Με την μαγκιά και την τρέλα του

Γράφοντας πάντα το πρώτο σχόλιο στο site, αμέσως μετά τους αγώνες, έχεις την τύχη να δώσεις το πρώτο στίγμα, αλλά και την ατυχία να μην τα βάλεις σε μια σειρά! Καταλαβαίνετε λοιπόν, διαβάζοντας τούτες τις αράδες, πόσο... ανακατεμένα είναι όλα μέσα στο μυαλό μου, μετά τα όσα έγιναν στο Καραϊσκάκη!

Αν υπήρχε ένα τρελός ...σκηνοθέτης και ήθελε να φτιάξει μια ποδοσφαιρική ταινία, κάτι τέτοιο θα σκεφτόταν. Με τους πρωταγωνιστές στο τέλος να δικαιώνονται, αλλά να έχουν καταφέρει πρώτα να επιδείξουν ακατάσχετη ποδοσφαιρική παλαβομάρα! Όχι όλοι! Τέλος πάντων, πρώτα να πούμε την ουσία:

Ολυμπιακός-Άντερλεχτ 3-1, η ανασκόπηση

Με την μαγκιά του ο Ολυμπιακός είναι στους «16» του Τσάμπιονς Λίγκ. Γιατί δεν πήρε χθες το εισιτήριο. Απλά το σφράγισε. Η ομάδα αυτή έπαιξε καλό ποδόσφαιρο στους περισσότερους αγώνες, ήταν διαβασμένη σε όλους, ακόμη και σε αυτούς που έχασε. Είδε στα μάτια το φαβορί του ομίλου, έμεινε όρθια στην λασπομαχία της Λισαβόνας και μπόρεσε να «καρφώσει το μαχαίρι» στην καρδιά της Μπενφίκα στο ματς του Πειραιά, όταν οι Πορτογάλοι έδειχναν έτοιμοι για το διπλό. Μπήκε στα ίσια ο Ολυμπιακός στο Βέλγιο και μετά από ένα θεοπάλαβο ματς, έριξε τρία γκολ στην Άντερλεχτ. Και τελικά, έφερε τους Βέλγους στην έδρα του , κέρδισε 3- 1, αλλά σε έναν αγώνα που όπως ξεκαθάρισα, η τρέλα κατέβηκε από τα βουνά και μπήκε κοντά στην... θάλασσα!

Έβαλε το γκολ και χάρισε το 1-1

Ο Μίτσελ κατέβασε την ομάδα όπως ο ίδιος θεώρησε σωστό. Με την κλασική άμυνα, τον Μασάντο στο πλευρό του Σάμαρη, τον Φουστέρ και τον Κάμπελ να πλαγιοκοπούν και τον Σαβιόλα με τον Ολαϊτάν να παλεύουν για να δημιουργήσουν φάση. Δύσκολο…

Πέρασε πολύς χρόνος μέχρι να δείξει τα δόντια του ο Ολυμπιακός. Το έκανε όμως στο 1- 0, αλλά μόλις άπαντες χάρηκαν, ήρθε η πρώτη επίδεξη... παράνοιας! Συμπεριφορά αστεία, κόντρα στους νόμους του ποδοσφαίρου και χάρισμα στην Άντερλεχτ η ισοφάριση.

Γιατί όταν στέλνεις το ένα αμυντικό χαφ να εκτελέσει κόρνερ (έχει καλά πόδια ο Σάμαρης και γίνεται σε πολλές ομάδες), πρέπει ο σχηματισμός των άλλων να είναι ο ενδεδειγμένος. Ο Ολυμπιακός αντέδρασε αστεία.

Το κόρνερ δεν πήγε καλά και οι Βέλγοι έβγαλαν κόντρα. Κανείς δεν «έσβησε» την φάση. Κανείς! Απαράδεκτο. Και ο Πρατ με τον Κλιεστάν πέτυχαν γκολ σε άδειο τέρμα! Το Καραϊσκάκη αγχώθηκε και όχι άδικο. Δεν ήταν μας για τέτοια παιδαριώδη λάθη. Το δεύτερο ημίχρονο όμως ήταν ακόμη πιο ... γουστόζικο για τον κόσμο που δεν υποστηρίζει τον Ολυμπιακό. Γιατί πιστέψτε με, κάποιος που έβλεπε με ένα σακουλάκι πατατάκια το παιχνίδι θα απολάμβανε τις στιγμές. Οι Ολυμπιακοί όμως στις εξέδρες και στις τηλεοράσεις, είχαν ανεβάσει πίεση!

Ο Χολέμπας σε μια τρομερή ενέργεια, έβγαλε την μπάλα ψηλά , ο Φουστέρ σε πρώτο χρόνο και ο Σαβιόλα σε δεύτερο για το 2- 1. Οι Βέλγοι έμεναν από παίκτες, αλλά ο Ολυμπιακός σε έναν κόσμο,,, δικό του. Πάντα υπάρχει δικαιολογία στο ποδόσφαιρο, για ό,τι κάνει ένας παίκτης! Όμως υπάρχουν και πράγματα που δεν δικαιολογούνται.

Βάις σοβαρέψου, παιδί μου

Όταν αποκτήθηκε ο Βάις για παράδειγμα, εγώ είχα γράψει ότι μπορεί να «γκρεμίσει το Καραϊσκάκη». Γνωρίζοντας το ταλέντο του στην επέλαση, στην κλειστή ντρίμπλα. Την ταχυδύναμη, την εκμετάλλευση ανοιχτού χώρου. Ο Σλοβάκος όμως παρουσιάζει και στο λιμάνι όλα αυτά που τον οδήγησαν στην πόρτα εξόδου σε όλες τις άλλες ομάδες. Δεν δίνει τη μπάλα δίπλα όταν πρέπει.

Ο Κάμπελ τον έκανε μάγκα στο δεύτερο πέναλτι, αυτός όμως δεν έδωσε τη μπάλα στι 85’ στον Κοσταρικανό να τελειώσει το ματς. Έτρεξε να εκτελέσει το πέναλτι, επειδή δεν το είχε χτυπήσει με τον Αστέρα. Ναι, πήρε δυο πέναλτι, αλλά πρέπει να σοβαρευτεί. Ο Μίτσελ έχει δίκιο που δεν τον εμπιστεύεται.

Είναι βραδιά πρόκρισης, είναι στιγμές χαράς για τους Πειραιώτες, αλλά κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται. Ούτε το άγχος που εμφάνισαν , έπρεπε να τους καταβάλει. Τέλος καλό, όλα καλά, όμως «εχθρός του καλού είναι το καλύτερο». Δηλαδή στους «16» με έναν πιο δυνατό αντίπαλο, θα λυγίσουν τα πόδια τους;

Υπόκλιση στον Κάμπελ

Υποκλίνομαι στον Τζόελ Κάμπελ. Μπράβο στο παιδί αυτό, για το ποδόσφαιρο που παίζει. Μπράβο στην Άρσεναλ, μπράβο στον Βενγκέρ. Μπράβο στην αυταπάρνηση που δείχνει. Του εύχομαι κουράγιο, όσο μείνει ακόμη για να αντέχει να τρέχει, να πασάρει , να στέλνει για εμετό τους αντιπάλους του. Δεν θα κάνω ατομική κριτική. Την έκαναν ήδη. Ο Φουστέρ για παράδειγμα, ήταν αυτός που ξέρουμε. Και ο Σαβιόλα όταν σου βάζει δυο γκολ, τελειώνει η ιστορία. Ο Ολυμπιακός μέχρι το τέλος, το «παίδεψε» το ματς.

Μίτσελ: "Φέρτε μου τα βάλιουμ'

Η Άντερλεχτ, ήταν σαν τον πυγμάχο που τρέκλιζε πάνω στο καναβάτσο, μάτωνε συνέχεια, αλλά δεν έτρωγε την τελειωτική, για να πέσει νοκ- άουτ. Κι όταν αυτό συνέβη, ο αγώνας είχε τελειώσει. Σας το έγραψα στην αρχή. Σαν ταινία με...τρελό και άκρως ενδιαφέρον σενάριο. Εκεί που πίστευες ότι όλα τελείωσαν και ο πρωταγωνιστής βρήκε αυτό που ήθελε, κάτι γινόταν και η πλοκή δεν «έπεφτε», μαζί και το ενδιαφέρον, μαζί και οι σφυγμοί της καρδιάς των φιλάθλων!

Πέρα όμως από όλα αυτά, ο Ολυμπιακός επαναλαμβάνω, με την μαγκιά του και την κλασική,,, παλαβομάρα του(εξάλλου για αυτό και τον γουστάρει ο κόσμος του) προκρίθηκε. Και το σφράγισε δίκαια το εισιτήριο, γιατί πορεύτηκε με όσο μπορούσε μεγαλύτερη ασφάλεια.

Οι βραδιές δεν ήταν εύκολες. Θα έλεγα ότι μακριά από το Καραϊσκάκη, η ομάδα πέρασε καλύτερα απ’ ότι στην έδρα της. Παράξενο για Ολυμπιακό, αλλά και τι έγινε; Σημασία έχει, ότι στα ακόμη πιο μεγάλα σαλόνια, η πόρτα άνοιξε και οι Πειραιώτες έχουν θέση. Στους 16 κορυφαίους της ηπείρου, είναι και ο Ολυμπιακός! Και τα ‘χουμε ξαναπεί, ό,τι γράφει δεν ξεγράφει...