Από πού να αρχίσεις και που να τελειώσεις για αυτό που ζήσαμε και πάλι. Εύχομαι πραγματικά να τον είδατε τον τελικό, γιατί κανείς μα κανείς μας που θα σχολιάσει δε μπορεί να αποδώσει στο 100% όσα έγιναν

Και στο βίντεο να το δείτε , δε θα ‘χει το ίδιο γούστο! Η Ευρωλίγκα είναι κάτι το μαγικό, αλλά και οι ομάδες της έχουν πλέον κάνει "συνήθεια" το να προσφέρουν τέτοιες και τόσες συγκινήσεις. Ωστόσο, πρώτα θέλω να γράψω κάποια πράγματα για έναν άνθρωπο και μετά να συνεχίσω:

Εδώ στο Βερολίνο, ήταν το πρώτο του Final Four. Έχασε στον ημιτελικό από τον Παναθηναϊκό του Ομπράντοβιτς. Προσπάθησε την επόμενη σεζόν, κατέκτησε τον τίτλο του MVP και στον τελικό έχασε από τη Μπαρτσελόνα. Άλλαξε ομάδα και την επόμενη χρονιά, δεν πήγε στο Final Four. Στη συνέχεια εμφανίστηκε στην Πόλη και στον πιο… τρελό τελικό της ιστορίας ηττήθηκε από την πρώην ομάδα του. "Καπάκι" νέο Final Four και η πρώην ομάδα του, τον "έστειλε" από τον ημιτελικό. Εκεί δεν άντεξε, διέλυσε τα αποδυτήρια. Συνέχισε να το… παλεύει με την ομάδα του και ξανά Final Four.

Ξανά ημιτελικός, ξανά ήττα τούτη τη φορά στο Μιλάνο, επειδή ένας συμπαίκτης του γλίστρησε. Ο επιμένων νικά; Μπαααααα! Νέο Final Four στην Μαδρίτη. Η πρώην ομάδα του και πάλι στον ημιτελικό, σα τον χειρότερο εφιάλτη. Μια ομάδα που τον αγάπησε και την αγαπάει. Όμως αγάπες δεν υπάρχουν όταν ξεκινάει ένα ματς. Ηττημένος και πάλι. Αυτή τη φορά, αντιμετώπισε την απόλυτη δυσπιστία κόσμου και Τύπου! Τι άλλο να κάνει πλέον με 0/6 χαμένα Final Four ; Εσείς τι θα κάνατε; Αυτός επέμεινε.

Ξέρετε πόσο δύσκολο είναι να 'χεις 0/6 και να επιμένεις; Το έκανε όμως και ήρθε πάλι το Βερολίνο! Εκεί που έπαιξε το πρώτο του Final Four. Αυτή τη φορά έριξε μια μπουνιά στον καθρέφτη! Διέλυσε τον εαυτό του, ξόρκισε την κατάρα και ο δήγησε την "ομάδα του στρατού" στην κατάκτηση της Euroleague . Κυρίες και κύριοι, ο Μίλος Τεόντοσιτς πήρε το στέμμα από την Ρεάλ και το έβαλε στο δικό του κεφάλι!!! Το φόρεσε με χαρά, με τρέλα και πλέον θα μπορεί να πάει στο Βελιγράδι και να γελάει με τους φίλους του!

H "αρκούδα" επιτέλους τα κατάφερε, αλλά πέρα από τον Τεόντοσιτς οφείλω να κάνω ξεχωριστή αναφορά και σε άλλους τέσσερις ανθρώπους:

Τον Δημήτρη Ιτούδη που σίγουρα τώρα είναι καλά (το γράφω έτσι με αφορμή ένα σχόλιό μου μετά το ματς με τον Ολυμπιακό στην Μόσχα) και έγινε ο δεύτερος Έλληνας κόουτς με Euroleague . Μπράβο του, γιατί άντεξε τα περσινά και οδήγησε ήρεμα σε τούτο το Final Four την ομάδα!

Τον Κάιλ Χάινς, που πήρε τρίτη Euroleague, υπομένοντας (με το αζημίωτο βέβαια) τα πειράματα των Ρώσων στη θέση του σέντερ και δεν ξέρω με τον Φρίλαντ πόσο θα έπαιζε. Όμως ο Αμερικανός έγραψε ιστορία και το χαίρεται με την ψυχούλα του.

Τον Βίκτορ Χριάπα, που γλίστρησε στο Μιλάνο, έχασε τη μπάλα και η Μακάμπι πήγε τελικό. Τώρα ο αρχηγός πήρε την κούπα και ξέσπασε.

Τέλος, σε ένα μάζωμα Γερμανών, Τούρκων, Σέρβων, Αμερικανών, Ελλήνων, Βάσκων και Ιταλών, ένα παιδί από τη Γαλλία "έκλεψε την παράσταση" και συνεισέφερε τα μέγιστα στην επιτυχία. Ο Νάντο Ντε Κολό, είναι ο "καπετάνιος" της νέας πρωταθλήτριας Ευρώπης.

Και πάμε τώρα σε άλλα: Η ΤΣΣΚΑ ήρθε στην Γερμανία αποφασισμένη και για άλλη μια φορά πήγε να τα διαλύσει όλα. Το μπάσκετ και η τακτική πέρασαν σε δεύτερη μοίρα από ένα σημείο και μετά. Ο Ιτούδης είχε ετοιμάσει τους παίκτες του για να πάρουν το Final Four. Πάει και τελείωσε, αυτή είναι η αλήθεια. Μπορεί να είχε μόνο έναν σέντερ ουσιαστικά, αλλά τι σέντερ. Ο Χάινς όπως έγραψα πιο πάνω, έγινε αναγκαστικά ο… μοναδικός για τον προπονητή της ΤΣΣΚΑ (απόντος Φρίλαντ) και το εκμεταλλεύτηκε. Ο Κάιλ, άνθρωπος ειδικών αποστολών σε αυτόν το τελικό, δεν επέτρεψε σε κανέναν από τους κοντούς της Φενέρ, να τον περάσει στα πόδια. Ε, τι να κάνει ο Ομπράντοβιτς; Να μπει να παίξει ο ίδιος; Γιατί υπάρχουν στιγμές που ψάχνεις να βρεις να πεις και κάτι για τον προπονητή, αλλά με τον τρόπο που έπαιζε η ΤΣΣΚΑ ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, η Φενέρ ήταν κατώτερη του αναμενόμενου σε όλα! Και αναγκαστικά, μπήκαν με 20 "πόντους στο κεφάλι" στο δεύτερο μέρος!

Ναι, εκεί λες όλα τελείωσαν, αλλά ποτέ όταν αυτός που προηγείται τόσο πολύ, είναι η ΤΣΣΚΑ. Αυτή η ομάδα είναι η… επιτομή της μπασκετικής ανωμαλίας. Είναι η ομάδα που κάνει τα πάντα για να μη χαρεί, να μη διασκεδάσει και να "ξεκάνει" τον κόσμο της. Το κατάφεραν ξανά απλά δεν το πλήρωσαν. Κάθε μέρα ή πιο σωστά, σε κάθε τελικό δεν είναι του Αη Γιαννιού. Η Φενέρ έκανε μια καταπληκτική προσπάθεια, ο Ομπράντοβιτς γύρισε την κατάσταση με τις φωνές, την πίεση και τον Ντίξον που τα έβαζε από παντού. Για 2" πριν το τέλος του αγώνα, οι Τούρκοι ήταν πρωταθλητές Ευρώπης. Εκεί όμως, η Νέμεσις είπε στον Χριάπα "ήρθα"! Ο αρχηγός, από μοιραίος στη Λομβαρδία, έγινε ο άρχοντας του Βερολίνου. Επιθετικό ριμπάουντ, φόλοου και ισοφάριση. Η ομάδα που στέλνει το ματς στο έξτρα πεντάλεπτο έχει συνήθως τον πρώτο λόγο. Το έκανε η Φενέρ με τη Λαμποράλ, το έκανε τώρα η "αρκούδα" με τους Τούρκους. Έπαιξαν για λίγο όπως στο πρώτο 45λεπτο και πήραν το ματσάκι…

Κατά τα άλλα, επιμένω, ότι κάποια στιγμή, θα 'πρεπε να δούμε και τους πιο πλούσιους να συγκρούονται στον τελικό. Και δε χάσαμε που έγινε, έτσι δεν είναι; Ωραία είναι τα "παραμύθια των αουτσάιντερ", αλλά και αυτοί που σκορπάνε δολάρια, κάποια στιγμή πρέπει και να δικαιωθούν. Γύρω στα 75 εκατομμύρια λοιπόν απλώθηκαν στο παρκέ της Mercedes Benz Arena και έμενε να δούμε ποιος από τους δυο παλιόφιλους θα χαμογελάσει! Ο Ομπράντοβιτς των πολλών τίτλων και του "αγγίγματος του Μίδα" ή ο στενός συνεργάτης του και καλός του φίλος, Ιτούδης εμφανίζοντας την "αρκούδα" σε άλλο ένα Final Four;

Τελικός για μεγάλα ονόματα, για "χοντρά πορτοφόλια" και όποια άποψη κι αν έχετε (σεβαστή), αυτές οι δυο ομάδες, από την αρχή της διοργάνωσης πορεύτηκαν με τον τίτλο του φαβορί σε όλες τις φάσεις που αγωνίστηκαν. Οπότε τους δινόταν η ευκαιρία να αρπάξουν τη βαριά κούπα και να την ταξιδέψουν! Το έκανε ο Τεόντοσιτς –όχι μόνος- και πλέον έχω την περιέργεια να δω τι θα κάνουν το καλοκαίρι στη Μόσχα, αλλά και το κατά πόσο θα ενισχύσουν κι άλλο τον Ομπράντοβιτς οι Τούρκοι ώστε να τους οδηγήσει σε μια κούπα. Στα 40 εκατομμύρια το μπάτζετ, τι άλλο θα βγάλει ο κουμπαράς στην Κωνσταντινούπολη; Γιατί εδώ που τα λέμε, με αυτόν τον προπονητή και τόσα λεφτά, ε, αν δεν πάρεις Ευρωλίγκα, άστο. Ασχολήσου με τον Περέιρα, τον Μεϊρέλες, τον Φαν Πέρσι και τη μπαλίτσα που κι αυτοί έχασαν την κούπα από τη Μπεσίκτας. Διαφωνείτε; Δεν πιστεύω…

Όσο για τον αγώνα της παρηγοριάς; Είχαν γούστο τα συνθήματα της εξέδρας! Οι Ρώσοι της Λοκομοτίβ σε ρυθμό "Εεεερνέστο Βαλβέρδε", τραγουδούσαν "Γιώργος Μπαρτζώκας" και από την άλλη, οι Βάσκοι δεν έπαψαν να ουρλιάζουν "Ευρωλίγκα mafia"! Τα παράπονά τους πολλά, όπως τόνιζαν, για τη διαιτησία του ημιτελικού και η Ευρωλίγκα τους τα ενίσχυσε, αφήνοντας εκτός τελικού και τους τρεις ρέφερι που έπαιξαν τον ημιτελικό Φενέρ- Λαμποράλ! Τι να πεις; Πάντα στο μπάσκετ θα υπάρχουν αυτά…

Α και κάτι άλλο που θέλω να τονίσω μετά το 20ο μου Final Four. Οι Ρώσοι της Λοκομοτίβ, δεν έχουν καμία σχέση με τους ξενέρωτους της ΤΣΣΚΑ, που κάθε χρόνο είναι και λιγότεροι και δε δίνουν και καμιά ξεχωριστή νότα! Όπως επίσης, ευτυχώς εμφανίστηκαν Βάσκοι σε Final Four και καπάκωσαν με μιας, τόσο τους φίλους της Ρεάλ, όσο και της Μπάρτσα, που βοηθάνε τις ομάδες τους, αλλά δεν έχουν το ίδιο πάθος με τους φιλάθλους της Λαμποράλ! Κατά τα άλλα, σε ένα ματς που θα ‘πρεπε να ‘χε καταργηθεί αλλά οι χορηγοί και τα τηλεοπτικά το απαγορεύουν,

ΥΓ. Μας κακοφάνηκε πολύ που δεν είχαμε ομάδα στο Fiinal Four. Όμως, όσο κι αν μας σέβονται, όσο κι αν μας φοβούνται, όσο κι αν μας υπολογίζουν, να θυμάστε ότι δεν έχουμε συμβόλαιο με τη συμμετοχή στο μεγάλο αυτό ραντεβού. Ας καθίσουν το καλοκαίρι οι "αιώνιοι", ας σκεφτούν τι θέλουν, ας φτιάξουν "γεμάτες" ομάδες και όχι πειραματικά σύνολα που πότε θα νικάνε και πότε θα χάνουν και ίσως πάλι με… μήνες με καιρούς, πάλι να εμφανιστούμε!

ΥΓ 2. Στα τόσα και τόσα Final Four που έχω βρεθεί, δεν έχω δει ποτέ Παναθηναϊκούς ή Ολυμπιακούς να ξεφτιλίζονται μέσα στο γήπεδο, όπως το έκαναν οι Τούρκοι και οι Ρώσοι, δημιουργώντας επεισόδια τόσο στην εξέδρα, όσο και στις καρέκλες κατά μήκος του γηπέδου . Δεν είμαστε οι "κακοί Έλληνες" που θέλουν να μας παρουσιάσουν! Σίγουρα έχουμε την τρέλα μας, αλλά ως εκεί…