Οι αντιδράσεις σε μια ήττα για τη συγκεκριμένη ομάδα , πρέπει να είναι ίδιες και με τις νίκες της. Μη λέμε τα ίδια, μην κουράζομαι κι εγώ, μη βασανίζεστε κι εσείς! Ούτως ή άλλως οι συγκεκριμένοι άνθρωποι, έχουν μάθει να τα βάζουν με όλες τις καταστάσεις. Την ιστορία των λόχων που είναι στην πρώτη γραμμή θαρρώ πως την ξέρετε.

Επειδή όμως μπορεί να διαβάζουν και γυναίκες ή και άντρες που δεν έχουν πάει στρατό, οφείλω να το αναλύσω λίγο: Όποιος κρατάει τη σημαία και πέφτει, αναλαμβάνει, ο αμέσως επόμενος να τη σηκώσει ψηλά. Μέχρι να μείνει ένας. Μέχρι να "σκοτώσουν" και αυτόν.

Η σημαία μένει πάντα ψηλά, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα. Ο Ολυμπιακός έχασε. Από μια ομάδα που δεν τον τρόμαξε. Και έχασε με άσχημο τρόπο, γιατί απώλεσε και τη διαφορά. Αν θέλετε βάσει εμπειρίας να σας… ταξιδέψω πιο μακριά, αν ισχύσει η λογική των αποτελεσμάτων, αρχίζει να "αχνοφαίνεται" η Βαρκελώνη. Με μειονέκτημα έδρας. Είδατε τι άτιμο είναι το μπάσκετ; Σε ένα βράδυ μέσα! Εκεί που λες "θα βγω πρώτος", μετά ονειρεύεσαι μπρέικ στα προημιτελικά. Και ήταν άτιμη αυτή η εβδομάδα για τον "λόχο του Πειραιά".

Ο Σπανούλης είχε φάει γονατιά, κληρωνομώντας ένα αιμάτωμα πάνω από το γόνατο . Προτίμησαν να μη το διαδώσουν, να εμφανιστεί ο αρχηγός κουτσαίνοντας μπας και ο Ομπράντοβιτς "την πάταγε". Μα αυτός, ο πολυδιαφημισμένος προπονητής, θα μπορούσε να την πατήσει και με το ένα πόδι του Σπανούλη. Όμως για να τα λέω και όλα, η Φενέρ απέκτησε πλεονέκτημα έδρας, μαθαίνοντας να κερδίζει μακριά από την Πόλη. Ο Ολυμπιακός είναι το θέμα τι κάνει. Να είστε σίγουροι λοιπόν ότι θα συνεχίσει, ακόμη κι αν ξαναχάσει. Ακόμη κι αν βγει τέταρτος.

Τώρα πια, πρέπει να νικήσουν Λαμποράλ και Έφες και να πάνε στην Μόσχα για διπλό. Έτσι θα κατακτήσουν πλεονέκτημα. Κομματάκι δύσκολο μου φαίνεται. Για αυτό και σας λέω, ποντάρω στο μειονέκτημα. Απλά για να σας …γλυκάνω και λίγο, μη κωλώνετε. Αυτοί, είτε πλεονεκτούν, είτε μειονεκτούν, το ίδιο θα πάνε να παίξουν! Αρκεί να είναι υγιείς…

Για να σακατέψεις μια… σακατεμένη ομάδα, θα πρέπει να παίζεις απλά! Οι Τούρκοι το προσπάθησαν με τον δικό τους τρόπο βλέποντας έναν Ολυμπιακό χωρίς τρεις παίκτες, με τον Σπανούλη λαβωμένο (κι ας μη το γνώριζαν) και τον Μάντζαρη να σέρνει τον πρησμένο του αστράγαλο. Ο Ομπράντοβιτς πήρε όλα τα σφυρίγματα, αλλά αυτό δεν είναι είδηση. Στην τελική η άμυνα του Ολυμπιακού δε κωλώνει να κάνει τα φάουλ, οπότε αν ο διαιτητής θέλει να τα δώσει, θα το κάνει και δε θα έχει και τύψεις.

Για τον Σφαιρόπουλο το πρώτο μέρος ήταν πολύ δύσκολο και το -4, μάλλον δεν τον δυσαρέστησε και πολύ. Οι δυο τραυματίες, δεν έκαναν πολλά. Ο Λαφαγιέτ και ο Σλούκας αναγκάστηκαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Ωστόσο την ίδια ώρα σε άλλες καίριες θέσεις, υπήρχαν συγκεκριμένα βάσανα. Τι εννοώ;

Στο "3", ο Λοτζέσκι δεν "κούμπωνε", ο Ντάρντεν ήταν καλύτερος, αλλά δεν έδινε στην επίθεση. Στο "4" ο Πρίντεζης πάλι μόνος, αφού ο Αγραβάνης εμφανίστηκε πρώτη φορά μετά από δυο μήνες. Στο "5"; Ο Ντάνστον έδειχνε να είναι καλά , ο Χάντερ όμως δεν ακολουθούσε. Η εικόνα του Ολυμπιακού ήταν "χαλασμένη" και υπήρχαν συγκεκριμένοι λόγοι.

Αυτή η αιτία διατηρήθηκε. Ο Αμερικανός δούλεψε σωστά και όταν ο αγώνας πλησίασε στη… δύση του, χρειάστηκε άλλο ένα χέρι βοήθειας. Εκεί λοιπόν ήρθε ο Μπιέλιτσα για να τελειώσει την ιστορία. Ο Ολυμπιακός δεν έπαψε να προσπαθεί, όμως είχε συγκεκριμένες λύσεις, δεν υπήρχε ποικιλία, τα μακρινά σουτ έμπαιναν με το σταγονόμετρο και όταν εσύ βάζεις με το ζόρι και ο Γκάουντλοκ σου κάνει 6/7 για πλάκα, ε, θα χάσεις και πεις κι ένα τραγούδι. Σημαντικό ρόλο έπαιξαν και οι ψηλοί των Τούρκων . Μάζεψαν κάμποσα σκουπίδια και ενώ στην Πόλη, ήταν απλοί παρατηρήτές, στο ΣΕΦ έκαναν "πολλή βρώμικη δουλειά" και εξυπηρέτησαν τις ανάγκες των πιο διάσημων συμπαικτών τους.

Ο Ολυμπιακός είναι στο 8-2 με Ρώσους και Τούρκους , αλλά βρίσκεται στη δυσκολότερη θέση. Θα το επαναλάβω για να το κάνω και πιο απλό: Νίκες ως το τέλος και σίγουρο πλεονέκτημα. Όμως τώρα η Λαμποράλ με νίκη απειλεί την Έφες, μετά η Έφες θα εμφανιστεί στο λιμάνι για να κάνει ότι η συμπολίτισσά της και ακολουθεί η ΤΣΣΚΑ που εντός έδρας θα θέλει να πάρει εκδίκηση από τους Πειραιώτες.

Πάντως, ασχέτως όλων αυτών, ο στόχος του Σφαιρόπουλου θα πρέπει να είναι, κάποια στιγμή να αποκτήσει μια υγιή ομάδα. Στην τελική ας πάψουν να "παίζουν και ξύλο" στην προπόνηση, από τη στιγμή που είναι τόσο γκαντέμηδες. Γιατί εκεί που μέχρι τώρα, οι τραυματισμοί εμφανίζονταν στα ματς, τώρα άρχισαν να "σκάνε μύτη" και στις προπονήσεις. Όταν στην πιο κρίσιμη περίοδο του Top 16, χάνεις τα βιολιά σου, η ορχήστρα δε μπορεί να παίξει μόνο με τύμπανα! Το μόνο καλό είναι αυτό που σας έγραψα στην αρχή. Αυτοί και με δυο να μείνουν, σε όποιο γήπεδο κι αν βρεθούν, δε θα το αφήσουν απάλευτο. Και αυτό είναι δική τους νίκη…

ΥΓ. Συγχαρητήρια σε όσο κόσμο (δεν ήταν λίγοι) έμεινε ως το τέλος να δει την προσπάθεια για κάλυψη της διαφοράς και να χειροκροτήσει την ομάδα του!