Έχετε βαρεθεί να το διαβάζετε και δεν θα σας το αναλύσω ξανά. Ο Ολυμπιακός του μπάσκετ είναι η καλύτερη ελληνική ομάδα παντού! Η ομάδα που «σπάει» το θερμόμετρο της περηφάνιας. Που ξεχειλίζει τον υδράργυρο του πάθους και μπορεί να κάνει τον άλλο να δακρύσει βλέποντας απλά και μόνο την προσπάθεια.

Χώρια το αποτέλεσμα. Όπου υπάρχει η έννοια ομάδα, πάνω απ’ όλα βρίσκεται αυτή η «συμμορία» και μετά όλοι οι άλλοι. Δεν είναι η πρόκριση σε άλλον έναν τελικό Ευρωλίγκας. Αυτό γενικά το… έχει ο Ολυμπιακός. Δέκα φάιναλ- φορ, οχτώ τελικοί. Απλά είναι και γκαντέμης να παίζει συνήθως με γηπεδούχους (άντε να πάει στο Βελιγράδι να παίξει και μια φορά …γηπεδούχος, αφού στον Πειραιά αποκλείεται λόγω του ακατάλληλου ΣΕΦ).

ΚΙ Ο ΠΟΥΤΙΝ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ, ΘΑ ΧΑΣΟΥΝ

Δεν είναι καν ο τρόπος που ήρθε η νίκη με την ΤΣΣΚΑ. Βρε δεν είναι καν ότι και πάλι οι Ρώσοι βρήκαν το μπελά τους. Η «αρκούδα», αυτή η εξαιρετική ομάδα, υπέστη τέταρτο συνεχόμενο «βαρύ χτύπημα» με ίδιο θύτη. Το πάλεψε ο Ιτούδης, έφτασε σε σημείο να λέει με θυμό, πως δεν έχουν ψυχολογικό πρόβλημα οι παίκτες του, αλλά αυτοί τον διέψευσαν. Και όμως οι Ρώσοι είχαν προσπαθήσει να «προκαταβάλουν» τον διαιτητή Γιαβόρ κράζοντάς τον (το κατάφεραν), είχαν ζαλίσει όλη την κοινωνία ότι ο Τεόντοσιτς ίσως δεν παίξει (έπρεπε να ‘σαι χαζός για να τους πιστέψεις) και γενικά στο επικοινωνιακό κομμάτι, αγωνίστηκαν πολύ καλύτερα απ’ ότι στο τελευταίο δεκάλεπτο.

Α ναι, αυτό το τελευταίο δεκάλεπτο. Όσο θα υπάρχει Ολυμπιακός, θα είναι η χειρότερη περίοδος στα παιχνίδια τους. Και γενικά, όσο υπάρχει Ολυμπιακός, θα ‘χουν ένα μόνιμο πρόβλημα. Αυτό δε μπορεί πια να το αμφισβητήσει κανείς. Βρε ο ...Πούτιν να παίξει, αυτοί θα χάσουν. Κάτι θα γίνει και θα χάσουν. Και φυσικά οι «ερυθρόλευκοι» ξέρουν τον τρόπο.

Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΣΟΒΑΡΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ό,τι ομάδα και να είσαι, δε γίνεται να μην παραδεχτείς, αυτό που κουβαλάει ο Ολυμπιακός. Μέχρι το τέλος του κόσμου μπορεί να φτάσει, πολεμώντας. Με το δικό του στυλ. Τα καλά και τα κακά. Και πάνω απ’ όλα με την τεράστια υπομονή του. Όσοι μισούν αυτή την ομάδα –υπάρχουν και τέτοιοι- τουλάχιστον πρέπει να παραδεχτούν, ότι ποτέ μα ποτέ, δεν σκύβει το κεφάλι. Ο μπασκετικός Ολυμπιακός είναι το μοναδικό που έχουμε ως Έλληνες και κάνει σοβαρή εξωτερική πολιτική. Τίποτ’ άλλο.

Έχουμε και κάποιους επιστήμονες, αλλά δυστυχώς με αυτούς δεν ασχολούνται τα ΜΜΕ, δεν τους ξέρει ο κοσμάκης. Κρίμα για τους ανθρώπους. Και συνεχίζω…

ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Η ΤΣΣΚΑ ειδικά στο πρώτο μέρος, όχι απλά έδειξε να ξέρει καλά το μάθημά της, αλλά ήθελε να εκμεταλλευτεί στο 200% το μεγαλύτερο πρόβλημα που μπορεί να ‘χει ο Ολυμπιακός. Επιθετικό πρόβλημα, αν δε πάει καλά η μπάλα στους ψηλούς. Γιατί ναι μεν, η ελληνική ομάδα είναι τρομερή σε αρκετές συνθήκες αγώνων, αλλά η τριάδα των σέντερ και άπειρη είναι και με πολλά σκαμπανεβάσματα. Το πικ ΄ν ρολ λοιπόν με τον Σπανούλη το «σημάδεψε» απίστευτα ο Ιτούδης. Και ανάγκασε τον Ολυμπιακό να ψάχνει σουτ και ποσταρίσματα. Τίποτ’ άλλο.

Στο Λονδίνο οι «ερυθρόλευκοι» είχαν δέκα πόντους σε δεκάλεπτο. Αυτή τη φορά, είχαν δώδεκα. Μικρή διαφορά… Ή ο Παπαπέτρου θα πόσταρε, ή ο Πρίντεζης. Αυτό σε διάρκεια. Και κανα σουτ ελεύθερο, από μια ομάδα που μέσα στο ζωγραφιστό δε μπορούσε να πάρει σκορ. Ούτε καν να απειλήσει. Με πρόσωπο στο καλάθι έτσι κι αλλιώς δε παίζουν, σε όλες τις άλλες εκδοχές, οι Ρώσοι ήταν έτοιμοι. Μη νομίζετε ότι επιθετικά η ΤΣΣΚΑ οργίασε. Όμως βρήκε κάποια σουτ, ειδικά δυο σερί τρίποντα του Τεόντοσιτς την ώρα που ο Σφαιρόπουλος είχε φέρει βασική πεντάδα και ήθελε να πιέσει.

Η ομάδα βρέθηκε αρκετά πίσω, το χειρότερο; Δε φαινόταν να αλλάζει η δουλειά και οι Ρώσοι δεν ήταν διατεθειμένοι να προβούν σε γκάφες. Άλλωστε είναι… πρωταθλητές και σε αυτό. Όμως δεν είναι κακή ομάδα. Κάθε άλλο. Πολύ καλή. Εξαιρετική για την ακρίβεια. Μια μίνι επίδειξη της… χαζομάρας την έκαναν στα χασομέρια του 20λεπτου. Και έτσι ο Ολυμπιακός βρήκε ευκαιρία να μειώσει στους επτά με το τρίποντο του Αγραβάνη. Ήταν ο Τεόντοσιτς αυτός που κράταγε την ΤΣΣΚΑ, αλλά το θέμα είχε να κάνει με όλο τον Ολυμπιακό. Αυτός είχε πρόβλημα, αυτός έπρεπε να το διορθώσει.

ΕΙΧΕ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΚΙ ΑΣ ΕΧΑΝΕ

Για να τα λέμε και όλα βέβαια, είχε κερδίσει πολλά η ομάδα κι ας έχανε. Είχε απομακρύνει το παιχνίδι από τους έξτρα ρωσικούς κινδύνους, «φορτώνοντας» φάσεις τους Ντε Κολό και Τεόντοσιτς. Αυτοί όμως τα έβαλαν. Εδώ κέρδισε τα ριμπάουντ η ελληνική ομάδα, αλλά και πάλι δε πήρε κάτι από αυτό. Θέλησαν να το συνεχίσουν. Θέλησαν να πάνε με το ίδιο μοτίβο οι Ρώσοι και τους βγήκε.

Ξέρετε ποια εικόνα έβγαζε ο Ολυμπιακός; Αναφέρομαι σε όσους δεν έχουν ζήσει από κοντά αυτή την ομάδα. Την εικόνα, αυτού που πλησιάζει, πλησιάζει, αλλά ποτέ δεν φτάνει. Αμ δε… Αυτοί ήξεραν ότι θα γίνει το «τσακ» και θα τα καταφέρουν.

ΒΓΗΚΑΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΠΑΠ, ΜΑΝΤΖΑΡΗΣ, ΑΓΡΑΒΑΝΗΣ

Οι Ρώσοι δεν ξέφυγαν και αυτό τους «σκότωσε». Δεν πήραν διαφορά όταν μπορούσαν. Και αυτό δεν το επέτρεψαν ο τεράστιος Παπανικολάου και ο ανυπέρβλητος Μάντζαρης. Μπήκαν μπροστά. Δεν είναι ένας παίκτης ο Ολυμπιακός. Δεν είναι μόνο ο Σπανούλης. Αυτοί στήριξαν.

Και όταν ο Πρίντεζης κουράστηκε και έκανε και τέσσερα φάουλ, ο πολεμιστής Αγραβάνης, έστειλε μήνυμα στον Ιτούδη ότι οι παίκτες που έρχονται από τον πάγκο, είναι έτοιμοι να τα δώσουν όλα και όχι απλά να πάρουν δόξα. Στήριξε το ντουέτο που προανέφερα ο Δημήτρης και αφού η ομάδα πήρε δυο- τρία πραγματάκια και από τους ξένους, τότε εμφανίστηκε στο παρκέ, ο αρχηγός.

ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ ΚΑΙ ΓΚΡΙΝ

Ο Σπανούλης πήρε πάνω του τις δύσκολες φάσεις. Κολλητά τρίποντο και άλει ουπ πάσα στον Μπίρτς. Ισοφάρισε ο Τεόντοσιτς; Ε και; Το νερό είδε μπει στ’ αυλάκι. Ο Έρικ Γκρίν ήταν οπλισμένος. Το παιδί αυτό (δεν έβαλε δίποντο) πήρε μεταγραφή στο λιμάνι και είπε «θέλω να παίξω στον τελικό της Ευρωλίγκας». Με αυτή τη σκέψη σούταρε, λέτε να το έχανε; Ακολούθησαν βολές, αλλά και πάλι ο Ολυμπιακός , ακόμη και σε αυτή τη συνήθως βασανιστική για αυτόν διαδικασία, ήταν πανέτοιμος.

Γεμάτη μαγκιά αυτή η νίκη πραγματικά. Πρώτα απ’ όλα για τους δυο χιλιάδες ανθρώπους που πίστεψαν και έκαναν τον κόπο να βρεθούν στο Σινάν Ερντέμ. Και μετά για όλους τους άλλους. Ακόμη και για αυτούς που δεν ξέρουν καν ποιος είναι ο Μπίρτς, αλλά πόσταραν στο facebook μια καρδούλα και μια ατάκα. Βρε αυτός ο Ολυμπιακός έχει χώρο για όλους. Ούτως ή άλλως και πρωταθλητής Ευρώπης να γίνει (που δεν είναι εύκολο) με τον Άρη, τέσσερις χιλιάδες θα έχει την Πέμπτη.

ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΣ ΦΟΒΑΣΑΙ, ΝΑ ΤΙΣ ΤΡΕΜΕΙΣ

Όμως πάνω μα πάνω απ’ όλα αυτοί οι παίκτες παίζουν για τους ίδιους. Προσοχή: Όχι για τους εαυτούς τους. Ο ένας για τον άλλο. Και τέτοιες ομάδες, πρέπει να τις φοβάσαι. Να τις τρέμεις. Γιατί δε βλέπουν το σκορ, δε ξέρουν πόσους πόντους βάζουν και πόσους τρώνε. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να παίξουν. Να βοηθήσουν ο ένας τον διπλανό του.

Ο Ολυμπιακός του Πειραιά, σε άλλον έναν τελικό Ευρωλίγκας. Έφτασε στο τέλος του δρόμου. Το αν θα πάρει την κούπα είναι άλλη ιστορία. Το σίγουρο είναι ότι το μοντέλο των Αγγελόπουλων, το κοουτσάρισμα του Σφαιρόπουλου και η προσπάθεια αυτών των παικτών, κάτι έχουν πετύχει, έτσι δεν είναι;

ΥΓ. Κι όμως δε τους μέτρησαν το καλάθι του Πρίντεζη (που θα τέλειωνε το ματς), αλλά συνέχισαν στο πλάνο τους. Πόσο ομάδα τελικά…

Μόνο instagram: Pantelaras10