα καταστάσεις υπέρ της ομάδας τους. και ήταν το παιχνίδι που ο Πορτογάλος εμφάνισε αρκετές από τις πτυχές του ταλέντου και τις αξίας του. Εξάλλου εδώ και κανά μήνα «του την έχει πέσει» κόσμος και κοσμάκης, ότι δεν δίνει όλα αυτά που περίμεναν στο λιμάνι.

Ο Μασάντο όρεξη έχει πάντα, απλά αν δεν του βγουν οι φάσεις από την αρχή, πολύ δύσκολα, επανέρχεται. Η διάθεσή του …ανεβοκατεβαίνει από τις φάσεις στις οποίες συμμετέχει. Και κατ’ εμέ είναι και κομματάκι άτυχος. Έχει μια σούπερ κίνηση, την κάνει συνέχεια, αλλά δεν του έχει βγει ακόμη. Συγκλίνει επιτυχημένα από αριστερά με το δεξί του πόδι μέσα και σουτάρει. Στόχο δεν έχει βρει, αλλά το κάνει σωστά. Κάποιος θα την …πληρώσει.

Και απέναντι στον ΟΦΗ, το γκολ το έβαλε με αυτό τον τρόπο, αλλά με την μπάλα στημένη, ευστοχώντας σε φάουλ. Αλλά θα ‘ρθει η ώρα που θα το βάλει και με κίνηση…

Άλλο ένα στοιχείο της αναμέτρησης, ήταν η παρουσία έντονου ελληνικού στοιχείου στο γήπεδο. Ίσως για αυτό υπήρξε και αρκετό τρεξιματάκι, πολλή όρεξη και μαχητικότητα, Μη νομίζετε ότι ένα 2- 0 κόντρα στον ΟΦΗ, είναι αποτυχία. Αν οι Κρητικοί είχαν βάλει το γκολ στο 10’ στην διπλή ευκαιρία που είχαν, ίσως το βράδυ να μην εξελισσόταν τόσο ευχάριστα για τον Ζαρντίμ και τους παίκτες του.

Υποθετικά όμως δεν μπορούμε να μιλάμε. Οι Κρητικοί είναι μια μαχητική ομάδα, με αρκετά προβλήματα , αλλά τα κάνουν πέρα μπροστά στο κέφι για το άθλημα και χάρη στον χαρακτήρα του Αναστόπουλου, που ξέρει να φτιάχνει… πολεμικές ομάδες. Ο Ολυμπιακός δεν είναι είδηση ότι βαδίζει ολοταχώς για να ράψει το τέταρτο αστέρι στην φανέλα του. Τώρα απλά, θα πρέπει να εξασφαλίσει την συνέχιση των ταξιδιών του και εκτός συνόρων. Και για να γίνει αυτό, δεν έχει παρά να κερδίσει ξανά τη Μονπελιέ και να την… στείλει βαθμολογικά αδιάβαστη.

Όμως θα πρέπει να παίξει πολύ πιο πιεστικά απ’ ότι με τον ΟΦΗ και φυσικά να μην αφήσει τους Γάλλους να πιστέψουν, ότι μπορούν να του κάνουν κακό…