Μάζευε κι ας είναι ρώγες...

Η συνέχεια του Ολυμπιακού στην πρώτη φάση της Ευρωλίγκας, θα φέρει την ομάδα στη Βιτόρια και μετά στο Μιλάνο. Έπρεπε λοιπόν από τα Δυο Αοράκια να περάσουν. Κι ας μην είναι έτοιμοι, ας μην είναι καλοί, ας αναγκάστηκαν να παίξουν μακριά από το σπίτι τους.

Γιατί όσο κι αν "ζέσταναν" με τις φωνές τους οι Κρητικοί φίλαθλοι (εξαιρετική έδρα), είναι πάντα άλλο πράγμα να βλέπεις τα καλάθια στα οποία κάνεις προπόνηση. Δεν είναι καλά ο Ολυμπιακός ακόμη. Όποιος δε το βλέπει, δεν ξέρει μπάσκετ. Ο χρόνος λογικά θα λειτουργήσει υπέρ της ομάδας αν και εφόσον, πάρει ο Σφαιρόπουλος από όλους τους παίκτες, αυτά που υπολογίζει. Αν ο Στρόμπερι γίνει "Σινικό τείχος" στην άμυνα (και καλά κάνει και σουτάρει ελεύθερος κι ας μη τα βάζει).

Αν ο Γιάνγκ που είναι όλο κέφι, αποδειχθεί και καλός finisher μέσα στη ρακέτα. Αν ο Σπανούλης ανέβει (προβλέπω μετά τις γιορτές). Αν ο Πρίντεζης αντέξει και αν όλοι οι άλλοι, λειτουργήσουν στον ρυθμό που πρέπει και επιβάλλεται. Όσο περισσότερη ενέργεια βγάλει αυτή η ομάδα σε βάθος χρόνου, τόσο περισσότερα θα δώσει στον εαυτό της. Σε σχέση με τον αγώνα κόντρα στον Παναθηναϊκό, τουλάχιστον είδαμε και λογικά πράγματα. Και δε θα γράψω "άλλο οι Κροάτες, άλλο ο ΠΑΟ".

Στέκομαι μόνο σε αυτά που κάνει ο Ολυμπιακός στις τέσσερις γραμμές ή σε αυτά που περιμένετε εσείς να κάνει. Λογικά βέβαια οι περισσότεροι θα ρωτάτε για τον Παπανικολάου και όχι για τους παρόντες, όμως αυτοί γράφουν την ιστορία και αυτούς θα πρέπει να κρίνουμε. Έχει δουλειά μπροστά της η ομάδα και αν όλοι φτάσουν στην σταθερότητα και την ορμή του Λοτζέσκι, τότε ναι, θα μπορέσουμε να συζητήσουμε. Και να πούμε πολλά. Όσο δε θα παίζουν καλά, θα δίνουν "τροφή" για ποικίλα σχόλια, διαφόρων ειδών συμπεράσματα. Ακόμη και ρεπορτάζ- φαντάσματα!

Μοιάζει με την κανονική περίοδο του ΝΒΑ, η πρώτη φάση στην Ευρωλίγκα. "Καίγονται" μόνο οι… μικρομεσαίοι που δεν είναι σίγουροι ότι θα προκριθούν. Όλοι οι άλλοι; Είτε πρώτοι βγουν, είτε τέταρτοι, το ίδιο και το αυτό είναι. Δυο φορές έγινε "τρένο" ο Ολυμπιακός και δεν κέρδισε κάτι. Δε τα αναφέρω για να δικαιολογήσω καταστάσεις και καμία ομάδα. Απλά, είναι η πραγματικότητα. Η διοργάνωση για εμένα ξεκινάει στο τοπ- 16 και το ίδιο πιστεύετε κι εσείς, άσχετα αν –με το δίκιο σας- γουστάρετε να βλέπετε τις ομάδες σας να κερδίζουν παντού και πάντα. Λογικό…

Χάνουν εύκολα καλάθια, χάνουν ελεύθερα σουτ, χάνουν (σιγά το νέο) και βολές. Αντίθετα με την σωστή απειλή από κοντινή απόσταση οι πρωταθλητές, δε μπορούν να σημαδέψουν καλά από μακριά. Το γνωρίζει ο Σφαιρόπουλος και προσδοκεί κάποια στιγμή να μπουν τα σουτ. Όμως μέχρι να γίνει αυτό, θα ‘χετε κάθε δικαίωμα να προβληματίζεστε. Στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα της Κρήτης η ομάδα του μεγάλου λιμανιού, είχε ένα σημαντικό πρόβλημα: Τις επιστροφές. Αυτό το αμυντικό τρανζίσιον λειτουργούσε σε χαμηλό ρυθμό, μπροστά βέβαια και στον τρόπο με τον οποίο έπαιζε ο αντίπαλος.

Γιατί η Τσεντεβίτα με τη δυναμικότητα που έχει, δε μπορούσε να κάνει και κάτι άλλο, από το να τρέξει. Να αναζητήσει την ανοργάνωτη κόκκινη άμυνα. Ο Σφαιρόπουλος έκανε τις αλλαγές του, δοκίμαζε, έψαχνε και είδε από πολύ νωρίς τους Γιάνγκ και Αγραβάνη να χρεώνονται από δυο φάουλ. Μοιραία, έπρεπε να ψαχτεί, αφού ο Μιλουτίνοφ ήταν στη δωδεκάδα λαβωμένος. Ο Γιάνγκ έκανε το ιδανικό ξεκίνημα. Πολύ δυνατό παιδί, αυτό που χρειάζεται ο Ολυμπιακός, αλλά θα πρέπει να προσέχει τα φάουλ (αν και το πρώτο που του χρέωσαν ήταν ανύπαρκτο).

Το ‘χω ξαναπεί, είναι άδικο να βγάζεις οριστικά συμπεράσματα, να χρεώνεις πράγματα μια ομάδα και να επισημαίνεις μια και καλή τι θα συμβεί στο μέλλον. Ειδικά όταν μιλάμε για μια ομάδα που έχει αλλάξει τόσο πολύ, όπως ο Ολυμπιακός. Όμως, επιβάλλεται σε κάθε αγώνα να γίνεται κριτική και να συζητάμε τι είδαν τα ματάκια μας. Η Τσεντεβίτα δεν είναι ομαδάρα, αλλά αναζήτησε τις αδυναμίες του Ολυμπιακού. Και τις βρήκε στην άμυνά του.

Μόλις συνέβη, ο Σφαιρόπουλος πήρε τάιμ-άουτ και οι "ερυθρόλευκοι" άρχισαν και άμυνες να βγάζουν, αλλά και να τρέχουν σωστά. Μόλις "άνοιξαν" το γήπεδο οι Πειραιώτες, διαφοροποίησαν και την κάθε ισορροπία. Το κατάλαβε πρώτος απ’ όλους ο Πρίντεζης. Πήρε ριμπάουντ ο Γιώργος και άρχισε να βγάζει τον έναν αιφνιδιασμό μετά τον άλλο. Και μαζί παίκτες με ενέργεια, όπως ο Στρόμπερι και ο Λοτζέσκι. Ο Μάντζαρης "ανέβασε κι αυτός ταχύτητα", ήρθε ένα 8- 0 σερί και κάτι έγινε. Κι όπως έγινε, μετά... ξέγινε. Δε μπορούσε να κρατήσει ρυθμό η ομάδα, αυτό βέβαια είναι και προϊόν της εποχής. Όμως καλοί μου φίλοι και καλές μου φίλες, ξεκίνησαν οι επίσημες υποχρεώσεις. Και πρέπει κάτι να δείχνεις, κάτι να κάνεις. Όχι να γίνεται επιμέρους 2-11 από τους Κροάτες και να σου… κουνιούνται κι από πάνω. Στην ανάπαυλα το +3 του Ολυμπιακού δεν του παρείχε την παραμικρή ασφάλεια.

Το δεύτερο ημίχρονο "σημαδεύτηκε" από ένα 17-1 του Ολυμπιακού, μα πάνω απ’ όλα, από εξαιρετικές άμυνες οι οποίες ανάγκασαν την κροατική ομάδα να κάνει ένα 8λεπτο να σκοράρει. Με τον Αγραβάνη να βγάζει εξαιρετική ενέργεια στην άμυνα, τον Πρίντεζη και τον Λοτζέσκι να οδηγούν επιθετικά και γενικά άπαντες να μοχθούν για να μη χαθεί το παιχνίδι, ο Ολυμπιακός αν μη τι άλλο έδειξε νεύρο. Δε είναι σωστό να τα βλέπεις όλα μαύρα, ειδικά όταν δεν είναι όλα μαύρα. Και θα το επαναλάβω, απορίες υπάρχουν και θα υπάρξουν.

Όμως όσο θα κερδίζουν οι Πειραιώτες, θα ‘χουν ευχέρεια να βελτιώνονται με ηρεμία, να μειώνεται η ανασφάλεια και να διατηρείται το κέφι στις προπονήσεις. Έχουν πολλή δουλειά στα κόκκινα αποδυτήρια. Ο Ολυμπιακός σας έγραφα πέρυσι ότι ήταν η πιο μαχητική και "δεμένη" ελληνική ομάδα σε όλα τα αθλήματα. Αυτή την εποχή, απέχει πολύ μακριά από αυτό. Μπορεί να το βρει κάποια στιγμή. Ακόμη κι αν ξαναχάσει, ακόμη κι αν ηττηθεί και στο ΟΑΚΑ την Δευτέρα.

Είναι πολύ νωρίς για μεγάλα λόγια. Όμως ο δρόμος παραμένει ανηφορικός. Και με ένα σωρό εμπόδια. Για να δούμε. Ρυθμό η ομάδα βρήκε από την άμυνα, πρέπει να δουλέψει και στην επίθεση. Ακόμη δε μπορεί, έχει "νεκρά" διαστήματα. Δε ξαναγράφω για τις βολές. Βαρέθηκα! Μπα, ψέματα λέω. Θα ξαναγράψω…