Τα πράγματα είναι πολύ απλά! Πάρα πολύ απλά. Όταν ο προπονητής σου είναι στην βραδιά του και ο αρχηγός ξηγιέται όπως ξέρει, είναι δύσκολο να χάσεις. Η Ζενίτ πλήρωσε τη νύφη στο Ειρήνης και Φιλίας. Γιατί η ομάδα του Πασκουάλ έδωσε την εντύπωση ότι θα έφτανε σε έναν τεράστιο θρίαμβο, αλλά στην συνέχεια «είπε τον δεσπότη Παναγιώτη». Και αυτά δεν έγιναν στην τύχη. Σε καμία περίπτωση…

Και σε καμία περίπτωση ο αγνός και τίμιος Σάσα Βεζένκοβ δεν θα έφτανε μόνος για να κερδίσει ένα τέτοιο παιχνίδι. Δήλωσε κουρασμένος στο τέλος ο Σάσα και πραγματικά ήταν. Πώς να μην είναι; Τα έδωσε όλα, όμως πέρα από αυτόν λειτούργησε καλά όλη η ομάδα! Έχω γράψει εδώ και μέρες, ότι μπορεί ο μπασκετικός Ολυμπιακός να ‘χει αποκλειστεί, να ‘χει αποτύχει, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να κάθεται αραχτός και να… απολαμβάνει ήττες. Δεν υπάρχει τέτοιος λόγος, δεν αρμόζει στην ιστορία της ομάδας. Και το κατάλαβαν άπαντες.

Δεν θα καθίσω να ζυγίσω πως αποδίδει πλέον ο καθένας. Οι εξετάσεις έχουν τελειώσει. Γνωρίζουμε άπαντες ποιος μπορεί και ποιος όχι. Σε αυτό το ματς όμως πέρα από την σταθερότητα του Βεζένκοβ και την ψυχή του Λαρεντζάκη, πέρα από την όρεξη όλων, ξεχώρισα δυο πράγματα. Και προσωπικά με χαροποίησαν ιδιαίτερα. Το ένα ήταν, το ρεσιτάλ κοουτσαρίσματος του Μπαρτζώκα. Όποιος ξέρει μπάσκετ, είδε ότι ο Ολυμπιακός διέλυσε, ξεχαρβάλωσε κάθε προσπάθεια δημιουργίας των Ρώσων. Ναι, είχαν προβάδισμα τρομερό, γιατί όμως; Μα γιατί γιόρτασαν τα… γενέθλιά τους για ενάμιση δεκάλεπτο. Έφτασαν να έχουν 9/15 τρίποντα. Δε θα μπορούσε αυτό να πάει ως το τέλος.

Κατά τα άλλα τίποτα. Μακριά από την δημιουργία. Ο Μπαρτζώκας έστελνε τον Πάνγκος να παριστάνει τον Γκάλη και άλλες φορές τον Γιαννάκη με τρίποντα- χειρόφρενα. Αυτό το μπάσκετ όμως το έπαιξε ο Άρης την δεκαετία του ’80. Και από αυτό το μπάσκετ δεν θα έχανε ο Ολυμπιακός. Λίγο τα ριμπάουντ να διόρθωναν οι «ερυθρόλευκοι» θα μάζευαν την κατάσταση. Και το έκαναν με τον τρόπο τους. Κάθισαν στα αποδυτήρια, μίλησα για το τι πρέπει να κάνουν και το έκαναν. Το πρώτο καίριο χτύπημα ο Μπαρτζώκας το είχε πετύχει. Το δεύτερο ήταν με την κοντή πεντάδα, τον Ζαν Σάρλ στο «5» και τον Βεζένκοβ 4αρι.

Οι Ρώσοι άρχισαν να πιέζονται. Ο Μακ Κίσικ λειτούργησε καταλυτικά στο να ξεκινήσει το ουσιαστικό μάζεμα της διαφοράς. Λίγο Σλούκας, πολύ Βεζένκοβ , αρκετά Μακ Κίσικ. Ο ρυθμός βρέθηκε στο δεύτερο ημίχρονο, δούλεψε η άμυνα (ήταν έτοιμη) και επαναλαμβάνω πόσα τρίποντα θα έβαζαν οι Ρώσοι;

Ο Ολυμπιακός εμπόδισε με τις παγίδες, με τις αλλαγές στην άμυνα, με το παίξιμο από μπροστά των ψηλών και η μπάλα δεν περνούσε κοντά στο καλάθι του. Ήταν τέλεια οργανωμένος ανασταλτικά. Και όταν πλέον οι μονομάχοι έδειχναν να περπατάνε σε τεντωμένο σχοινί, όταν ο Πασκουάλ, καλούσε τα τάιμ- άουτ για να βρει τον δρόμο και τις λύσεις, όταν ο κόσμος του Ολυμπιακού αναρωτιόταν αν θα ολοκληρωθεί η ανατροπή ή πάλι θα μείνουν… μπουκάλα, ήρθε ο άνθρωπος που έχει γονατίσει όλη την Ευρώπη.

Φέτος χρησιμοποιείται ως ρολίστας. Κάθεται στον πάγκο, παίζει όσο του ζητήσουν. Αλλά ήταν ο δεύτερος πυλώνας της νίκης. Και ο σημαντικότερος. Ο Βασίλης Σπανούλης, δεν είχε όρεξη να συζητήσει και πολύ. Δεν είχε όρεξη να διαπραγματευθεί το τι θα κάνει στο παιχνίδι. Πήρε τις μπάλες που έπρεπε, ολοκλήρωσε τις επιθέσεις με τους δικούς του τρόπους. Έδωσε ασφάλεια, έδωσε σιγουριά, έδωσε όλα αυτά που ξέρει να κάνει αυτός ο παικταράς.

Δε με ενδιαφέρει πόσοι πόντοι του χρειάζονται για να φτάσει τον Γκάλη. Το επισημαίνω γιατί το λένε και το γράφουν συνέχεια λες και είναι ο αριθμός-ορόσημο να σταματήσει. Ο Βασίλης Σπανούλης να σταματήσει για ποιο λόγο; Για να μην κάνει αυτά που έπαθε η Ζενίτ; Ο Σπανούλης δείχνει ξεκάθαρα να έχει δεχθεί τον ρόλο του. Όπως σας το γράφω. Και όταν σταματήσει, θα πρέπει το Ειρήνης και Φιλίας να είναι κατάμεστο για να… πέσει.

Ο Μπαρτζώκας τελείωσε με ελληνική τετράδα και τον Μακ Κίσικ. Ήξερε κι αυτός, ότι μέχρι να σβήσει ο ήλιος δεν θα έχανε. Γιατί το είχε πάει όπως πρέπει το ματς και γιατί ο αρχηγός του, ήταν σε μια βραδιά από αυτές που έχει για ψωμοτύρι. Ο Ολυμπιακός πήρε μια νίκη γοήτρου, αλλά και μια νίκη–μήνυμα στον ίδιο του τον οργανισμό. Αν γίνουν αυτά που πρέπει και όπως πρέπει τους επόμενους μήνες, τότε θα μπορούν όταν με το καλό ανοίξουν οι πόρτες, όσοι πάνε στο γήπεδο να δουν κάτι που θα τους αρέσει…

Photo credits: Eurokinissi