Το πόσο σημαντική είναι η νίκη του Ολυμπιακού με τον Ερ. Αστέρα , θα φανεί σύντομα. Πολύ σύντομα. Λίγοι μπορούν να το καταλάβουν αμέσως, αλλά με τις συνθήκες που υπάρχουν στη φετινή EuroLeague και την κατάσταση στον Πειραιά, το συγκεκριμένο ματς ήταν πέρα για πέρα πονηρό και ύπουλο. Δε ζορίστηκαν πάρα πολύ οι παίκτες του Σφαιρόπουλου, γιατί ήταν συγκεντρωμένοι, προσεκτικοί και κυρίως ήξεραν πολύ καλά τι "κουπί έχουν τραβήξει", με αποτέλεσμα να μη κάνουν εξυπνάδες σε βάρος του εαυτού τους…

Θέλει δύναμη και στην ψυχή για να μπεις τόσο δυναμικά στην έδρα σου. Ή πιο σωστά στην έδρα που ήταν και δική σου και του αντιπάλου! Ο Ολυμπιακός είχε ένα εκτός έδρας ματς (Ζαλγκίρις), "καπάκι" την Πυλαία, μετά ένα παιχνίδι σε 50- 50 έδρα (Αστέρας) και τώρα πρέπει να τα βγάλει πέρα στο θορυβώδες σπίτι της Μπάμπεργκ. Ο Σφαιρόπουλος γνώριζε καλά ότι μετά την προσπάθεια στη Θεσσαλονίκη και πριν το ταξίδι στη Βαυαρία η κατάσταση θα ‘ταν ζόρικη και περίεργη.

Όπως και να ‘χει έκανε σούπερ δουλίτσα, μαζί με τον Δημήτρη που απόλαυσε τα γενέθλιά του, τιμωρώντας κάθε άμυνα που έβρισκε μπόσικη. Και όταν δεν είχε ευκαιρία να σκοράρει, ο Αγραβάνης, έπαιζε άμυνα για σεμινάριο. Μπάσκετ με ποδοσφαιρικές κινήσεις, βρισκόταν παντού, αν ψάχνουν στόπερ στον Πειραιά, είναι άτυχοι, γιατί τον έχει ο Σφαιρόπουλος και είναι και ψηλός. Όταν ο Δημήτρης βρίσκει ρυθμό και αφοσιώνεται στο ματς, πραγματικά είναι παραπάνω από πολύτιμος.

Οι δυο αυτοί τύποι μισό… εκατοστό ελευθερίας χρειάζονται . Όχι περισσότερο. Και η μπάλα θα μπει στο καλάθι, όπως πετάτε πετραδάκια στον ωκεανό. Ο Ματ είναι αφηνιασμένος και ο Έρικ έχει "χωνέψει" τον ρόλο του, αφήστε που μετά τον τραυματισμό του Χάκετ, οι χρόνοι έχουν διαφοροποιηθεί και όλοι δείχνουν πιο αεράτοι και πιο ευχαριστημένοι μέσα στις τέσσερις γραμμές (τα ‘χει αυτά μια ομάδα, μη λέμε τα ίδια).

Το δεύτερο μέρος, δεν ήταν …διαφήμιση για το άθλημα. Όμως εξήγηση υπάρχει. Τραγικό τρίτο δεκάλεπτο, αλλά από τη μια υπήρχε ένας Ολυμπιακός που ξεκινούσε να κουράζεται. Η κούραση φέρνει και λάθη και βιασύνη. Έπεσαν "θύματα" και των δυο οι γηπεδούχοι, μόνο που την ίδια στιγμή οι Σέρβοι έβρισκαν "τοίχο" στην πειραϊκή άμυνα ή έπεφταν θύματα των… ποικιλιών του Τζένκινς. Ο Ράντονιτς δεν άλλαξε και πάρα πολλά στο στυλ του παιχνιδιού του, δε μπορούσε κιόλας να το κάνει. Ο Σφαιρόπουλος ήξερε ποιες ήταν οι απειλές και οι παίκτες του, τις είχαν μπλοκάρει.

Η ομάδα με τα πιο "κλειστά" αποτελέσματα. Ο Ολυμπιακός όμως έχει πολλούς μπασκετμπολίστες που μπορούν μεταξύ τους να συνεννοηθούν. Ίσως και είναι περίεργο αυτό που γράφω, αλλά είναι το σημαντικότερο όπλο της ομάδας. Σε κάθε αγώνα θα υπάρξουν και διαφορετικοί ήρωες. Όλοι μαζί όμως ξέρουν να αρπάζουν το κουπί και να το… τραβάνε. Όποιος και να εμφανίζεται στο γήπεδο ξέρει τι να κάνει. Αυτή είναι μεγαλύτερη νίκη και από το ροζ φύλλο. Και μάλιστα σε περίοδο ζόρικη. Τόσο σε πρόγραμμα, όσο και απουσίες. Τα λέμε μετά τη Μπάμπεργκ …