Αυτό το παιχνίδι του Ολυμπιακού με τον Άρη, κάπου να «πιαστείς» δεν είχε! Και αυτό φάνηκε από το πως αντιμετωπίστηκε στον Τύπο. Άλλοι στάθηκαν στο καλό πρώτο μέρος των νταμπλούχων. Άλλοι το... πήγαν στο δεύτερο ημίχρονο και στις αποδοκιμασίες της εξέδρας.

Υπήρξαν άλλοι που άδραξαν άλλη μια ευκαιρία ώστε να ασχοληθούν με το λειψό ρόστερ και να ζητήσουν μεταγραφές από τα τέλη του Φλεβάρη! Το σίγουρο είναι, πως έχοντας ήσυχο το κεφάλι τους σε θέματα διοικητικά(και αυτό είναι σοβαρό), οι «ερυθρόλευκοι» μπορούν να μιλάνε και να γκρινιάζουν για ιστορίες που έχουν να κάνουν καθαρά με το χορτάρι.

Η κριτική για όλα και για όλους, είναι πλέον της μόδας. Ένα... μικρό δικαστήριο στήνεται συνήθως και δε γλιτώνει κανείς! Είτε ο Λυκογιάννης με την ελάχιστη συμμετοχή, είτε ο Μανιάτης με την μεγάλη προσφορά. Κανείς δεν ησυχάζει με καλύτερο... πελάτη στην αποδοκιμασία τον Μασάντο.

Έναν παίκτη βέβαια, που τον αντιμετώπισαν ως Μεσσία (δεν είναι), ως δεκάρι(δεν είναι), ως κόφτη(δεν είναι). Ένα καλό 8αρι είναι αυτό το παιδί, με εξαιρετικά στημένα και καλή κίνηση στον χώρο. Αυτά είναι. Δεν θα γράψω περισσότερα βέβαια για τον Πορτογάλο.

Το μπέρδεμα είναι γενικό και θαρρώ ότι ξεκινάει, από το ότι ο Ολυμπιακός την έχει... ψιλοτελειώσει τη σεζόν. Το πρωτάθλημα έχει κατακτηθεί. Η Ευρώπη τελείωσε(με άδοξο τρόπο) και έχει μείνει ένα κύπελλο! Αυτό ως προς τους στόχους.

Υπάρχουν βέβαια και κάποια παιχνίδια, στα οποία οι φίλοι της ομάδας θα απαιτήσουν το καλύτερο αγωνιστικό πρόσωπο. Όχι τόσο για τους βαθμούς, όσο για το πρεστίζ. Η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ και ο Παναθηναϊκός θα περάσουν από το Καραϊσκάκη. Ίσως και να είναι η ευκαιρία του φετινού Ολυμπιακού να αφήσει καλή γεύση στο τέλος και να γεμίσει και περισσότερα καθίσματα.

Ο Μίτσελ με την σειρά του, δείχνει να συνεχίζει να κάνει ...μαθήματα. Βλέποντας τους ποδοσφαιριστές του και βέβαια, μένοντας σχετικά μακριά από την κριτική. Ο ισπανός έχει το πλεονέκτημα του «δεν ήξερα, τώρα μαθαίνω». Αυτό, αρκεί για την ώρα να τον δικαιολογεί για τις επιλογές του.

Επαναλαμβάνω όμως, για την ώρα... Γιατί αν στα παιχνίδια που προανέφερα, ο Ολυμπιακός δεν παίξει και βρεθεί και με τίποτε δυσάρεστες εκπλήξεις, ε τότε, όλα πιθανά να ακουστούν. Και για να μην πάει πουθενά αλλού το μυαλό, να συμπληρώσω: Εννοώ απλά κριτική και μερική μουρμούρα και για τον προπονητή.

Για αυτό πληρώνεται άλλωστε, σε συνδυασμό φυσικά με την υπομονή που πρέπει να κάνει μέχρι το καλοκαίρι, όπου θα περάσει στις δικές του προτάσεις.

Θα ήταν το ιδανικότερο να επικρατήσει μια ηρεμία στον Πειραιά. Ο κόσμος εύκολα απογοητεύεται, εύκολα ενθουσιάζεται. Αυτό που δεν θα αλλάξει, είναι η κατάκτηση του 40ου πρωταθλήματος. Αυτό που μπορεί να αλλάξει, είναι το πρόσωπο πάνω στο γήπεδο.

Δε νομίζω όμως ότι μπορεί να γίνει σύντομα. Και αυτή η ανυπομονησία δεν βοηθάει. Και για να τα λέμε και όλα, αδικεί. Η ομάδα για παράδειγμα εναντίον του Άρη, ήταν πολύ καλή στο πρώτο 45λεπτο. Άλλα δυο γκολ να 'χε πετύχει(γιατί είχε πολλές ευκαιρίες) , θα ακούγαμε και θα διαβάζαμε άλλα, από αυτά που καμαρώσαμε. Το ποδόσφαιρο είναι όμορφο άθλημα, αλλά και λίγο... άτιμο.

Η μπάλα δεν σου κάνει πάντα τα χατίρια. Για ευθύνες δεν θα γράψω και σήμερα. Τα έχουμε πει, όπως ξεκαθάρισα την θέση μου, ότι ο Ολυμπιακός θέλει 5-6 ενδεκαδάτους το καλοκαίρι και δε μιλάω για τους έξτρα ποδοσφαιριστές που χρειάζονται. Μάλλον όμως υπάρχει μπέρδεμα καιβιασύνη. Όχι να καλπάζεις σε άλλη μια κούπα και μονίμως να βρίζεις!

Ναι στην καλοπροέραιτη κριτική, αλλά όχι και από τα 90 λεπτά αυτοί οι παίκτες να ακούνε ό,τι μπορείτε να φανταστείτε! Όταν βγαίνει ο ίδιος ο πρόεδρος της ομάδας το βράδυ της Πέμπτης και κάνει κάποιες προγραμματικές δηλώσεις, όταν υπάρχει νέος προπονητής που θα προτείνει πρόσωπα, όταν μιλάμε για μια ομάδα με παίκτες που σύντομα θα κριθούν, αλλά και παίκτες που ήδη έχουν αποκτηθεί και παίζουν αλλού ή παίκτες που είναι δανεικοί δεξιά κι αριστερά, καταλαβαίνετε, ότι οι επόμενοι μήνες είναι ο... καθρέφτης για όλα!

Μην πάμε λοιπόν να προλάβουμε τα γεγονότα. Ας τα περιμένουμε καλύτερα...